توهم تکامل:احتمال ایجاد یک پروتئین بصورت تصادفی

[artadokht]

پروتئینها، نقش مهمی را در زندگی ما ایفا می کنند. برای مثال: هموگلوبین، انتقال دهنده اکسیژن در درون بدن و انسولین، کنترل کننده مقدار قند جذب شده از خون و آمیلاز، هیدرولیز کننده نشاسته به مالتوز می باشد.


۲۰ نوع آمینو اسید پایه انواع پروتئین ها را تشکیل می دهند.

پروتئینها، زنجیره‌های خطی یا پلیمرهایی هستند که از ترکیب اسیدهای آمینه حاصل می‌شوند. اسید آمینه‌ها ، حروف الفبایی پروتئینها را تشکیل می‌دهند (۲۰ حرف- ۲۰ نوع اسید آمینه) و چون امکانات بالقوه نامحدودی در طرز توالی و طول زنجیره اسید آمینه‌ها در تولید پروتئینها وجود دارد، از اینرو انواع بی‌شماری از پروتئینها نیز می‌توانند وجود داشته باشند.


پروتئینها از تعداد زیادی اسید آمینه ساخته شده‌اند. این اسیدهای آمینه توسط پیوندهای پپتیدی به یکدیگر اتصال یافته و زنجیر طویلی را ایجاد می‌کنند. با توجه به اینکه در جانداران انواع و اقسام پروتئینهای مختلف وجود دارد تعجب آور نیست که در سنتز زنجیره‌های پلی پپتیدی تنها 20 نوع اسید آمینه مختلف شرکت می‌کند. ولی باید توجه داشت اگر یک زنجیره پلی پپتیدی را که دارای 50 اسید آمینه است در نظر بگیریم تنها با تغییر ترتیب قرار گرفتن این اسیدهای آمینه می‌توان سنتز 20⁵⁰ زنجیر پلی پپتیدی را پیش بینی نمود.


هرگاه چهار اسید آمینه با تمام حالات ممکن بهم بپیوندند، 24 مولکول متفاوت تشکیل می‌شود. و اگر 17اسید آمینه متفاوت به همین طریق پیوند یابند، فقط عده مولکولهای مرکب از 17مونومر متفاوت که در نوع خود بی‌نظیرند به 356 تریلیون می‌رسد. بدیهی است که اگر از هر اسید آمینه بیشتر از یک مولکول به کار رفته باشد، عده حالات ممکن بسیار بیشتر خواهد شد. اما سلول زنده، از پروتئین‌های بسیار متفاوتی که از یک مجموعه اسید آمینه ممکن است ساخته شود فقط تعداد نسبتا کم و گزینش یافته‌ای را که نیاز دارد‌، می‌سازد.

هموگلوبین انسان که یک پروتئین کروی با وزن مولکولی 68000 است باید چهار زنجیر اسید آمینه بطور مناسبی تجمع یافته باشد تا هموگلوبین فعالی تشکیل شود. اگر در هموگلوبین یک اسید آمینه نادرست در موضع معین قرار گیرد، نمی تواند اکسیژن را در گردش خون منتقل کند. فقط تغییر یک اسید آمینه خاص از 146 اسید آمینه موجود در یک تک زنجیر هموگلوبین سبب بیماری کم خونی می شود.



پروتئین‌های بدن پی در پی تجدید می‌شوند و این عمل با سنتز مجدد اسید آمینه موجود در بدن صورت می‌گیرد. بررسی عمر متوسط اسید‌های آمینه‌ای که اجزای ساختمانی پروتئین‌ها هستند یا به گفته دیگر ، زمانی که طول می‌کشد تا بدن پروتئینی را در یک بافت تعویض کند، با استفاده از اسیدهای آمینه‌ای که ایزوتوپ رادیواکتیو دارند امکان پذیر شده است. برای فرآیندی که باید بسیار پیچیده باشد، تعویض بسیار سریع است. فقط چند دقیقه پس از آنکه اسیدهای آمینه رادیواکتیو در بدن حیوانات تزریق شود، پروتئین رادیواکتیو را می‌توان یافت.

هر موجود زنده انواع پروتئینهای خاص خود را دارد تعداد حالتهای ممکن قرار گرفتن اسید آمینه ها در یک پروتئین به میلیارد میلیارد حالت می‌رسد ، با وجود این ، پروتئین‌های خاص یک موجود زنده معین در حدود چند دقیقه سنتز می‌شود. DNA موجود در سلول ، حامل کد سنتز پروتئین است. یعنی ترتیبی که بازها در مولکول DNA دارند اطلاعات مورد استفاده برای سنتز پروتئین‌ها را فراهم می‌سازد.

فرضیه ی تکامل پیدایی حیات را یک تصادف می داند.از نظر آماری ، پیدایی حیات در اثر تصادف امری محال است.مثلا در مورد هموگلوبین ، این احتمال که اسید های آمینه ،به طرزی درست ترکیب شوند،1 در 10 به توان 167 می باشد،چیزی که از نظر ریاضی غیر ممکن است.

از کتاب توهم تکامل

[artadokht]

در طی ۳۰ سال گذشته برخی از دانشمندان ممتاز و برجسته دنیا تلاشهایی را در جهت محاسبه احتمال تصادفی بوجود آمدن حیات انجام داده اند.


فرد هویل(Fred hoyle) احتمال تصادفی بوجود آمدن پروتئین آمیب توسط شانس را ۱ تقسیم بر ۱۰ به توان ۴۰۰۰۰ دانسته است. همچنین ایشان در کتاب "جهان هوشمند" (Intelligent universe) احتمال تصادفی بوجود آمدن جهان را همانند آن می داند که ۱۰ به توان ۵۰ انسان کور، که در دست هریک از آنها یک مکعب روبیک داده شده است بتوانند در یک دقیقه آن را حل کنند.

هارولد مارویتس (Harold Marowitz) با استفاده از یک مدل ریاضی بیان می کند که اگر سوپی از باکتریها را آنقدر حرارت دهیم بگونه ای که تمام اجزاء سازنده آن تفکیک شوند و سپس اقدام به سرد کردن آن نمائیم. احتمال اینکه یک باکتری ساده با استفاده از شانس بوجود بیاید ۱۰ به توان ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ می باشد.


از کتاب توهم تکامل

[سونای]

o!....................خیلی خیلی ممنون ، 2-3 هفته ای میشه که باید یه مقاله جمع و جور میکردم بابت تکامل و اون crossآخر که امکانش نیس!! اینکه از چه جهتی نگاه کنم واسه شروع , برام روشن نبود!! اما حالا خط گرفتم.....
بازم ممنون

[Mr.Geo22]

فرضیه ی تکامل پیدایی حیات را یک تصادف می داند.از نظر آماری ، پیدایی حیات در اثر تصادف امری محال است.مثلا در مورد هموگلوبین ، این احتمال که اسید های آمینه ،به طرزی درست ترکیب شوند،1 در 10 به توان 167 می باشد،چیزی که از نظر ریاضی غیر ممکن است.

در طی ۳۰ سال گذشته برخی از دانشمندان ممتاز و برجسته دنیا تلاشهایی را در جهت محاسبه احتمال تصادفی بوجود آمدن حیات انجام داده اند.


فرد هویل(Fred hoyle) احتمال تصادفی بوجود آمدن پروتئین آمیب توسط شانس را ۱ تقسیم بر ۱۰ به توان ۴۰۰۰۰ دانسته است. همچنین ایشان در کتاب "جهان هوشمند" (Intelligent universe) احتمال تصادفی بوجود آمدن جهان را همانند آن می داند که ۱۰ به توان ۵۰ انسان کور، که در دست هریک از آنها یک مکعب روبیک داده شده است بتوانند در یک دقیقه آن را حل کنند.


هارولد مارویتس (Harold Marowitz) با استفاده از یک مدل ریاضی بیان می کند که اگر سوپی از باکتریها را آنقدر حرارت دهیم بگونه ای که تمام اجزاء سازنده آن تفکیک شوند و سپس اقدام به سرد کردن آن نمائیم. احتمال اینکه یک باکتری ساده با استفاده از شانس بوجود بیاید ۱۰ به توان ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ می باشد.

درود بر شما

این توضیحات شما اشکالاتی داره:

از نظر آماری محال و از نظر ریاضی غیر ممکن یعنی صفر مطلق

عزیزم این چیزی که شما میگید اشتباهه و در واقع باید بدونید که ذات آمار همینه

یه مثال میزنم: شما ۱ میلیارد مهره داخل یه کیسه بزرگ دارید که یکی مشکی و بقیه سفید هستند
حالا احتمال اینکه مهره ای که خارج میکنید مشکی باشه ۱ میلیاردم هست و اگه من مهره ای رو خارج کنم و مشکی باشه کسایی که اطلاع کافی از آمار ندارن داد میزنن معجزه!!!

یادمه یه کتابی میخوندم که وجود حیات هوشمند فرازمینی رو بررسی میکرد و یه جایی که بحث رو به صورت ریاضیاتی بررسی میکرد در مورد سوء تعبیرهای آماری بحث میکرد و اینکه درصدهای کم رو برابر صفر قرار میدن...!

ولی جواب خیلی راحته:
خب با توجه به شرایط خاص مورد نیاز برای وجود حیات هوشمند احتمال وجود اون خیلی کم میشه و همین باعث میشه که بعضی ها به اشتباه تصور کنن که این یعنی صفر!

ولی یک نمونه عالی برای رد این ادعا خود ما هستیم!
احتمال وجود ما به قدری کمه که برای اون چنین مثالی زده شده که مثل این میمونه که یک نسیم وزیدن بگیره و از یک سری قلزات یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ بسازه!!!!

ولی وجود ما میتونه ثابت کنه که این احتمال کم میتونه وجود داشته باشه


نکته ی دیگه اینه که شما درصد رو نظر میگیرید ولی تعداد کل رو در نظر نمیگیرید:

مثلا در مورد احتمال وجود حیات هوشمند (فرازمینی) در نظر نمیگیرید که این احتمال کم وقتی که در مورد تعداد خیلییییی زیاد ستارگان در نظر گرفته بشه میشه نتیجه ای که کارل ساگان گرفت که در کهکشان راه شیری به تنهایی حداقل ۴۰ تمدن وجود دارند که حداقل در حد ما پیشرفته هستند

در مورد این چیزی که شما میگید هم کافیه تصور کنید که در طی میلیارد ها سال چند!!! برخورد بین مولکولها رخ داده تا متوجه بشید که این احتمال به ظاهر کم چقدر زیاده....

با سپاس

[Mr.Geo22]

راستی نگفتید که احتمال آفرینش انسان از طریق طراحی هوشمند (یا بهتر بگم افسانه ی خلقت) چقدره؟؟؟؟

اصلا مگه درصدی هم میشه برای چنین افسانه هایی در نظر گرفت؟!

میشه کمی هم بی طرف باشید و خودتون رو گول نزنید.... دو طرفه قضایا رو بررسی کنید و نه یک طرفه

[mamadshumakher]

راستی نگفتید که احتمال آفرینش انسان از طریق طراحی هوشمند (یا بهتر بگم افسانه ی خلقت) چقدره؟؟؟؟

منظورتو واضح تر میگی؟
یعنی میخوای بگی خود شما به طور تصادفی شکل گرفتی؟طراحی هوشمندی وجود نداره؟خیلی جالب میشه که اگه با این جمله مخالفی که

در طی ۳۰ سال گذشته برخی از دانشمندان ممتاز و برجسته دنیا تلاشهایی را در جهت محاسبه احتمال تصادفی بوجود آمدن حیات انجام داده اند.

به نظرت به چه جوابهایی رسیدن؟
اگه وجود این همه نشانه ی طراحی هوشمند رو قبول نداری و میگی چون زمان زیادی طول کشیده پس احتمال داره که تصادفی بوجود امده باشیم پس باید اینو قبول کنی که اگه این همه نظم تصادفی به وجود اومده پس باید بی نهایت پدیده و موجودات بی نظم هم داشته باشیم.

[Mr.Geo22]

منظورتو واضح تر میگی؟
یعنی میخوای بگی خود شما به طور تصادفی شکل گرفتی؟طراحی هوشمندی وجود نداره؟خیلی جالب میشه که اگه با این جمله مخالفی که

به نظرت به چه جوابهایی رسیدن؟
اگه وجود این همه نشانه ی طراحی هوشمند رو قبول نداری و میگی چون زمان زیادی طول کشیده پس احتمال داره که تصادفی بوجود امده باشیم پس باید اینو قبول کنی که اگه این همه نظم تصادفی به وجود اومده پس باید بی نهایت پدیده و موجودات بی نظم هم داشته باشیم.

درود

دوست عزیز شما گول واژه تصادفی رو خوردید!
و همینطور طراحی هوشمند!!!

بهتره که با همون مثال مهره ها که تو پست های قبلی زدم حالت الان هردوتامون رو تشریح کنم:

وقتی که مهره ای که احتمالش ۱ میلیاردمه از کیسه خارج میشه شما فریاد می زنید که مردم نمیبینید؟!
یه طراح هوشمند پشت این ماجراست وگرنه چطور بین این همه مهره باید حتما اون خارج بشه؟؟؟

ولی من میگم که اصلا هم غیر ممکن نیست و میتونست هر احتمال دیگه ای وجود داشته باشه
لازم نیست حتما یه جادوگر پیر پشت این ماجرا باشه تا مهره ی با احتمال خیلی کم بیرون بیاد بلکه بدون نیاز به نیروهای جادویی و سحرآمیز هم این مهره میتونه انتخاب بشه

ولی حالا بزارید توهم طراحی هوشمند رو بیشتر روشن کنم:

اگه من یک میلیار بار مهره از کیسه خارج کنم باز احتمال اینکه مهره سفید خارج بشه کمه؟ یعنی میگید که نمیشه مهره سفید خارج بشه؟
حالا اگه صد میلیارد بار امتحان کنم چی؟

فکر کنید که من به مدت میلیاردها سال از اون کیسه مهره خارج کنم!
فکر کنم برای خودتون هم کاملا روشنه که مهره سفید حداقل یک بار خارج میشه

دوست عزیز تکامل چیزی نیست که با یک انتخاب به ما منجر شده باشه

در بین برخوردهایی که میلیاردها سال به طول انجامیده اون برخوردی که منجر به تشکیل حیات شده سربرآورده و این اصلا تصادفی نیست
این احتمال خیلی کم وقتی که در برخوردهای زیاد درنظر گرفته بشه تبدیل به یقین میشه و احتمال وقوعش تبدیل به ۱۰۰ درصد میشه (البته حتما توجه دارید که ۱۰۰ درصد واقعی وجود خارجی نداره و طبق اصل عدم قطعیت هایزنبرگ تنها زمانی میتونیم به قعطیت کامل برسیم که عدم قطعیت در زمان رو بی نهایت کرده باشیم که اون هم غیر ممکنه چون بی نهایت اصلا وجود مادی نداره و یه مفهوم انتزاعی ریاضیاتی هست)

و اما چطور شما که این محاسبات کاملا واضح و روشن رو نمیپذیرید بدون هیچ دلیلی اونها رو به یه نیروی ماورایی ارتباط میدید؟!

[artadokht]

منظورتو واضح تر میگی؟
یعنی میخوای بگی خود شما به طور تصادفی شکل گرفتی؟طراحی هوشمندی وجود نداره؟خیلی جالب میشه که اگه با این جمله مخالفی که

به نظرت به چه جوابهایی رسیدن؟
اگه وجود این همه نشانه ی طراحی هوشمند رو قبول نداری و میگی چون زمان زیادی طول کشیده پس احتمال داره که تصادفی بوجود امده باشیم پس باید اینو قبول کنی که اگه این همه نظم تصادفی به وجود اومده پس باید بی نهایت پدیده و موجودات بی نظم هم داشته باشیم.

درود

دوست عزیز شما گول واژه تصادفی رو خوردید!
و همینطور طراحی هوشمند!!!

بهتره که با همون مثال مهره ها که تو پست های قبلی زدم حالت الان هردوتامون رو تشریح کنم:

وقتی که مهره ای که احتمالش ۱ میلیاردمه از کیسه خارج میشه شما فریاد می زنید که مردم نمیبینید؟!
یه طراح هوشمند پشت این ماجراست وگرنه چطور بین این همه مهره باید حتما اون خارج بشه؟؟؟

ولی من میگم که اصلا هم غیر ممکن نیست و میتونست هر احتمال دیگه ای وجود داشته باشه
لازم نیست حتما یه جادوگر پیر پشت این ماجرا باشه تا مهره ی با احتمال خیلی کم بیرون بیاد بلکه بدون نیاز به نیروهای جادویی و سحرآمیز هم این مهره میتونه انتخاب بشه

ولی حالا بزارید توهم طراحی هوشمند رو بیشتر روشن کنم:

اگه من یک میلیار بار مهره از کیسه خارج کنم باز احتمال اینکه مهره سفید خارج بشه کمه؟ یعنی میگید که نمیشه مهره سفید خارج بشه؟
حالا اگه صد میلیارد بار امتحان کنم چی؟

فکر کنید که من به مدت میلیاردها سال از اون کیسه مهره خارج کنم!
فکر کنم برای خودتون هم کاملا روشنه که مهره سفید حداقل یک بار خارج میشه

دوست عزیز تکامل چیزی نیست که با یک انتخاب به ما منجر شده باشه

در بین برخوردهایی که میلیاردها سال به طول انجامیده اون برخوردی که منجر به تشکیل حیات شده سربرآورده و این اصلا تصادفی نیست
این احتمال خیلی کم وقتی که در برخوردهای زیاد درنظر گرفته بشه تبدیل به یقین میشه و احتمال وقوعش تبدیل به ۱۰۰ درصد میشه (البته حتما توجه دارید که ۱۰۰ درصد واقعی وجود خارجی نداره و طبق اصل عدم قطعیت هایزنبرگ تنها زمانی میتونیم به قعطیت کامل برسیم که عدم قطعیت در زمان رو بی نهایت کرده باشیم که اون هم غیر ممکنه چون بی نهایت اصلا وجود مادی نداره و یه مفهوم انتزاعی ریاضیاتی هست)

و اما چطور شما که این محاسبات کاملا واضح و روشن رو نمیپذیرید بدون هیچ دلیلی اونها رو به یه نیروی ماورایی ارتباط میدید؟!

اینجا باید یه نکته رو یادآوری کنم .همون مثال کیسه ی مهره رو در نظر بگیرید...

فرض بر این است که احتمال بیرون اومدن مهره ی سفید، یک میلیاردم باشد.خوب حالا اگر ما مهره ای رو خارج کنیم و اون مهره سفید بشه ،با اینکه احتمال این رخداد خیلی کمه اما باز هم ممکنه و کسی منکر این قضیه نیست،پای معجزه و این چیز ها هم وسط نیست....

بحث ما اینجاست که این ازمایش از نظر فرضیه ی تکامل باید میلیاردها بار تکرار بشه و در هر بار هم مهره ای که از کیسه خارج میشه باید سفید باشه!!!

تقریبا مشابه بحثی که در مورد آمینو اسید های دست چپی وجود داشت...

[Mr.Geo22]

اینجا باید یه نکته رو یادآوری کنم .همون مثال کیسه ی مهره رو در نظر بگیرید...

فرض بر این است که احتمال بیرون اومدن مهره ی سفید، یک میلیاردم باشد.خوب حالا اگر ما مهره ای رو خارج کنیم و اون مهره سفید بشه ،با اینکه احتمال این رخداد خیلی کمه اما باز هم ممکنه و کسی منکر این قضیه نیست،پای معجزه و این چیز ها هم وسط نیست....

بحث ما اینجاست که این ازمایش از نظر فرضیه ی تکامل باید میلیاردها بار تکرار بشه و در هر بار هم مهره ای که از کیسه خارج میشه باید سفید باشه!!!

تقریبا مشابه بحثی که در مورد آمینو اسید های دست چپی وجود داشت...

به هیچ عنوان!

این چیزی که شما میگی کاملا غیر منطقیه و اصلا همچین چیزی نیست

اولا بعد از اینکه اطلاعات در مورد نحوه درست قرارگیری اجزا در DNA ذخیره شد دیگه احتمال وجود نداره و قضیه ای کاملا جداست ولی در مورد اینکه چرا اجزای ناکارآمد رو نمیبینیم دلیل اینه که اون اجزا به دلیل ناسازگاری از بین رفتند و الان وجود ندارند, یعنی به وجود اومدن و به دلیل ناسازگاری از بین رفتن نه اینکه اصلا به وجود نیومده باشن!!!

و یه مسئله ی دیگه که با یه موضوع خودمونی! مطرحش میکنم:

کسانی که طرفدار افسانه ی خلقت هستند اعتقاد دارند که حتما خالقی بوده که نحوه قرارگیری اجزا رو به این دقت قرار داده که جهان در حال حاضر وجود داره ولی درسته که مقادیر و اندازه ها خیلی دقیق هستند ولی این در حالی درسته که فقط یک انتخاب وجود می داشت در حالی که جهان در اثر اندازه های مختلف به وجود میاد و به دلیل ناکارآمدی از بین میره و بعد از n تا حالت دنیای ما که مقادیرش درست و دقیق هستند به وجود اومد و به دلیل همین دقت از بین نرفت و تونست به حیاتش ادامه بده

و در مورد وجود حیات هوشمند هم همین قضیه وجود داره و اگه ما در شرایط مساعدی وجود نداشتیم و مثلا بعد از ۳ میلیارد سال خورشید ما سوختش تموم میشد خب تمام انسان های روی کره زمین که در اون زمان عملا هیچ کاری از دستشون برنمی اومد و حتی نمیدونستند که قراره چه بلایی سرشون بیاد میمردن و حیات هوشمند روی کره ما نمیتونست تکامل پیدا کنه در حالی که الان تونستیم و این که در بین این همه حالت که حیات نتونسته شکل بگیره و تکامل پیدا کنه ما تونستیم اصلا یه احتمال خیلی کم و غیر محتمل نیست و بالعکس کاملا منطقی و قابل قبوله

[Majid_GC]

درود

دوست عزیز شما گول واژه تصادفی رو خوردید!
و همینطور طراحی هوشمند!!!

بهتره که با همون مثال مهره ها که تو پست های قبلی زدم حالت الان هردوتامون رو تشریح کنم:

وقتی که مهره ای که احتمالش ۱ میلیاردمه از کیسه خارج میشه شما فریاد می زنید که مردم نمیبینید؟!
یه طراح هوشمند پشت این ماجراست وگرنه چطور بین این همه مهره باید حتما اون خارج بشه؟؟؟

ولی من میگم که اصلا هم غیر ممکن نیست و میتونست هر احتمال دیگه ای وجود داشته باشه
لازم نیست حتما یه جادوگر پیر پشت این ماجرا باشه تا مهره ی با احتمال خیلی کم بیرون بیاد بلکه بدون نیاز به نیروهای جادویی و سحرآمیز هم این مهره میتونه انتخاب بشه

ولی حالا بزارید توهم طراحی هوشمند رو بیشتر روشن کنم:

اگه من یک میلیار بار مهره از کیسه خارج کنم باز احتمال اینکه مهره سفید خارج بشه کمه؟ یعنی میگید که نمیشه مهره سفید خارج بشه؟
حالا اگه صد میلیارد بار امتحان کنم چی؟

فکر کنید که من به مدت میلیاردها سال از اون کیسه مهره خارج کنم!
فکر کنم برای خودتون هم کاملا روشنه که مهره سفید حداقل یک بار خارج میشه

دوست عزیز تکامل چیزی نیست که با یک انتخاب به ما منجر شده باشه

در بین برخوردهایی که میلیاردها سال به طول انجامیده اون برخوردی که منجر به تشکیل حیات شده سربرآورده و این اصلا تصادفی نیست
این احتمال خیلی کم وقتی که در برخوردهای زیاد درنظر گرفته بشه تبدیل به یقین میشه و احتمال وقوعش تبدیل به ۱۰۰ درصد میشه (البته حتما توجه دارید که ۱۰۰ درصد واقعی وجود خارجی نداره و طبق اصل عدم قطعیت هایزنبرگ تنها زمانی میتونیم به قعطیت کامل برسیم که عدم قطعیت در زمان رو بی نهایت کرده باشیم که اون هم غیر ممکنه چون بی نهایت اصلا وجود مادی نداره و یه مفهوم انتزاعی ریاضیاتی هست)

و اما چطور شما که این محاسبات کاملا واضح و روشن رو نمیپذیرید بدون هیچ دلیلی اونها رو به یه نیروی ماورایی ارتباط میدید؟!

سلام بر محسن گلم

چند تا نکته رو بگم

اول به نظرم بهتر هست که این دو موضوع رو با عنوان نظریه بررسی کنید چون که شما الان دارید میگید توهم و افسانه خلقت هوشمند از اونطرف هم بقیه میگن توهم تکامل و این درست نیست ، چون درسته که یکی از این ها درست هست اما موضوع این هست که اگر یک اپسیلون احتمال خطا برای خود بدهیم متوجه میشیم که نباید از دید مطلق درست به این قضایا نگاه کرد ....

موضوع دوم که به نظرم اشکال داره این هست که

محسن جان این مثالی که شما زدید برای درک تصادف خیلی مناسب و قابل فهم هست اما تسری دادنش به جهان هستی و حیات به نظرم درست نیست

چون که پیشامد تو این فضای نمونه که شما مثال میزنید یا بلاخره سفید هست یا نیست
اما درباره هستی صحبت کردن پیشامد ما فقط یک اتفاق نیست بلکه هزاران اتفاق با هم دیگه هست مثلا به قول شما اینکه جهان در زمانی به وجود اومده که سوخت خورشید تموم نشـــــده
برای مثال یه عددی مثل سه وقتی تو فضای نمونه نامتناهی قرار بگیره سهمی زیاد از احتمال رو در میگیره اما همین دو وقتی در بازه های متناهی قرار میگیره احتمالش میشه صفر (هرچند صفر مجازی هست )

این اتفاقی که برای افتاده تو یک فضای نمونه هست یا نیست ، نیست و فضای نمونه اش بینهایت هست و از نظر ریاضی هم صفر ....

محسن جان چیزی که به نظرم درست نیست این هست
که همان طور که نباید با کلمات بازی کرد نباید زیاد به احتمال تکیه کــــرد

یه مثال : تو زندگی هر شخص

وقتی شما دارید از کوچه ای رد میشید میرسید به یه دوراهی اینکه از راست برید یا چپ اراده خودت هست اما اینکه تو هر مسیر چه اتفاقی بیفته میشه احتمال ...( و یه جورایی نظریه دنیا های موازی )

شما کاری که میکنید این هست که دارید از احتمال استفاده میکنید و ذات احتمال این هست که جایی برای اراده نداره

در نتیجه معلوم هست که نتیجه ای که از احتمال میگیریم میشه بدون اراده ...

اگر زندگی هر شخص و احتمالات زندگی اش رو تسری بدیم به حیـــات چون هر دو شون فضای پیشامد بینهایت هست و از یک جنس هستند

اون وقت میشه نتیجه گرفت که اراده هم به عنوان یک عامل در تشکیل حیات تاثیر داشـــته

از نظر ریاضی تشکیل این حیات از بازه ی متناهی برابر صفر هست و به علاوه ذات احتمال هم جایی برای اراده نداره !!!
شما وقتی احتمال رو استفاده میکنی پیش داوری میکنی که اراده ای هم نیست پس نباید انتظار داشته باشم جواب این احتمال مساوی با اراده باشه

نظر شما چیه؟؟؟؟