لیتیوم یون:
1-قابلیت تراکم انرژی بالا
2-ولتاژ عملیاتی بالا
3-اصطلاح memory accumulation در این باتری ها صدق نمیکند. که نتیجه آن همان کاهش سریع عمر باتری میباشد و شامل حال این نوع باتری نیست.
4-طول عمر بالا
5-آلودگی زیست محیطی به همراه ندارد.
6-وزن کم باتری
7-احتمال بسیار پایین دشارژ شدن
لیتیوم پلیمر:
1-در ساختار باتری خبری از مایع الکترولیت نیست ، در نتیجه چیزی به عنوان نشت در این باتری ها معنی ندارد/
2-قابلیت ساخت در هر شکل و شمایل و سایزی
3-امکان ساخت به عنوان باتری هایی بسیار نازک مانند ، 3.6V ، با ظرفیت 400 میلی آمپر ، که ضخامت آن به چیزی در حدود 0.5 میلی متر میرسد.
4-باتری قابلیت تغییر شکل بالایی دارد و میتوان آنرا حسابی کج و خمیده کرد!(در منبع ذکر شده حداکثر تا 900! _البته واحدی براش ننوشته شده ، شاید 900 درجه!)
5-امکان ایجاد ولتاژ بالا ، چند باتری با استفاده از مایع الکترولیت باید بصورت سری مورد استفاده قرار گیرند تا بتوان ولتاژ بالایی به دست آورد ، در صورتی که در باتری های پلیمری ، تنها در یک سلول آن ، میتوان این ولتاژ بالا رو بدست آورد.
6-در قیاس دو باتری پلیمری و یونی با یک میزان ، باتری پلیمری ظرفیتی معادل دو برابر رقیب خود دارد.
مشکل اینجاست که در زمینه مقایسه این دو نوع باتری ، مطالب زیادی در دست نیست!
در این مطلب هم ، هر مزیتی که برای هر نوع اعلام شده ، برای نوع مقابل بررسی نشده که آیا وجود داره یا نه!
منبع: wattflyer
علاقه مندی ها (Bookmarks)