بحث داغ هفته : آیا با یک معلول ازدواج می کنید ؟

[باستان شناس]

راستش بحث جالبیه حداقل واسه من که خودم معلول جسمی حرکتیم تا حالا جایی با این بحث رو به رو نشده بودم تا جایی که تونستم نظرات بقیه رو خوندم اما میخوام به عنوان یه ادم معلول که 21 ساله توی این وضعیت نگاهها و نظرات مختلف مردم رو شنیده نظر بدم . وقتی به یه معلول نگاه می کنید چی به فکرتون می رسه؟ اگه ادم مهم یا هنرمند یا ورزشکار و ... که مردم دوست دارن تحسینش می کنین اگه ذهنی باشه و یا درجه ی معلولیتش بالا باشه دل سوزی می کنید اما تا حالا فکر کردید این نگاه شما برای یه معلول چه معنی ای می تونه داشته باشه ؟ اینا به خودتون واگذار می کنم چون فهمیدنش سخت نیست بار ها شده همه از کنارم رد شدن که پشت پله ها منتظر کمکی بودم می دونین کمک خیلی از ادما چیه؟ اروم می گن اخی خدا شفاش بده مثلا می خوان نشنویم اما می شنویم از اینم بگذریم رسیدیم به ازدواج ازدواج با یه ادم سالم برای یه معلول کار راحتی نیست خیلی از ادما فقط نظر ادمای سالم و به گفته ی خیلیا فداکارا می پرسن و می گن سختت نیست داری با یه معلول زندگی می کنی یا بار زندگی روی دوش توه فقط ؟ اما هیچ کس به یه معلول نمی گه چطور می تونی بار حرفای مردمو به دوش بکشی بهتون سفارش می کنم گاهی به مراکز معلولین سر بزنین مراکزی که معلولا هر هفته و هر ماه یک بار دور هم جمع می شن ازدواج زیاده نه با معلول با ادمای سالم طلاقی اونجا نمی بینین و یا مشکلی خیلیا هستن وقتی معلول می شن شریک زندگیشون اونا رو رها می کنن و اونا زنده زنده خاک می کنن معلولا احساس دارن اما کور نیستن خودخواه نیستن که سالم بودن و زندگی اینده ی یک انسانو به خاطر شرایطشون و یا عشقشون از بین ببرن از همتون یه خواهش دارم اگه روزی این شرایط واستون پیش اومد که عاشق یه معلول بشین ترحما بذاین کنار نشستن و فکر کردن به حرف بقیه رو بذارین کنار به خاطر خدا هم نمی خواد به کسی لطف کنید اگه عاشقید عاشقانه ازدواج کنید چه معلولید چه سالم من نمی گم معلول باید با معلول ازدواج کنه یا با سالم فقط می گم اگه مطمئن نیستین کسی شما رو مجبور نکرده به مشکلات معلولا مشکل دیگه ای اضافه نکنید و همه معلولا رو هم شبیه هم ندونید ما معلولا هم شخصیت و غرور داریم و همین طور حق انتخاب اگه تند رفتم معذرت می خوام من فقط چیزایی رو نوشتم که به چشمای خودم دیدم

سلام به دوست پر توان و فهیم ...اتفاقا خیلی خوب گفتی حقیقت همینه ولی شاید نمیشه به همه افراد حاضر در جامعه تعمیمش داد...

معلولی که موفق باشه از نظر من دلسوزی نداره و من به شخصه پیش خودم میگم حکمتی در کار بوده و اینکه غبطه رو من باید بخورم که این موفقیت رو ندارم ...

حقایق تلخه مثل ی زهر خیلی تند ....