گنجینه جوبجی رامهرمز

[باستان شناس]

این گنجینه در سال ۱۳۸۶ به شکل اتفاقی و حین خاک‎برداری شرکت آب و فاضلاب خوزستان در یک محوطه ۲۵۰۰ ساله در روستای جوبجی رامهرمز پیدا شد.

قدمت این گنجینه که بخشی از آن با عنوان گنجینه جوبجی در موزه ایران باستان نیز به نمایش گذاشته شده‌است، به دوره عیلامی می‌رسد.

خبر پیدا شدن تکه‎های طلا توسط یکی از مسئولان شرکت پیمانکار «وشاق» به اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رامهرمز داده می‌شود.

با توجه به تاریخی بودن این منطقه، پیش از کشف قطعات طلا و سفال، اداره میراث فرهنگی رامهرمز عملیات خاک‎برداری شرکت آب و فاضلاب را متوقف کرده بود اما این شرکت چند روز بعد دوباره فعالیت خویش را آغاز کرد که به این کشف منجر شد.

خاکبرداری به وسیله بیل‎های مکانیکی به کشف ۵۰۰ سکه، دستبند و قطعات طلا و قطعات بسیار زیاد سفال منجر می‎شود که خیل عظیمی از مردم را به این منطقه می‎کشاند.

[باستان شناس]

پاره‎ای از این شی‎ها عبارتند از:


بازوبند زیبای طلایی با نقش‎مایه‎های گیاهی که احتمالا توسط سنگ‎های قیمتی تزیین شده، دو دستبند طلایی که دو سر آن‎ها به شکل سر آهو و با سنگ‎های قیمتی دارای نقش مایه‎های گیاهی تزیین شده‌است، چند دستبند ساده طلایی که یکی از آن‎ها کتیبه‎ای به خط میخی‎ دارد، حلقه‎های موسوم به قدرت که یکی از آن‎ها کتیبه‎ای احتمالا به خط میخی ایلامی نو دارد، عصای کوتاه طلایی، انگشتری به صورت حلقه، ۱۵۵ دکمه‎های طلایی با اندازه‎های بزرگ و کوچک که کشف این دکمه‎های کمیاب از نظر تاریخی کمک قابل توجهی به مطالعه چگونگی دوخت لباس‎های تزیینی باستانی می‎کند و این دکمه‎ها مانند دکمه‎های به دست آمده از ارجان، سطح محدی دارند، از جمله اشیا موجود در گنجینه‎ رامهرمز است.

گردنبند طلایی، تکه‎های طلایی با نقوش گیاهی و هندسی، ۹۹ مهره طلایی گردنبند، آویز‎های طلایی ریز و درشت گردنبند به تعداد ۲۳ عدد، سه ظرف مرمری و ظرف‎های سفالی و مفرغی، چند دستبند از جنس مفرغ، سه پایه فلزی احتمالا مربوط به شمعدان، مجسمه الهه شکسته، الهه ماهی مربوط به دوره «سوکل مخ» که متعلق به قرن هفدهم و هجدهم پیش از میلاد است و نمونه‎ای از آن در موزه بریتانیا نیز موجود است، جزو این اشیا هستند.

مجسمه‎ الهه ماهی، زنی را نشان می‎دهد که به شکل ارباب انواع ایلامی‎ دامن‎چین‎دار بر تن دارد، بدن ماهی شکل آن افقی است که با بدن زن زاویه‎ای تشکیل می‎دهد که آن را به کمک پیچ‎هایی که یکی از آن‎ها در بدنه ماهی باقی است، به سر دسته صندلی نصب می‎کردند، این الهه دست‎های خود را برای نشان دادن شی، دراز کرده‌است.

در میان این اشیا دو مجسمه مفرغی مربوط به دوره «سوکل مخ» قرار دارد که توجه باستان‎شناسان را به خود جلب کرده‎ است.

اکنون یک گروه باستان‌شناسی زیر نظر دکتر شیشه‌گر درحال مرمت و مطالعه این گنجینه‌اند و پس از تکمیل مراحل آن، بخش عمده این اشیا در موزه ملی ایران باقی خواهد ماند و فقط بخشی از آن به موزه شهرستان رامهرمز منتقل می‌شود.

[باستان شناس]