ساختمان مجلس ملی بنگلادش
ساختمان مجلس ملی به دلیل نوگرایی در اصل، منحصر به فرد است اما این پروژه ریشه عمیقی در بافت، شهروندان و بومیان بنگالی دارد.

معماری نیوز: معماری‌های مدرن اساساً کارآمد و بدون بافت هستند که با این ویژگی می‌توان با حفظ اصول زیبایی‌شناسی و الزامات عملکردی، آنان را در هر بافتی جای داد. اگرچه ساختمان مجلس ملی در داکا نمونه‌ای خاص و عجیب از معماری مدرن است، از آن به عنوان بخشی از معماری بومی بنگالی الگوبرداری شده است.

ساخت این بنا در سال 1982 تکمیل شد که یکی از کارهای برجسته Kahn و بنای یادبود نمادین برای دولت بنگلادش است.

ساختمان مجلس ملی در سال 1959 توسط دولت پاکستان برای گسترش مقر مجلس ساخته شد و در سال 1962 Louis Kahn پیشنهاد طراحی آن را ارائه داد.

اگرچه در ماه مارس 1971 با اعلام استقلال بنگلادش از پاکستان، ساخت بنا متوقف شد؛ Kahn در صدد ساخت بنایی به یاد ماندنی بود و بعد از جدا شدن بنگلادش از قانون پاکستانی در ماه دسامبر 1971، این پروژه به یک نماد دموکراسی و مایه افتخار افراد بنگالی مبدل شد.

در نهایت، این پروژه در سال 1982 با هزینه‌ای دو برابر آنچه برآورد شده بود (32 میلیون دلار) به اتمام رسید.



ساختمان مجلس ملی به دلیل نوگرایی در اصل، منحصر به فرد است اما این پروژه ریشه عمیقی در بافت، شهروندان و بومیان بنگالی دارد. از آنجا که اکثر ساختمان‌ها متجدد شده‌اند، این بنا را تقریباً در هر کجای دنیا بدون هیچ دردسری می‌توان ساخت.

در ساخت این ساختمان، ساده‌ترین مصالح در دسترس به کار رفته و در برابر آب و هوای گرم و خشک صحرا مقاوم است.

ساختمان مجلس ملی به عنوان یک نهاد عظیم در صحرای بنگالی می‌درخشد و شامل هشت سالن است که دورتادور سالن بزرگ مجلس قرار گرفته‌اند که خود استعاره‌ای برای دولت دموکراتیک در قلب ساختمان است. کل مجموعه با بتن و سنگ مرمر ساخته شده است. دریاچه مصنوعی اطراف ساختمان نه تنها فضا را زیبا و روشن کرده بلکه به عنوان سیستم خنک‌کننده طبیعی نیز عمل می‌کند.

ساختار چندوجهی نما تأثیری دراماتیک در کل ساختمان گذاشته است و از سوی دیگر این شکل هندسی برگرفته از فرهنگ بنگالی است که تلفیق فرهنگ قدیم و جدید است. از نظر Kahn، نور نه تنها به دلیل روشن کردن فضا بلکه به عنوان خالق فضا، عاملی مهم در طراحی ساختمان به حساب می‌آید.










منبع: سایت خبری / تحلیلی معماری نیوز