هرچی سوال داری بیا تو

**sahar19** · 31st July 2012 03:33 PM

نوشته اصلی توسط مخفی

نمیدونم دقیقا چجوریه ولی حدس می زنم با تکنیک های پردازش تصویر اینکارو می کنند.
یه دوربین هست که دائما از چشمش فیلم برداری می کنه و بعد با تصاویر قبلی مقایسه می کنه.
با برنامه ریزی اطلاعات ورودی رو پردازش می کنه و دستورات رو به کامپیوتر میده.

برادر مخفی این چیزی که شما میگید نشدنیه!!!!!!!!!!مگه عکس گرفتن از چشم چه اطلاعاتی میتونه بگه؟؟؟؟ مگه شما با سیستم عصبی بدن آشنایی ندارین؟؟ آخرین جایی که پیام از مغز فرساده میشه یا اندامه یع پایانه آکسونی.

**عرفان سلیم زاده** · 31st July 2012 04:46 PM

نوشته اصلی توسط sahar19

برادر مخفی این چیزی که شما میگید نشدنیه!!!!!!!!!!مگه عکس گرفتن از چشم چه اطلاعاتی میتونه بگه؟؟؟؟ مگه شما با سیستم عصبی بدن آشنایی ندارین؟؟ آخرین جایی که پیام از مغز فرساده میشه یا اندامه یع پایانه آکسونی.

سلام
راست میگین من اشتباه کرده بودم البته این به خاطر اطلاعاتی بود که داده بودین.
این متن رو از یه جا دیدم که جواب شما هم توشه:
خط خبر دانش شهر : پروفسور «استفن هاوکینگ» به «ای‌ال‌اس» یا «اسکلروز آمیوتروفیک جانبی» مبتلاست. او تقریباً از فلج کامل رنج می‌برد، اما ماهیچه‌های او به میزان حداقلی قدرت دارند تا او را قادر سازند یک دکمه را با دست راست خود بفشارد. یک صفحه‌ کامپیوتری روبه‌روی او قرار دارد که مجموعه‌ای از گزینه‌ها را نمایش می‌دهد و او به کمک این گزینه‌ها می‌تواند ویلچر، درهای خانه و لوازم منزلش را کنترل کند. هنگامی که یک مکان‌نمای متحرک، گزینه‌های مختلف روی صفحه را نمایش می‌دهند، او می‌تواند با فشار دادن یک دکمه، شمایل مورد نظر خود را انتخاب کند.علاوه‌ بر این «هاوکینگ» به روش مشابهی سخن می‌گوید. صفحه‌ نمایشگر، فهرستی از حروف الفبا را نمایش می‌دهد و یک مکان‌نمای متحرک نیز از روی آنها رد می‌شود. او دکمه را در زمان نمایش حرف مورد نظر فشار می‌دهد. زمانی که او یک جمله‌ کامل را ساخت، می‌تواند متن مورد نظر را به ترکیب‌کننده‌ صوتی تعبیه‌شده در ویلچرش بفرستد. توانایی «هاوکینگ» در حرکت دادن یک انگشت دست راست، او را از بسیاری از مبتلایان به فلج که به هیچ وجه قادر نیستند به وسیله‌ سیستم‌های کنترلی با دیگران ارتباط برقرار کنند، متمایز می‌سازد.

از زبان «استفن هاوکینگ»
«من به وسیله‌ یک سیستم کامپیوتری با دیگران ارتباط برقرار می‌کنم. من همواره از کامپیوترهای سازگار با «آی‌بی‌ام» در ویلچرم استفاده کرده‌ام. این کامپیوترها به وسیله‌ باتری‌هایی که زیر چرخ‌های صندلی چرخدار من قرار دارند، کار می‌کنند هرچند یک باتری داخلی هم در موارد ضروری، کامپیوتر را به مدت یک ساعت روشن نگه می‌دارد. صفحه‌ نمایش تا بازوی صندلی چرخدار بالا می‌آید و من می‌توانم آن را ببینم. سیستم‌های جدیدتر به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کل کامپیوتر را در یک جعبه روی این بازو قرار می‌دهند. سیستم‌های اصلی این کامپیوتر توسط «دیوید میسون» از موسسه‌ ارتباطات سازوار دانشگاه کمبریج برای من طراحی شده‌اند. این شرکت انواع گوناگونی از محصولات را برای کمک به افرادی که دچار مشکلات ارتباطی هستند، طراحی و تولید می‌کند. مهندسان شرکت «اینتل» به تازگی یک کامپیوتر جدید با پردازنده‌ پنتیوم II برای من طراحی کرده‌اند که از آن استفاده می‌کنم. من در این کامپیوتر، از نرم‌افزاری به نام Equalizer استفاده می‌کنم که توسط شرکتی به نام Words Plus Inc نوشته شده است. یک مکان‌نما در قسمت بالای صفحه‌ نمایش کامپیوتر حرکت می‌کند. من می‌توانم آن را به کمک دکمه‌ای که در دست خود می‌گیرم، متوقف کنم. این دکمه تنها راه ارتباطی من با کامپیوتر است. به این ترتیب می‌توانم کلمات را که در قسمت پایین صفحه‌ نمایش درج می‌شوند، انتخاب کنم. وقتی ساختن یک جمله را به پایان می‌رسانم، آن را به یک ترکیب‌کننده‌ صدا ارسال می‌کنم. من از ترکیب‌کننده‌ صدای مجزایی که توسط Speech+ ساخته شده، استفاده می‌کنم. این شاید بهترین ترکیب‌کننده‌ای باشد که تا به حال دیده‌ام، هرچند برخی معتقدند صدایی با لهجه‌ اسکاندیناوی، اسکاتلندی یا امریکایی تولید می‌کند. من همچنین می‌توانم از ویندوز ۹۸ به وسیله‌ رابط کاربری ساخته شده توسط Words Plus به نام EZ Keys استفاده کنم. من می‌توانم موشواره را از طریق یک فرآیند کاملاً هوشمندانه و به وسیله‌ جعبه‌ کوچکی که روی صفحه‌ نمایشگر قرار دارد به کار بگیرم. همین طور می‌توانم با استفاده از منوهایی همانند منوهای نرم‌افزار Equalizer بنویسم. همین طور می‌توانم آنچه نوشته‌ام را بر روی دیسک ذخیره کنم. مقالات خود را با استفاده از یک نرم‌افزار واژه‌پرداز به نام TEX می‌نویسم. من می‌توانم معادلات ریاضی را به صورت کلمات بنویسم، و نرم‌افزار آنها را به عبارات ریاضی تبدیل و به شکل مناسب روی کاغذ چاپ کنم. همین طور می‌توانم سخنرانی کنم. متن سخنرانی را پیشتر آماده، و آن را بر روی دیسک ذخیره می‌کنم. جمله به جمله، آن را به ترکیب‌کننده‌ صدا ارسال می‌کنم. بسیار خوب کار می‌کند و من می‌توانم قبل از ارائه‌ عمومی سخنرانی‌ام، آن را یک بار امتحان و مرتب کنم.»
منبع:خط خبر دانش شهر http://scity.ir/Press/?p=1104

**z.v** · 1st August 2012 11:02 AM

سوالم اینه که اگه برای طرحم که میخوام اختراعش کنم برم کانون شکوفایی خلاقیت کمکم میکنن؟
شما اطلاعی دارید؟
مفیده بنظرتون؟

**عرفان سلیم زاده** · 1st August 2012 06:19 PM

نوشته اصلی توسط z.v

سوالم اینه که اگه برای طرحم که میخوام اختراعش کنم برم کانون شکوفایی خلاقیت کمکم میکنن؟
شما اطلاعی دارید؟
مفیده بنظرتون؟

خب اول بگین واسه چی می خواید اختراع کنین؟مهم ترین لحظه زندگی تون اینجاست پس درست تصمیم بگیرید

برای تجاری سازی یا استفاده از امتیازات بنیاد؟
مورد اول اختراع نواورانه و خیلی جدید می خواد و راه های سریع تری هم برای تجاری سازی و غیره است به علاوه باید از امتیازات بنیاد هم بگذرید.
ولی مورد دوم برعکسه. یعنی اختراع ثبت شده کافیه و برای عضویت در بنیاد ملی نخبگان گواهی ثبت اختراع کافیه.مدت زیادی هم تو طی مراحل اداری خواهید داشت.

کانون شکوفایی خلاقیت به افراد یاد میده که چطور فکر و اختراع بکنند. برای شروع اگر اطلاعات کافی ندارید، برید بد نیست.