با تشکر از خانم سونای من فکر میکنم جواب این سوال رو باید از نمونه های زندگی که ایشون تعریف کردن پیدا کرد.
خیلی ازین موارد پیش اومده که پسر گفته من این دختر رو دوست دارم.عاشقشم.با تمام ایراد هایی که شما میگیرید من فقط اونو میخوام و .....
و متاسفانه این زندگی ها خیلی به مشکل خورده.چون فرد نمیدونه چی شده؟معلوم نیست از چهره ی دختر از صدای دختر از طرز راه رفتنش برخوردش یا نوع نگاهش ...چی روی این پسر تاثیر گذاشته که این پسر ارزوش شده بدست اوردن این دختر.به قول معروف دلش فقط اینو میخواد.
اما ازونطرف گفتیم فرض کنید دختری هم میشناسه که میدونه بدرد زندگی میخوره اما احساسی بهش نداره.... باید بگم به نظر من این دلیل نمیشه.
یعنی من میخوام اینجا رای رو به عقل بدم.عقل هست که راه رو روشن میکنه.علاقه و احساس بعد از ازدواج بوجود میاد.چون خوبی های دختر به پسر اثبات میشه.
تو تمام امیزه های دینی ما هم بیشتر به بعد از ازدواج تاکید دارن.مثلا به طرز رفتار زناشویی.گفتن جمله دوستت دارم.حرف شنوی.اما گمون نکنم برای پیدا کردن همسر قبل از ازدواج نیاز باشه پای دل و احساس وسط کشیده بشه.نمیگم علاقه نباشه.بلکه علاقه ای از روی منطق.
واسه اینه که خیلی از اونایی که قبل ازدواج با هم دوست بودن بعد از ازدواج پشیمونن.
البته به نظر من.
کاش این بحث رو تو همون قسمت روابط ایجاد میکردم.






پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)