مشاعره

[نارون1]

آن که پرنقش زد اين دايره مينايي

کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

[محسن آزماینده]

دلا تا کی در این زندان فریب این و آن بینی

یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

[نارون1]

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم


غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

[محسن آزماینده]

مرا عهدی است با جانان
که تا جان در بدن دارم

هواداران جانش را
چو جان خویش پندارم

[نارون1]

من در این شهری، که نامش، زندگیست
با همه، بن بست هایش ، دلخوشم

[sayed mojtaba]

می شوند از سرد مهری دوستان از هم جدا
برگ ها را می کند باد خزان از هم جدا

[نارون1]

ای دوست بیـــــا غــم فـــردا نخـــوریم
وین یکــدم عمــر را غنیمت شمـــریـــم

[BaAaroOoN]

مطمئن باش و برو،ضربه ات کاری بود
دل من سخت شکست،و چه زشت به منو سادگیم خندیدی

[homeyra]

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

[محسن آزماینده]

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

این شعر را به مضمون می نویسم

حافظا دیدی که کنعان دلم بی ماه شد
عاقبت از غصه و غم،کوه امیدم کاه شد

گفته یودی یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
یوسف من تا قیامت همنشین چاه شد