یک معمای بسیار سخت برای سنجش هوش

[عرفان سلیم زاده]

عزیزانه دلم منم میدونم این قضیه خیلی قدیمیه ولی مطمئن باشید خیلی ها ام نمیدونن من این مطلبو برای اونا گزاشتم.
اما برا کسانی که نظر دادن این مسئله خیلی قدیمیه اگه تونستید مسئله زیر رو حل کنید :

مسأله ای که می خوام طرح کنم در باره سیاهچاله هاست:

همه جرم سیاهچاله درون نقطه مرکزی که singularity یا تکینگی نامیده میشه فشرده شده و این یه نقطه ریاضی و بدون بعده یعنی جرم هیچ حجمی اشغال نکرده و چگالی در اون نقطه بی نهایته. در فاصله ای به اندازه R از سیاهچاله افق رویداد قرار گرفته که مثل کره ای دور تا دور نقطه مرکزی رو گرفته. عبور از افق رویداد به منزله وارد شدن به سیاهچاله است و خروجی برای جسم وارد شده به اون متصور نیست. سرعت گریز از افق رویداد برابر با سرعت نوره (هر چند از این نقطه، نور برای گریز کاهش فرکانسی به اندازه بی نهایت رو تحمل خواهد کرد). همچنین سرعت سقوط اجسام به سیاهچاله در افق رویداد برابر با سرعت نوره. اما اجسام برای رسیدن به نقطه مرکزی باید فاصله ای به اندازه R رو هم طی کنند و همین به منزله افزایش شتاب و سرعته. (در لحظه برخورد جسم با نقطه مرکزی شتاب و سرعت بی نهایت خواهد بود). با توجه به اینکه اینشتین ثابت کرده سرعت نور در فضا حد اکثر سرعته،این مسأله چطور توجیه میشه؟

فیزیکدانهای عزیز لطفاً نظرات خودتون رو اعلام کنین!

زمانی که شتاب جاذبه با سرعت نور برابر بشه اجسام با ورود به افق رویداد دیگر زمان رو حس نخواهند کرد.
وقتی که زمان رو حس نکنند اصلا نمی تونند فرار کنند.
در مورد سفر با سرعت نور هم همین موضوع صدق می کنه. اگه با سرعت نور سفر کنیم عین این می مونه که با تله پورت سفر کرده باشیم.
نه پیر میشیم و نه احساس می کنیم که همچین مسافتی رو طی کردیم. با یک چشم به هم زدن تمام میشه.
جرم و زمان در سقوط دخالت می کنند تا سرعت جسم از نور بیشتر نشه.
در حالت سقوط، جرم به سمت بی نهایت میل می کنه و زمان به سمت صفر.
وقتی سرعت به نور برسه و جرم به بینهایت و زمان به صفر،جاذبه جرم باعث تکینگی جسم خواهد شد.
و یک سیاه چاله خواهیم داشت.
در واقع بعد از طی افق رویداد حتی نیازی به برخورد ماده به سطح سیاه چاله نیست و در میانه راه یک سیاه چاله ایجاد میشه...
بعدش زمان صفره نمی تونم توصیفش کنم...