مکالکات ارغنون & hadi elec

[hadi elec]

بد و بود است به شهر تو مگر قافیه؟
اندکی فکر نما چون که رجز کافیه

بله بسیار قشنگ باشد چون حرف "رَوی" دارد
اسرار غزل بشنو سخت است اگر در نروی دارد

[ارغنون]

گفتم که طنز گویی؟
گفتی بله بگویم!

گفتم که کاردانی
گفتی که ره بپویم

گفتم که درس خوانی؟
گفتی ببوده خویم

گفتم که چیست کارت
گفتی که کارجویم!

گفتم ز شعر دانی؟
گفتی گهی ببویم

گفتم سحر که باشد؟؟
گفتی به فکر اویم!

گفتم قمر که باشد؟
گفتی به جست و جویم!

گفتم دگر عزیزان!
گفتی به چشم رویم!(به روی چشم)

گفتم حمید گفتی...
باشد دروغ سویم!

در فکر آن بماندم
گر چه بماند شویم!

صد نام دختر آید
در شعر تو نگویم

لیکن تو گفته باشی
آشفته گشت مویم

[hadi elec]

گفتم که طنز گویی؟
گفتی بله بگویم!

گفتم که کاردانی
گفتی که ره بپویم

گفتم که درس خوانی؟
گفتی ببوده خویم

گفتم که چیست کارت
گفتی که کارجویم!

گفتم ز شعر دانی؟
گفتی گهی ببویم

گفتم سحر که باشد؟؟
گفتی به فکر اویم!

گفتم قمر که باشد؟
گفتی به جست و جویم!

گفتم دگر عزیزان!
گفتی به چشم رویم!(به روی چشم)

گفتم حمید گفتی...
باشد دروغ سویم!

در فکر آن بماندم
گر چه بماند شویم!

صد نام دختر آید
در شعر تو نگویم

لیکن تو گفته باشی
آشفته گشت مویم

ابر و باد و مه و خورشید و فلک را گفتی
تا که گمراه کنی ز کار خود ملت را

داد و فریاد چرا بهر حمیدت داری
خسته کردی با هوار خود ملت را

این همه تق و توروق امده بر ما حالا
بنشانده ای به پای سه تار خود ملت را

خسته از بازی این شعر و غزل گردیدم
خاکی کردی ز غبار خود ملت را

ما که هیچی شیرنی ندیدیمو در فکریم
لااقل عیدی بده ز بهار خود ملت را

(ذوقم داره کور میشه)

[hadi elec]

یکی طنز گفتم مثنوی باید بخوانی
یکی ذوق دارم ارغنون باید بدانی



یکی در سینه دردی سخت دارد
یکی در سر خیالی تخت دارد

یکی میمیرد از درد جدایی
یکی گوید که شلغم پخته خواهی

یکی از گشنگی فریاد دارد
یکی در سر هزاری باد دارد

یکی از زندگی سیراب گشته
یکی با یک دل خوش خواب گشته

یکی با هر نفس صد آه گوید
یکی بر شصت پایش چاره جوید

یکی از عمق دل گوید خدایا
یکی اسپند سوزد بر بلایا

یکی بر نان خشکی آب میزد
یکی هم سنگ بر مهتاب میزد

[ارغنون]

یکی طنز گفتم مثنوی باید بخوانی
یکی ذوق دارم ارغنون باید بدانی



یکی در سینه دردی سخت دارد
یکی در سر خیالی تخت دارد

یکی میمیرد از درد جدایی
یکی گوید که شلغم پخته خواهی

یکی از گشنگی فریاد دارد
یکی در سر هزاری باد دارد

یکی از زندگی سیراب گشته
یکی با یک دل خوش خواب گشته

یکی با هر نفس صد آه گوید
یکی بر شصت پایش چاره جوید

یکی از عمق دل گوید خدایا
یکی اسپند سوزد بر بلایا

یکی بر نان خشکی آب میزد
یکی هم سنگ بر مهتاب میزد

مثنوی گویی بگویم مرحبا
پس نگیری احتمالا هم وبا

لیک آخر من نفهمیدم چرا؟
پند دادی شما با این مرا؟

من بباشم دومی یا اولی
در جواب چی بگویم من بلی؟

[hadi elec]

مثنوی گویی بگویم مرحبا
پس نگیری احتمالا هم وبا

لیک آخر من نفهمیدم چرا؟
پند دادی شما با این مرا؟

من بباشم دومی یا اولی
در جواب چی بگویم من بلی؟

نه تو را پند ندادم یارا
من نه پندی بدهم نه که چایی به تو با یک کله قندی بدهم
این فقط صحبتی از فاصله هاست
فاصله هایی که میان همه افتاده و ما بی خبریم
گاه با صحبت طنز
گاه با یک غزل و قطعه و حتی دو سه بیتی تنها
گاه نو گویم و نیما به زبان یاد کنم


نفست پر ز هوای کودکی

[ارغنون]

نه تو را پند ندادم یارا
من نه پندی بدهم نه که چایی به تو با یک کله قندی بدهم
این فقط صحبتی از فاصله هاست
فاصله هایی که میان همه افتاده و ما بی خبریم
گاه با صحبت طنز
گاه با یک غزل و قطعه و حتی دو سه بیتی تنها
گاه نو گویم و نیما به زبان یاد کنم


نفست پر ز هوای کودکی

باشه اقا من قبولش می کنم
منتها بر من جوابی ده شما
از چه رو اینجا نوشتی این شما
ربط آن با کل کل ما چیست.ها؟

[hadi elec]

باشه اقا من قبولش می کنم
منتها بر من جوابی ده شما
از چه رو اینجا نوشتی این شما
ربط آن با کل کل ما چیست.ها؟

خب تو گفتی طنز برگو طنز گفتم گرچه لتخ است
قافیه را مـــــــــــــــن نبازم قافیه با تلخ بلخ است

[mina_bushehr]

عيد آمد و موسم بهاران هم روش / پيران همه سرخوش و جوانان هم روش / اي حضرت دوست،«احسن الحال» فرست / در حاشيه، عيدي عزيزان هم روش / از رهگذر بهار، «حوّل حالي» / یک جو دل پر صفا و ايمان هم روش