سوخو-47 (برکوت)

["مهدی"]

این مقاله توسط بنده از ویکیپدیا ترجمه شده که پارسال تابستون هم توی مجله جنگ افزار چاپ شد، موفق باشید

جنگنده سوخو-۴۷ (برکوت)

مقدمه:
جنگنده سوخو-۴۷ با نامهای مستعار (برکوت به روسی) و (فیرکین به گزارش ناتو) در اوایل سال ۱۹۹۰ توسط شرکت سوخو در ابتدای رشد اقتصادی ساخته شد. سوخو-۴۷ یک جنگنده مافوق صوت آزمایشی بود که رشد یافته شرکت حقوقی سوخو بود. ویژگی این جنگنده در بالهای رو به جلو اش است، این ویژگی به جنگنده قابلیت چابکی و مانور بالایی میدهند. در صورتیکه تولید سریالی این جنگنده هیچ وقت جامه عمل به خود نپوشید. تکنولوژیهای پیشرفته ی تنها نمونه آزمایشی تولید شده از این جنگنده بعدها از نسل پنجم جنگنده ها که سوخو-۴۷ باشد به نسل ۴٫۵ یعنی سوخو-۳۵ و دیگر جنگنده های آزمایشی نسل پنجم منتقل شد.
شرایط اقتصادی:
این جنگنده در ابتدا با نام سوخو-۳۷ شناخته می شد ولی با پیشرفته تر شدنش به سوخو-۴۷ در سال ۲۰۰۲ تغییر نام داد. اسم مستعار رایج این جنگنده برکوت به معنی عقاب طلایی است. سوخو-۴۷ مستقیما به دستور کشور روسیه آزمایش گوناگونی را انجام داد. این جنگنده از سیستم پیچیده ی هدایت با سیم نیز بهره میبرد.کارخانه سازنده: شرکت روسی سوخو
اولین پرواز: ۲۵ دسامبر ۱۹۹۷
معرفی به عموم مردم: سال ۲۰۰۰ میلادی
وضعیت فعلی: آزمایشی
مصرف کننده اصلی: روسیه
تعداد ساخته شده: ۱ فروندروسها از مدتها قبل از مزایای بالهای رو به جلو مطلع بودند. آنها با تحقیقات بسیار در رابطه با این نوع هواپیماها از سال ۱۹۴۰ تا کنون دریافتند که ضریب بازده این نوع جنگنده ها برای حمل بار و بلند شدن بیشتر از جنگنده های معمولی است، و همچنین این قابلیت قادر به کم کردن نیروی گریز از مرکز است. این بالها هواپیما را قادر میسازند تا بر پرواز خود کنترل بیشتری داشته و حرکتهای اضافی کمتری داشته باشد. شکل های هندسی این بالها و قرار گیری تسلیحات در داخل بدنه به این جنگنده امکان قدرت مانور بیشتری میدهند و او را به یک فرشته مرگ تبدیل میکنند. قرارگیری تسلیحات در داخل بدنه توانایی حمل تسلیحات بیشتری را به این جنگنده میدهند. اینها ما را به سمت این نوع از بالها سوق میدهند، البته تا زمانی که این نوع از بالها از سرعت هواپیما در برابر جنگنده های دارای بالهای رو به عقب می کاهد. برعکس، بالهای رو به جلو باعث خم شدن و چرخش راحتر بدنه جنگنده میشوند. این چرخش راحت را میتوان مدیون سیستمهای پیشرفته سوخو-۴۷ بود ولی این سیستم را میتوان بر روی جنگ افزارهای معمولی نیز مشاهده کرد.
پروژه دیگری نیز در آمریکا در سال ۲۰۱۱ شروع شد که توسط کارخانه گرومن ( هواپیمای ایکس-۲۹) به اجرا درآمد و تنها با سرمایه گذاری شرکت سوخو، در واقع در این پروژه سوخو شریک آمریکا شده بود. سوخو-۴۷ اصولا یک تکنولوژی برای ساخت جنگنده های آینده روسی بود. اگرچه، سوخو به طور خلاصه کوشش میکرد که سوخو-۴۷ را برای ارتش روسیه و دیگر مشتریان خارجی بسازد.
طرح:
سوخو-۴۷ به اندازه ی جنگنده های قبلی سوخو است. تقریبا مثل سوخو-۳۵ و به خاطر کاهش هزینه های اقتصادی سوخو-۴۷ دماغه و دمهای عمودی و همچنین چرخهای فرودش را از سوخو-۲۷ قرض گرفت و با این وجود جنگنده ویژگیهای ضد راداری اش را کاهش داد (شامل مواد جاذب اشعه راداری) در این جنگنده مکانی برای قرار گرفتن تسلیحات در درون بدنه و همچنین قرار گرفتن یک رادار پیشرفته قرار دارد. به هر حال تمام تدبیرها مانند تحقیقات آمریکا برای ساخت هواپیمای ایکس-۲۹ در دهه ۸۰ میلادی بود. سوخو-۴۷ دو برابر طرح آمریکایی اش بود که به منظور درگیری تن به تن در نظر گرفته شده بود.
به منظور حل مشکل چرخش بالها، سوخو-۴۷ مجبور به استفاده دقیق از مواد ترکیبی درخور مناسب با چرخش بود، تا هم از چرخش هواپیما مقاومت کنند و هم به تقویت قابلیتهای آیرودینامیکی آن بپردازند، و این از سوخو-۴۷ نسبتا بالهای بزرگی را طلب می کرد. سوخو-۴۷ باید مجهز به بالهای تاشو می شد تا شایسته خدمت در نیروی هوایی روسیه می شد. سوخو-۴۷ هم مانند سوخو-۳۷ سابق آرایش دو- سه گانه و با تسلیحات آیرودینامیکی در جلوی بالها و دمهای جنگنده بود. بطور قابل توجه، سوخو-۴۷ دارای دو پایه است که سطح دم را تحمل میکنند، که به منظور کنترل گازهای خارج شده از موتور و کنترل حرکات نامتوازن را بعهده دارند. ستون عمودی کوچکتر در سمت چپ جنگنده، و در محل قرارگیری رادار عقبی جنگنده قرار دارد. در حالی که ستون عمودی بزرگتر در هنگام ترمز کردن برای چتر نجات (بمنظور کم کردن سرعت در هنگام فرود) عمل می کند.
مانور:
سوخو-۴۷ در سرعت های زیر سرعت صوت نیز چالاکی زیادی دارد. توانا بودن در تغییر کردن و دگرگون شدن مسیر پرواز و زاویه حمله در جنگ و همچنین حفظ قابلیت مانور در سرعتهای مافوق صوت در زمان تغییر مسیر نیز یکی دیگر از ویژگیهای این جنگنده است. سوخو-۴۷ قادر به شتاب گرفتن تا ۱٫۶ ماخ و تحمل ارتفاعی در حدود فشار ۹- جی است.
بیشترین مقدار چرخش در جنگنده های جهان، و محدودیت کمتر و مسافت بالاتر و همچنین نداشتن محدودیت در شلیک موشکها در سرعتهای بالا، اینها معیارهای مهمی در حمله های برتری هوایی هستند. سوخو-۴۷ قابلیت مانور خیلی بالایی دارد و اینها هستند که این جنگنده را در نهایت زوایای حمله کردن کنترل می کنند. چرخش زیاد این جنگنده نکته خیلی مهمی در جنگهای نزدیک (داگ فایت) و حلقه زدنهای معمولی و بزرگ است، مخصوصا در زمانی که در جنگ هوایی درون منطقه عملیاتی مواجه می شوید با انفجار متوالی هدف هایتان آن هم در مناطق متفاوت، این چرخش های بزرگ به خلبان این اجازه را می دهند تا جنگنده را در به سرعت بسوی هدف بعدی قرار داده تا شلیک تسلیحات آغاز شود. مثل بیشتر جنگنده ها که با سیستم کنترل با سیم هدایت می شوند. سوخو-۴۷ موفق به انجام مانورهایی در حال ثبات نیز شده است.جنگنده هایی که بالهایشان رو به جلو است در مقایسه با جنگنده هایی که بالهایشان رو به عقب است در منطقه عملیاتی مشابه، توانسته اند امتیازاتی بدست آورند که عبارتند از:
۱- برا به پسای بیشتر
۲- قدرت بیشتردر انجام حرکات در داگفایت
۳- شعاع عملیاتی بیشتر در سرعت های زیر صوت
۴- بهتر بودن حالت مقاومت در حالت استل (از حرکت انداختن موتور برای مدت کوتاهی به منظور گیج کردن موشکها و یا موفقیت در داگ فایتها) و همچنین تقویت حالت ضد چرخش برای نسبت برا به پسا
۵- بهتر بودن پایداری جنگنده در زاویای حمله بالا
۶- کمترین سرعت پرش
۷- تیک آف (بلند شدن هواپیما) و نشستن در باند کوچکتر
بدنه:
بدنه سوخو-۴۷ به صورت بیضی شکل و اسکلت جنگنده اساسا تشکیل شده از آلیاژهای آلمینیوم و تیتانیوم به همراه ۱۳% از مواد کامپوزیتی، رادار و آنتن جنگنده در قسمت جلویی قرار دارند. این جنگنده دارای یک سطح افقی به منظور بوجود آوردن نسبت برا به پسا و نیروی ضد چرخش است.
بالها:
بالهای رو به جلویی که در وسط جنگنده قرار گرفته اند (به منظور برا به پسا) به جنگنده شکل و ظاهر غیر معمولی را می دهند، این ظاهر باعث شده است تا اسمهای مستعاری همچون (دیو و شیطان) و (قلاب سنگ) را به این پرنده آهنین نسبت دهند. قسمت قابل توجهی از برا (از جا کندن) حاصل تولید بال رو به جلو است که در گوشه هواپیما واقع شده اند، به این شکل برا در مضیقه حالت استل نیست. شهپرها ( قسمت متحرک بال هواپیما) بقایای اثربخشی در بیشترین زاویه حمله هستند، همچنین در حفظ کنترل هواپیما هنگام وزش باد نقش بسزایی دارند.
تقریبا ۹۰% از جنس بالهای جنگنده از کامپوزیت تشکیل شده است. بالهای رو به جلوی وسطین دارای شیب نسبتا زیادی هستند که به شعاع عملیاتی زیاد جنگنده کمک می کنند. لبه هدایت کننده بالها نیز از مخلوطی نرم تشکیل شده است که توسط تخته های منحرف کننده به لبه ها چسبانده شدند. قسمت متحرک بالها (شهپرها) روی لبه بالها قرار داده شده اند. ذوزنقه هایی که مربوط به قسمت آیرودینامیکی جنگنده هستند وصل شده اند به امتداد لبه بالهای هایت کننده.
در قسمت پایینی این جنگنده تسلیحات در داخل بدنه قرار میگیرند . و در نتیجه این همه استرس و تنش فقط برای بالهایی رو به جلو بود. چرخش هواپیما در حالی که خالی از تسلیحات بود احتیاج داشت به قرار گرفتن بالها در خلاف جهت هندسی دیگر جنگنده ها که بالهایشان رو به جلو بود، برای ساخت چنین بالهایی باید پوسته هایی را که از مواد متفاوت ساخته شده بودند بر روی بالها کار بگذارند. با این وجود این جنگنده در ابتدا تنها میتوانست تا ۱٫۶ ماخ سرعت بگیرد ولی بتازگی با بهتر کردن مدل قبلی و تجهیزتر کردن این جنگنده این رکورد شکسته شد. ولی این رکورد جدید مشخص نیست که تا چه حد پیشرفت کرده است ؟
تثبیت برداری:
تثبیت برداری جنگنده با استفاده از سیستم ارتقاء یافته (پی اف یو)در حدود ۲۰ الی ۳۰ درجه شیب و حرکت راست به چپ جنگنده نیز به خوبی پشتیبانی میشود، چالاکی نیز یکی دیگر از منفعت هایی است که این جنگنده داراست.
کاکپیت:
طرح ساخته شده برای کاکپیت جنگنده توجه خاصی به راحتی خلبان داشته است و همچنین خلبان قادر است که جنگنده را براحتی در مانورهافشار- جی هدایت کند. جنگنده با یک صندلی پرتاب شونده جدید و همچنین سیستم حفظ جان خلبان مجهز شده است، این صندلی متغییر میتواند تا ۶۰ درجه متمایل شده و فشار – جی را از روی خلبان بردارد،این جنگنده قابلیت تحمل خوبی دارد و نکته قابل توجه اینجا است که این صندلی به خلبان اجازه داگ فایت و ردگم کردن از موشک را حتی در فشار- جی تا می دهد. خلبان سوخو-۴۷ میتواند از سیستم هایی نظیر: شناخت ارتفاع – جنبش کمتر در استیک (وسیله هدایت هواپیما) – سیستم مخصوص کنترل سوخت جنگنده بهره میبرد. با این وجود، خلبان ها ادعا می کنند که: کاکپیت این جنگنده به آنها فضای کمی برای رویت اطراف می دهد و این به خاطر طراحی بد این هواپیما است!
مشخصات:
خدمه : ۱ خلبان
طول : ۲۲٫۶ متر
طول بال : ۱۵٫۱۶ متر تا ۱۶٫۷ متر
ارتفاع : ۶٫۳ متر
مساحت بال : ۶۱٫۸۷ متر مربع
وزن خالی : ۱۶٫۳۷۵ کیلوگرم
وزن با تسلیحات : ۲۵٫۰۰۰ کیلوگرم
بیشترین وزن در هنگام برخاست (تیک آف) : ۳۵٫۰۰۰ کیلوگرم
قدرت جنگنده: ۲ برابر جنگنده سوخو-۳۷ و مدل آزمایشی از ۲ موتور
Avidvigatel D-30F6
و همچنین استفاده از پس سوز، سیستم تثبیت برداری (پی اف یو _ ارتقاء یافته) توربوفن با هدایت دیجیتالی
kN سرعت با سوخت معمولی : ۸۳٫۴
kN سرعت با سوخت پس سوز : ۱۴۲٫۲
تثبیت مداری : ۲۰ الی ۳۰ درجه در شیب انحراف
کارائی:
بیشترین سرعت : ۱٫۶ ماخ یعنی در سبکترین و سنگین ترین وزنها در حدود ۱۷۱۰ الی ۲۷۱۰ کیلومتر بر ساعت و در دریا حدود ۱٫۱۴ ماخ یعنی حدود ۱۴۰۰ کیلومتر بر ساعت
سرعت گشت زدن : ۱۸۰۰ کیلومتر بر ساعت با سوخت معمولی و ۲۶۵۰ کیلومتر بر ساعت با سوخت فول
شعاع عملیاتی : ۳٫۳۰۰ کیلومتر (۲٫۰۵۰ مایل)
سقف پروازی : ۱۸٫۰۰۰ متر (۵۹٫۰۵۰ فوت)
سرعت اوج گرفتن : ۲۳۳ متر بر ثانیه (۴۶٫۲۰۰ فوت بر دقیقه)
ظرفیت حمل هر بال : ۳۶۰ کیلوگرم در هر متر مربع
وزن: بدون تسلیحات ۱٫۱۶ / با تسلیحات ۱٫۷۷
جنگ افزار:
سوخو-۴۷ فعلی مسلح نیست ولی اگر این جنگنده روزی بخواهد تجهیز شود میتواند از تسلیحات زیر استفاده کند:
توپ : یک توپ ۳۰ میلیمتری از مدل
GSh-30-1
با داشتن چیزی حدود ۱۳۰ گلوله
موشک ها:
۱۴ hardpoints (2 wingtip, 6-8 underwing, 4-6 conformal under the fuselage)
هوا به هوا : آر-۷۷ * آر-۷۷ (پی دی) * آر-۷۳ * کی-۷۴
X-29T, X-29L, X-59M, X-31P, X-31A, KAB-500, KAB-1500هوا به سطح :
مترجم : مهدی زمانی
منبع : ویکیپدیا
Mahdizamani97@gmail.com

[312]

[312]

[312]

[elinaaa]

مرسی،فکر کنم همین جور پیش بریم یه پا نظامی بشم واسه خودم...

[BaAaroOoN]

یه سوالباوجود این همه مزیت،چرا فقط یک فروند ازش ساختن؟هان؟!دلیل خاصی داره یا اینکه...؟

["مهدی"]

یه سوالباوجود این همه مزیت،چرا فقط یک فروند ازش ساختن؟هان؟!دلیل خاصی داره یا اینکه...؟

بدلیل هزینه های بالا ، پروژه این جنگنده کنسل شد.

[حسین متقی]

پرنده ی عالی ایه ولی سرعتش پایینه
و به پای اف 22 نمیرسه و نمیتونه رهگیریش کنه واسه همین تولیدش نکردن بیشتر از 1 فروند

[Joseph Goebbels]

پرنده ی عالی ایه ولی سرعتش پایینه
و به پای اف 22 نمیرسه و نمیتونه رهگیریش کنه واسه همین تولیدش نکردن بیشتر از 1 فروند

البته تو جنگ سرد تاکید بیشتر روسها بر روی پروژه MFI یا همون Mig1.44 بود . ولی بعدا به دلیل بالا بودن هزینه کنسل شد .

["مهدی"]

البته تو جنگ سرد تاکید بیشتر روسها بر روی پروژه MFI یا همون Mig1.44 بود . ولی بعدا به دلیل بالا بودن هزینه کنسل شد .

در مورد این پرنده هم یک متن ترجمه شده دارم که منتظر چاپ آن در مجله جنگ افزار هستم تا پابلیکش کنم، البته توی یه سری از سایت ها متنش لو رفته که اشتباه خودم بوده..........