خیلی از ماها روزانه از کلماتی استفاده میکنیم بدون اینکه از معنای اصلیشون آگاه باشیم و بدونیم از کجا وارد زبانمون شدن...
اعراب به ما آموختند آنچه را که میخوریم "غذا" بنامیم و حال آنکه در
زبان عربی غذا به "پس آب شتر" گفته میشود.
اعراب به ما یاد دادند که برای شمارش جمعیّتمان کلمۀ "نفر" را استفاده کنیم
... و حال آنکه در زبان عربی حیوان و شتر را با این کلمه میشمارند و انسان را با
... کلمۀ "تن" شما ۵ تن آل عبا و ۷۲ تن صحرای کربلا را بخوبی
میشناسید
از اعراب آموختیم که "صدای سگ" را "پارس" بگوئیم و حال آنکه این کلمه
نام کشور عزیزمان میباشد
اعراب به ما آموختند که "شاهنامه آخرش خوش است" و حال آنکه فردوسی در
انتهای شاهنامه از شکست ایرانیان سخن میگوید
و یا اینکه کلماتی مثل "صبح" درواقع همان "پگاه" خودمان بوده که عربها به دلیل نداشتن حروف (پ) و (گ) آنرا به صباح تغییر داده و دوباره به خودمان بازگردانیده اند!!
چرا باید اجازه بدیم تا این حد به ما اهانت بشه و فرهنگ ملی و زبان ما مورد تحقیر قرار بگیره؟؟!!
حداقل بیاین ما جوونا یه فکری برای ادبیات کهن و هنر و فرهنگ غنی از دست رفتمون کنیم....
علاقه مندی ها (Bookmarks)