فضاهای شهری برای معلولان

[*FATIMA*]

پیاده رو

پیاده رو ، مهمترین شبکه دسترسی شهری است . این شبکه از ان جهت مهم است که در مقیاس حرکت انسان قرار دارد و از این رو باید از دیدگاه سهولت در حرکت ، کاملاً بی مانع باشد .
برای داشتن حرکت سهل و آسان ، به هنگام طراحی و اجرای شبکه عابر پیاده ، باید عرض پیاده رو ، جنس کف و شیب آن ، به دقت مورد نظر قرار گیرد . دقت در طراحی و اجرا بویژه در استفاده معلولان از این شبکه ، اهمیتی دوچندان می یابد .
کم بودن عرض پیاده روها در عبور و مرور همه افراد ، بخصوص معلولان روی صندلی چرخدار ایجاد اشکال می کند و در نتیجه افراد به دلیل عدم امکان عبور از چنین پیاده روهایی ، مجبور به ترک پیاده روها و حرکت در سواره رو هستند .
اختلاف سطح در مسیر پیاده رو ها با شیب تند عرضی و طولی مانع اصلی حرکت است . وجود موانع گوناگون در پیاده روها مانند تیر چراغ برق ، میله و پایه علایم و تابلوها ، صندوق پست ، جعبه تقسیم تلفن و انواع مختلف سد معبر ، همگی از عوامل بازدارنده و مزاحم حرکت معلولان چرخدار محسوب میشوند .
ضوابط و معیارها

- بین پیاده رو و سواره رو باید اختلاف سطح یا جدول برای ایمنی وجود داشته باشد .

- جدول پیاده رو و سواره رو در محل های ارتباطی باید به شیب تبدیل شود تا ارتباط بین دو سطح برقرار شود .
- عرض مفید پیاده رو برای حرکت دو صندلی چرخدار از کنار یکدیگر ، 2 متر است .
- شیب طولی پیاده رو برای حرکت صندلی چرخدار ، 5 درصد است .
- شیب عرضی پیاده رو ، حداکثر 2 درصد است .
منبع : طراحی فضاها و مبلمان شهری نوشته احمد سعیدنیا