این جرمی است که پس از انفجار یک ستاره باقی مانده است. سحابی خرچنگ، که حاصل یک ابر نواختر در سال 1054 بعد از میلاد است، پر از رشتههای اسرارآمیز است. رشتهها نه تنها فوقالعاده پیچیده هستند، بلکه به نظر میرسد سرعتی بیش از سرعت مورد انتظار از یک انفجار آزاد را دارند. تصویر بالا که به وسیلهی تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است، با سه رنگ که به منظور مقاصد علمی انتخاب شدهاند، نمایش داده شده است. سحابی خرچنگ ده سال نوری وسعت دارد. دقیقا در مرکز سحابی یک تپ اختر قرار دارد: یک ستاره نوترونی به سنگینی خورشید اما به اندازه یک شهر کوچک. تپ اختر خرچنگ ثانیهای سی بار به دور خود میچرخد.
http://nojum.ir/fa/apod/111225.aspx
علاقه مندی ها (Bookmarks)