آشنایی کامل با جنگنده F-۳۵ Lightning II ،بخش اول

[Joseph Goebbels]

این مقاله برگرفته از سایت میلیتاری پارسی است .

آشنایی کامل با جنگنده F-۳۵ Lightning II ،بخش سوم

حسگرها و سامانه های الکترونیکی
حسگرها و سامانه های مخابراتی F-۳۵ ، شامل سامانه های تعیین موقعیت ، فرماندهی و کنترل و شبکه مرکزی کنترل جنگ افزار میشود.مهمترین سامانه ی این جنگنده ، رادار AN/APG-۸۱ AESA است که توسط سیستمهای الکترونیکی نورثروپ گرومن طراحی شده.F-۳۵ به یک سیستم هدفگیری الکترو اپتیکی ، ساخته ی شرکت لاکهید مارتین مجهز میباشد که تقریبا زیر قسمت دماغه ی هواپیما قرار گرفته است.این پاد قابلیتهایی مانند پاد Lockheed Martin Sniper XR را دارد و طوری ساخته شده که باعث نمیشود F-۳۵ به سادگی در رادار ها قابل رویت باشد.شش عدد حسگر مادون قرمز در اطراف هواپیما نصب شده اند که قسمتی از سامانه AN/AAQ-۳۷ DAS ، ساخت شرکت نورثروپ گرومن میباشند.این سامانه وظیفه ی هشدار شلیک موشک به سمت F-۳۵ ، گزارش محل شلیک موشک ، شناسایی و ردیابی هواپیماهای اطراف F-۳۵ را دارد.همچنین جایگزین سیستمهای قدیمی دید در شب نیز میباشد.سامانه DAS بگونه ای طراحی شده است که توانایی استفاده از تمامی امکانات آن بصورت همزمان ، در هر موقعیت و هر زمانی امکان پذیر میباشد. AN/ASQ-۲۳۹(Barracuda) نیز سیستم جنگ الکترونیکی متعلق بهF-۳۵ است که در شرکتBAE Systems طراحی و ساخته شده. بخشهای مخابراتی ، ناوبری و شناسایی جنگنده (CNI or Communications , Navigation and Identification ) این پرنده که توسط شرکت نورثروپ گرومن طراحی وساخته شده اند ، شامل یک دیتا لینک پیشرفته چندمنظوره(Multifunction Advanced Data Link or MADL )هستند.F-۳۵ اولین جنگنده ای است که حسگرهای ترکیبی در آن بکار رفته است. این حسگرهای ترکیبی دو فرکانس رادیویی را ترکیب کرده و از سیستم ردیابی IR (فروسرخ) جهت ادامه کشف اهداف استفاده میکند و در هر شرایطی میتواند اطلاعات بدست آمده را بدون شناسایی شدن ، توسط MADL خود به اشتراک بگذارد.

F-35 طوری ساخته شده است که پیوند محسوسی بین حسگرهای آن وجود دارد و این حسگرها بخش بسیار مهمی در این هواپیما بشمار می آیند و این مسئله ، باعث میشود تا تصاویر منسجمی از حقایق اطراف هواپیما بدست آید.برای مثال AN/APG-۸۱ تنها یک رادار چندحالته نیست و قسمتی از سیستم جنگ الکترونیک F-۳۵ نیز بحساب می آید.تمامی اطلاعات حسگرهای موجود در این جنگنده توسط پردازشگر اصلی موجود ، پردازش میشوند تا تمامی عملیاتهای هواپیما را به خوبی پشتیبانی کنند.
بر خلاف F-۲۲ ، تمامی نرم افزارهای F-۳۵ به دلیل سرعت بیشتر تولید ، توسط برنامه ی C++ نوشته شده اند.سیستم عامل یکپارچه ی DO-۱۷۸B در شرکت Green Hills Software که وابسته COTS میباشد ، تهیه شده است.نسخه نهایی این نرم افزار یا همان Block ۳ آن ، برای F-۳۵ تعبیه شده و شامل بیش از ۸.۶ میلیون خط ، کد میباشد.به گفته ی جنرال نورتون شوارتز (Norton Schwartz ) بزرگترین عامل تاخیر پروژه F-۳۵ ، نرم افزار آن میباشد که برنامه تولید آن را تا سال ۲۰۱۶ به تاخیر انداخته است.

سیستم جنگ الکترونیک بکار رفته در F-۳۵ بگونه ای است که ابتدا ، هواپیمای دشمن را شناسایی میکند و بعد از اسکن الکترواپتیکی و پس از انجام واکنش مناسب ، بدون شناسایی شدن توسط دشمن ، محل را ترک حواهد کرد.نیروی هوایی ایالات متحده قصد دارد که رپتورهای خود را به سیستم حسگرهای ترکیبی F-۳۵ اپگرید کند ، ولی تاکنون بودجه ای به آن تعلق نگرفته است.نکته جالب توجه این است که سامانه های ایونیکی CATBird ، امکان شناسایی و جمینگ F-۲۲ را دارد .(در ادامه راجع به CATBird توضیح داده شده است)

صفحه نمایش کلاه خلبانHMDS) )اساساF-۳۵ نیازی به هدفگیری فیزیکی جهت شلیک موفق سلاح های خود ندارد.این امر به این دلیل است که حسگرهای بی نظیر F-۳۵ میتوانند هواپیماهای دشمن را در هر جهت شناسایی کنند و اطلاعات مربوطه را در کلاه خلبان به نمایش در بیاورند(این اطلاعات هیچگونه مشکلی در دید خلبان نسبت به محیط ایجاد نمیکند) و اطلاعات لازم را به موشک مورد در نظر تا موقعی که هدف خود را بیابد و بسوی آن روانه شود ، بدهند.البته انواع جدید موشکها ، توانایی بهتری نسبت تعقیب اهداف ، هنگامی که بدون ملاحظه در جهت حرکت هدف ، بسوی آن شلیک میشوند دارند که به این امکان ، HighOff-Boresight گفته میشود.البته سرعت و مسیر پروازی نیز در برد مفید این موشک ها موثر است.هنگامی که سیستم HMDSاهداف انتخاب شده را به خلبان نمایش میدهد ، سنسورها از فرکانسهای ترکیبی رادیویی و فروسرخ جهت ادامه رهگیری اهداف نزدیک به هواپیما ، استفاده میکنند. سیستم نمایشگر موجود در کلاه خلبان ، بصورت خودکار اطلاعات و موقعیت نزدیکترین جنگنده ها را در اختیار خلبان میگذارد.سیستم های موجود در F-۳۵ امکان مشاهده ، تعیین موقعیت ، تصمیم گیری و انجام عمل مناسب را که موسوم بهOODA loop میباشند ، به سرعت فراهم میسازند ؛ پنهانکاری و حسگرهای پیشرفته در شناسایی جنگنده های دشمن خلبان را یاری میکنند(هنگامی که شناسایی آن دشوار باشد) ، سیستم خودکار تشخیص موقعیت دشمن نیز در موقعیت یابی آن کمک میکند ، سنسورهای ترکیبی نیز باعث تصمیم گیری سریع میشوند و در نهایت هواپیما واکنشی علیه جنگنده های دشمن انجام میدهد ، بدون اینکه آنها متوجه حضور F-۳۵ در نزدیکی حود شوند.نسل آینده جمرهانیروی دریایی ایالات متحده قصد جایگزین کردن هواپیمای ویژه حملات الکترونیکیNorthrop Grumman EA-۶B Prowler باF-۳۵ که دارای پادهای پنهانکار جمر میباشد ، دارد.در تاریخ ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۸ نیروی دریایی ایالات متحده طرح کلی و پیش نیازهای نسل بعدی جمرها یا همان NGJ را ارائه داد که بر پایه طراحی مدولار و باز بودند.نیروی دریایی ۴ کمپانی برای ساخت این جمرها انتخاب نمود.NGJ قابلیت حمله ی سایبری را نیز دارد و از رادار AESA جهت وارد کردن جریان داده ها از راه دور استفاده مینماید.طراحی نسل بعدی جمرها توسط دو شرکت ITT-Boeng انجام شد که شامل ۶ عدد ارایهAESA است و اطراف هواپیما را بطور کامل پوشش میدهند.این تیم قراردادی ۴۲ میلیون دلاری جهت گسترش طرح خود بر پایه ی تجربیات ITT در پهنای باند الکترونیکی انتن های ارایه ای هدایت پذیر منعقد نمود.البته در همان زمان قراردادهایی نیز در این زمینه با شرکت های Raytheon و Northrop Grumman و BAE Systems بسته شد.

اولین اف-۳۵ از ۱۵ عددی که به عنوان نمونه تولید شدند

تاریخچه عملیاتی

اولین فروند از F-۳۵A در شهر فورت ورث (Fort Worth) ایالت تکزاس در ۱۹ فوریه ۲۰۰۶ رونمایی شد.این هواپیما تست های گسترده زمینی را در پایگاه مشترک هواییِ نیروی دریایی فورت ورث در اواخر سال ۲۰۰۶ انجام داد.در سپتامبر ۲۰۰۶ برای اولین بار پس سوز موتور توربوفن F-۱۳۵ درحالی که بر روی یک هواپیما نصب شده بود ، بطور کامل مورد آزمایش قرار گرفت ؛ همینطور F-۳۵ برای اولین بار بر پایه توان خود راه اندازی شد.در ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۶ ، F-۳۵A اولین پرواز خود را بخوبی انجام داد.پس از آن یک فروند هواپیمای مسافری بویینگ ۳۰۰-۷۳۷ ملقب به CATBird به عنوان بستر تست ایونیک F-۳۵ استفاده شد.به اینگونه که سامانه های ایونیک F-۳۵ هرکدام در قفسه هایی در این هواپیما قرار گرفتند و کاکپیت آن کاملا در این هواپیما شبیه سازی شد و اولین پرواز خود را در سال ۲۰۰۷ با موفقیت انجام داد.این بویینگ به CATBirdملقب گردید.در ۳۱ ژانویه ۲۰۰۸ در فورت ورث تکزاس ،سرهنگ دوم جیمز فلیپر کرامبرگ (James Flipper Kromberg) از نیروی هوایی ایالات متحده اولین خلبانی بود که F-۳۵ را مورد ارزیابی قرار داد و سلسله ای از مانورها را در بیست و ششمین پرواز آن ، انجام داد.F-۳۵ AA-۱ در سی و چهارمین پرواز خود برای اولین بار و بصورت آژمایشی در تاریخ ۲۸ مارس ۲۰۰۸ ، سوختگیری هوایی انجام داد.باقی مراحل تست در تاریخ ۱۳ نوامبر ۲۰۰۸ انجام شدند ، هنگامیکه AA-۱ برای اولین بار با سرعت سوپر سونیک پرواز کرد و به سرعت ۱.۰۵ ماخ در ارتفاع ۳۰۰۰۰ پا دست یافت.در طول مدت ۸ دقیقه ای این پرواز ، چهار بار سرعت صوت شکسته شد.اولین F-۳۵B (ملقب به BF-۱) اولین پرواز خود را در تاریخ ۱۱ ژوئن ۲۰۰۸ انجام داد.پروازی که بصورت متعارف و به خلبانی گراهام تاملینسون(Graham Tomlinson) ، خلبان شرکت BAE Systems انجام شد.BF-۱ اولین F-۳۵ بهینه سازی شده از نظر وزن ، با ویژگی های خاص طراحی خود بود ، که بزودی بر روی دیگر F-۳۵ ها نیز صورت خواهد گرفت.تست سیستم های پیش رانش STOVL هنگام پرواز ، در ۷ ژانویه ی ۲۰۱۰ اغاز شد.سیستم STOVL به مدت ۱۴ دقیقه در طول ۴۸ دقیقه پرواز تست هنگامیکه هواپیما سرعت خود را از ۳۹۰ Km/h به ۳۳۰Km/h کاهش داد مورد استفاده قرار گرفت.F-۳۵B اولین بار در تاریخ ۱۷ مارس ۲۰۱۰ بصورت کاملا هاور(ایست کامل در هوا) به هنگام فرود ، پرواز نمود.در پرواز آزمایشی به تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۱۰ ، F-۳۵B به عنوان دومین هواپیمای STOVL که با سرعت سوپرسونیک پرواز کرد نام خود را ثبت نمود ، کاری که جد آن ملقب به X-۳۵B در سال ۲۰۰۱ انجام داد.نزدیک به ۳۰% این پروازهای تستی به نگهداری و مراقبت بیشتر از حد معمول جهت آماده شدن دوباره برای پرواز نیاز داشتند.در ماه مارس سال ۲۰۱۰ ، بنابر امار ارائه شده ، در برنامه ی F-۳۵ بیش از میلیون ها نفر ساعت بیشتر از مقدار پیش بینی شده ،کار انجام شده بود .ارتش ایالات متحده پیش بینی میکند که هزینه کل ناوگان F-۳۵ های آمریکایی در طول ۶۵ سال ، ۴۴۲ میلیارد دلار بیش از مبلغی که قبلا پیش بینی شده بود ، باشد.تاخیر برنامه ی F-۳۵موجب کسری ۱۰۰ جت در تیم های ارتش و نیروی دریایی شد.ارتش ایالات متحده سعی دارد تا با اجرای مدیریت دقیقتر و تمدید زمان پایان خدمت F/A-۱۸ های نیروی دریایی ، این کسری را جبران نماید.

اولین پرواز F-۳۵C که از نوع حامل این هواپیما میباشد در تاریخ ۷ ژوئن ۲۰۱۰ انجام شد.این پرواز ۵۷ دقیقه ای به خلبانی جف اسلیم نولس(Jeff Slim Knowles) که ماموریت تست F-۱۱۷ را نیز پیش از این در کارنامه خود داشت ، انجام شد.بطور کلی ۱۱ فروند F-۳۵ به نیروی هوایی آمریکا در سال مالی ۲۰۱۱ تحویل شده است.در تاریخ ۹ مارس ۲۰۱۱ تمامی F-۳۵ ها به علت خرابی دو ژتراتور و نشت روغن در حین پرواز زمینگیر شدند.از سال ۲۰۰۷ ، این اولین پروازی بود که بطور جدی دچار مشکل شد.هفت فروند از ۱۰ فروند هواپیمای آزمایشی ، چهار روز بعد آماده پرواز شدند.این هواپیماها از مدل های قدیمی ژنراتورها استفاده میکردند که باعث بروز مشکل هنگام پرواز نمیشدند.در ۳ اوت ۲۰۱۱ ، کل ناوگان F-۳۵ زمینگیر شدند.این اقدام محتاطانه باعث شد تا دفتر مشترک پروژه ، به بررسی نقص های سیستم الکتریکی یک فروند F-۳۵A AF-۴ طی تست های زمینی بپردازد.

تولیدات و شرکای بین المللی پروژههنگامی که ایالات متحده اولین مشتری و پشتیبان مالی پروژه بود ، بریتانیا ، ایتالیا ، هلند ، کانادا ، ترکیه ، استرالیا ، نروژ و دانمارک پذیرفتند تا ۴.۳۷۵ میلیارد دلار جهت گسترش این طرح پرداخت نمایند.کل فرآیند تولید و توسعه F-۳۵ مبلغی حدود ۴۰ میلیارد دلار را در بر میگرفت که بخش اعظم آن ، توسط ایالات متحده پرداخت شده است. ۹ عضو اصلی سهیم در پروژه برنامه ای جهت تولید بیش از ۳۱۰۰ فروند تا سال ۲۰۳۵ دارند که بیش از ۲۴۰۰ فروند از آن متعلق به آمریکا میباشد.شرکای خارجی در سه گروه تقسیم بندی میشوند.این گروه ها بر اساس مقدار پشتیبانی مالی هر یک از این کشورها به پروژه ، مقدار تکنولوژی منتقل شده از کشور مبدا و قراردادهای فرعی برای مشارکت با شرکتهای ملی و توانایی کشورها در تولید جنگنده ها در داخل خاک خودشان ، از یکدیگر متمایز میشوند.
انگلستان به عنوان گروه اول شناخته میشود.این کشور ۲.۵ میلیارد دلار برای این برنامه اختصاص داده بود که چیزی حدود ۱۰% هزینه کل پیش بینی شده بود.در گروه دوم نیز ایتالیا با ۱ میلیارد دلار بودجه و هلند ۸۰۰ میلیون دلار بودجه قرار میگیرند.شرکای گروه سوم شامل ترکیه با ۱۹۵ میلیون دلار ، کانادا ۱۶۰ میلیون دلار ، استرالیا ۱۴۴ میلیون دلار ، نروژ ۱۲۲ میلیون دلار و دانمارک ۱۱۰ میلیون دلار میشوند.اسرائیل و سنگاپور نیز به عنوان شرکای امنیتی بحساب می آیند.معرفی انواع گوناگون F-۳۵F-۳۵ در سه مدل اصلی تولید میشود که هریک مخصوص انجام عملیاتی خاص میباشد.نوع چهارم این هواپیما که با نام F-۳۵I شناخته میشود ، برای اسرائیل است.

F-35A

این نمونه از نوع نشست و برخاست متعارف (CTOL) میباشد که برای نیروی هوایی ایالات متحده و دیگر ارتشهای دنیا طراحی شده است.این جنگنده سبکترین و کوچکترین مدل F-۳۵ میباشد و تنها مدلی است به یک مسلسل درونی ۲۵ م.م GAU-۲۲/A که پیش از این نیز در جنگنده ی AV-۸B Hariier II نیز استفاده شده بود ، مجهیز میباشد.این توپ بگونه ای طراجی شده که در مقایسه با توپ ۲۰ م.م M۶۱ Vulcan که بر روی دیگر جنگنده های نیروی هوایی ایالات متحده نصب شده است ، در مقابل اهداف زمینی موفقتر عمل میکند.از F-۳۵A انتظار میرود نسبت به F-۱۶ مانورپذیرتر ، چابکتر و توانایی تحمل فشار G بالاتر ، ویژگی پنهانکاری مناسب ، حمل محموله بیشتر ، برد مفید با مخازن سوخت داخلی ، ایونیک ، اثربخشی عملیاتی ، توانایی پشتیبانی و پایداری بیشتری داشته باشد.از آن انتظار میرود تا عملکردش در شتابگیری همچون یک فروند F-۱۶ با تانک های سوخت خارجی باشد.همچنین یک لیزر داخلی و حسگرهای فروسرخ مانند غلاف Sniper XR متعلق به F-۱۶ برای آن در نظر گرفته شده است.این نوع از F-۳۵ قرار است با F-۱۶ Fighting Falcon جایگزین شود ، همینطور قرار است با A-۱۰ نیز جایگزین شود که از سال ۲۰۲۸ این جایگزینی آغاز میشود.

F-35B
این نمونه مختص پرواز از باندهای کوتاه و فرود بصورت عمودی میباشد.اندازه ی این مدل و مدل A برابر است ، ولی مدل Bحدود یک سوم از دیگر مدلها سوخت کمتری دارد که برای ساخت مکانی برای سیستم پرواز عمودی فدا شده است.برخاستن و نشستن با استفاده از سیستم پرواز عمودی دارای ریسک بالایی میباشد ، و در اخر ، این سیستم یک فاکتور حساس در طراحی آن بوده است.این مدل همچون جنگنده AV-۸B Harrier II ، تسلیحات خود را در یک غلاف زیر شکم خود حمل میکند.این نکته نیز حائز اهمیت است که F-۳۵A توانایی تحمل فشار ۹G را دارد ، ولی F-۳۵B توانایی تحمل ۷G را دارا میباشد.این مدل در تاریخ ۱۸ دسامبر ۲۰۰۷ در پایگاه لاکهید مارتین در فورت ورث رونمایی شد و اولین پرواز آزمایشی خود را در تاریخ ۱۱ ژوئن ۲۰۰۸ انجام داد.برخلاف مدلهای دیگر ، F-۳۵B بدلیل سیستم نشست و برخاست عمودی ، فاقد قلابهای فرود میباشد.خلبان با فشردن دکمه STOVL/HOOK در کاکپیت ، بجای استفاده از قلابهای فرود ، نیروی رانش جت را مستقیما به نازلهای نشست و برخاست عمودی ارسال میکند و با این عمل ، F-۳۵B عملا نیازی به قلابهای فرود نخواهد داشت.تفنگداران دریایی ایالات متحده برنامه ای جهت خرید ۳۴۰ فروند F-۳۵B جهت جایگزین کردن با F/A-۱۸ هورنت(مدلهای A,B,C,D) و AV-۸B Harrier II را دارد.نیروی دریایی و هوایی انگلستان برنامه ای جهت جایگزین کردن F-۳۵B با Harrier GR۹ خود دارند.یکی از نیاز های نیروی دریایی انگلستان این بود که F-۳۵ قابلیت پرواز از کشتی و توانایی فرود عمودی را داشته باشد.البته در اکتبر ۲۰۱۰ دیوید کامرون اعلام کرد که انگلستان سفارش خود را به مدل C این جنگنده تغییر داده است.ارتش ایتالیا در حال آماده سازی پایگاه هوایی گراتگلی(Grottaglie) برای نگهداری از F-۳۵B است.ارتش این کشور باید ۲۲ فروند از این جنگنده را در طول سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۱ ، بهمراه ابزار سازگار کردن ناوهواپیمابر کاور (Cavour) با این جنگنده تا سال ۲۰۱۶ دریافت کند.در سال ۲۰۱۱ ، تفنگداران دریای ایالات متحده با نیروی دریایی این کشور توافقنامه ای بر مبنای اینکه ۳۴۰ فروند F-۳۵B بهمراه ۸۰ فروند F-۳۵C از ۲۶۰ فروند F-۳۵C متعلق به نیرویی دریایی ، به تفنگداران دریایی این کشور تعلق خواهد گرفت ، امضا کردند.پنج اسکادران از F-۳۵C تفنگداران دریایی در ناوهای هواپیما بر مورد استفاده قرار خواهند گرفت و مدلهای B متعلق به تفنگداران ، در کشتی های آبی-خاکی و سواحل مورد استفاده قرار میگیرند.در ۶ ژانویه ۲۰۱۱ ، رابرت گیتس اعلام کرد که بودجه ۲۰۱۲ وقفه ای دوساله در تولید F-۳۵B ایجاد میکند ، در این مدت امکان دارد تغییراتی در هر فروند ایجاد شود و درنهایت اگر طرح به صرفه و موفق نباشد ، تولید این مدل به کلی کنسل شود.در تاریخ ۳ اکتبر ۲۰۱۱ این مدل اولین پرواز عمودی خود از عرشه یک کشتی ، انجام داد.آن کشتی ، کشتی آبی-خاکی USS Wasp بود.

F-35C (نوع Carrier یا حامل)
(نوع Carrier یا حامل)
این نمونه از F-۳۵ دارای بالهای بزرگتری است که نوک این بالها به صورت تا شونده طراجی شده اند.همچنین دارای کنترل سطح دم میباشد که هدایت پذیری هواپیما در سرعت های کم را افزایش میدهد.این نمونه دارای ارابه های فرود قویتر جهت فرود با فشار ایجاد شده توسط محموله ، دو چرخ در ارابه فرود جلویی و یک قلاب دم قدرتمند میباشد.بالهای بزرگ F-۳۵C این امکان را به آن میدهد تا با سرعت کمتری فرود آید ، درحالی که برد و مقدار محموله ی قابل حمل را افزایش میدهد.نیروی دریایی ایالات متحده از F-۳۵C استفاده خواهد نمود.این نیرو قصد خرید ۴۸۰ فروند از این جنگنده و جایگزینی آن با F/A-۱۸ Hornet مدلهای A,B,C,D را دارد.در ۲۷ ژوئن ۲۰۰۷ ، نوع حامل F-۳۵ ، بازرسی های انتقادی طراحی سیستم هوایی خود را پشت سر گذاشت و این بدان معنا است که دو فروند F-۳۵C آزمایشی به مرحله تولید وارد شدند.انتظار میرود نوع C این جنگنده فوق العاده ، تا سال ۲۰۱۴ وارد خدمت شود.اولین F-۳۵C در ۲۹ جولای ۲۰۰۹ رونمایی شد.در ۶ نوامبر ۲۰۱۰ ، اولین F-۳۵C تحویل پایگاه هوایی دریایی پاتاکسنت ریور (Patuxent River) شد.در اکتبر سال ۲۰۱۰ انگلستان تصمیم گرفت تا سفارش خود را از F-۳۵B به F-۳۵C تغییر دهد که هم توانایی عملیات از زمین و هم از دریا را دارا میباشد.تا کنون مجموع تعداد نوع حامل F-۳۵ که قرار است تولید شود ، اعلام نشده است.ناو هواپیمابر جدید انگلستان که از کلاس ملکه الیزابت میباشد ، به اندازه کافی بزرگ است تا قابلیت انجام نشست و برخاست هواپیماهای که STOVL نیستند ، داشته باشد.این ناو ۱۲ فروند F-۳۵C حمل خواهد کرد که قابل ارتقا به ۳۶ فروند نیز میباشد.در سال جاری(۲۰۱۱) ، F-۳۵C به مدت ۶ روز به علت خطای نرم افزاری در تا شدن بالها هنگام پرواز ، زمینگیر شد.در ۲۷ جولای ۲۰۱۱ ، F-۳۵C با کد CF-۳ برای اولین بار ، پروازی توسط قلاب پرتاب کننده با استفاده از نیروی بخار* در پایگاه هوایی دریایی مهندسی لیک هرست(Lake hurst) انجام داد.قلاب پرتاب کننده آزمایشی TC-۱۳ Mod ۲ ، نمایانگر تکنولوژی بکار رفته در این ناوگان میباشد.*از این سیستم به علت کوتاه بودن باند پرواز ناوهای هواپیمابر ، به عنوان شتاب دهنده به هواپیما استفاده میشود تا در مسافتی کوتاه ، به شتاب لازم جهت برخاست برسد.F-۳۵I ،مخصوص اسرائیلاین مدل در واقع همان F-۳۵A با تغییرات ویژه اسرائیل میباشد.یکی از مقامات بلند پایه نیروی هوایی اسرائیل اظهار کرد که هواپیمای ملقب به F-۳۵I ، جنگنده ای میباشد که قرار است تجهیزات اسرائیلی بر روی آن نصب گردند.ایالات متحده آمریکا نیز اعلام کرد که این اجازه را نمیدهد تا اسرائیل تجهیزات الکترونیکی داخل هواپیما را عوض کند ، درحالیکه برخی تجهیزات این هواپیما به گونه ای هستند که پس از نصب سخت افزاری ، توسط کامپیوتر اصلی شناخته میشوند و مشکلی در استفاده از آنها وجود ندارد و اسرائیل میتواند تجهیزات مورد نظر خود را با تجهیزات فابریک F-۳۵ تعویض نماید.اسرائیل با توجه به این مطلب ، توانایی استفاده از غلاف خارجی جمینگ مورد نظر خود ، موشک های هوا به هوا و بمبهای هدایت پذیرتولید خود را در محافظ داخلی F-۳۵ دارد.در ماه جولای سال ۲۰۱۱ ، گزارشی مبنی بر موافقت ایالات متحده با تغییرات درخواستی اسرائیل که نصب سیستم جنگ الکترونیک و موشک های خودشان بود ، منتشر شد.CF-۳۵F-۳۵ های کانادایی نوعی متفاوت از F-۳۵A ایالات متحده میباشند.این جنگنده ها به چترهای ترمز و یک نمونه لوله سوختگیری F-۳۵B/C مجهز میباشد.البته نروژ هم به علت شرایط اب و هوایی خاص و یخ زدگی سطح باند پرواز فرودگاه های خود ، از چتر ترمز استفاده خواهد کردمشخصات عمومیخدمه:یک نفر
طول:۱۵.۶ متر
طول بالها:۱۰.۷ متر
عرض:۴.۳ متر
مساحت بال:۴۲.۷ متر مربع
وزن خالی:۱۳,۳۰۰ کیلوگرم
وزن با تسلیحات:۲۲,۴۷۰ کیلوگرم
حداکثر وزن برخاست:۳۱,۸۰۰ کیلوگرم
پیشران:یک عدد موتور توربوفن Pratt & Whitney F-۱۳۵ بهمراه پس سوز
نیروی رانش:۲,۸۰۰۰ پوند
نیروی رانش با پس سوز:۴۳,۰۰۰ پوند
ظرفیت حمل سوخت مخازن داخلی:۸,۳۸۲ کیلوگرممشخصات فنیحداکثر سرعت:۱.۶ ماخ(۱,۹۳۰ کیلومتر بر ساعت)
برد:۲,۲۰۰ (فقط مخازن داخلی سوخت)
شعاع عملیاتی:۱,۰۹۰ کیلومتر (فقط محازن داخلی سوخت)
حداکثر ارتفاع پروازی:۶۰,۰۰۰ فوت(۱۸,۲۸۸ متر)
نرخ صعود:محرمانه
ظرفیت حمل بال:۴۴۶ کیلوگرم بر متر مربع
رانش بر وزن:با مخازن پر سوخت ۰.۸۷-با مخازن نیمه پر سوخت ۱.۰۷
تحمل فشار g تا ۹gتسلیحات· یک عدد توپ چهار لول ۲۵ م.م نصب شده در داخل بدنه با نرخ ۱۸۰ تیر
محل های نصب سلاح: ۶ پایلون خارجی با قابلیت حمل ۱۵,۰۰۰ پوند سلاح و دومحفظه داخلی حمل تسلیحات که قابلیت استفاده از سلاح های زیر را دارند.موشکهای هوا به هوا· AIM-۱۲۰ AMRAAM· AIM-۱۳۲ ASRAAM· AIM-۹X Sidewinder· IRIS-T· MBDA Meteor· JDRADMموشک های هوا به سطح· AGM-۱۵۴ JSOW· AGM-۱۵۸ JASSM· Brimstone missile· Joint Air-to-Ground Missile· SOMموشک ضد کشتی· JSMبمبهای· Mark ۸۴, Mark ۸۳ and Mark ۸۲ GP bombs· Mk.۲۰ Rockeye II cluster bomb· Wind Corrected Munitions Dispenser capable· Paveway-series laser-guided bombs· Small Diameter Bomb (SDB)· JDAM-series· B۶۱ بمب اتمیتجهیزات الکترونیکی· Northrop Grumman Electronic Systems AN/APG-۸۱ AESA radar· Northrop Grumman Electronic Systems AN/AAQ-۳۷ Distributed Aperture System (DAS) missile warning system· BAE Systems AN/ASQ-۲۳۹ (Barracuda) electronic warfare system· Harris Corporation Multifunction Advanced Data Link (MADL) communication systemتولیدات مشابه· X-۳۵· F-۲۲Raptorمحصولات قابل قیاس· Chengdu J-۲۰
· Sukhoi PAK FA/Sukhoi/HAL FGFA
· AMCA(جنگنده نسل ۵ تولید هند)

http://militaryparsi.ir/news/1341-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D9%86%DA%AF%D9%86%D8%AF%D9%87-F-35-Lightning-II-%D8%8C%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%D9%88%D9%85

en.wikipedia.org/wiki/Lockheed_Martin_F-۳۵_Lightning_II
نویسنده و مترجم : اشکان سمیعی