[QUOTE=fsohrabi;303472]به نظر من ما باید یاد بگیریم که چطور با جنس مخالف ارتباط داشته باشیم(دقیقا از این بابت حرف شما متین).
ما چون تا قبل از ورود به دانشگاه با هیچ دختر یا پسری هم کلاس نبودیم و ارتباط نداشتیم و حالا که وارد یک محیط جدید شدیم نمیدونیم چطور باید با جنس مخالاف دوست بود.باید بیان دختر و پسر رو از همون دوران ابتدایی با هم قاطی کنن تا یاد بگیرن دوستی رو نه اینکه جداشون کنن(مطمئن باشید با این طرح باید منتظر یه وضعه فجیع در جامعه (اونم جامعه ما)بود یادتون باشه دختر ها در همین دوره دبستان و راهنمایی به بلوغ می رسند و پسر ها در راهنمایی و دبیرستان .دوره بلوغ دوره حساسیه و با تربیت جدید فرزندان تو خیلی خونواده ها نمیشه چنین پیشنهادی داد.یه تحقیق آماری تو انگلستان نشون داد که جدایی دختر ها و پسر ها در مدارس میتواند تاثیر مثبت در روابط و نمرات داشته باشد پس چرا ما باید راه اشتباه رو بریم در حالی که درستی راه ما داره ثابت میشه؟) .
الآنم که یه طرح دادن که پسر و دخترو از هم جدا کنن تو دانشگاه که این بدترین طرحیه که دادن(من با این حرف شما دقیقا موافقم در هر صورت مرد و زن دارن تو جامعه زندگی میکنن همش که نباید از هم فرار کنن تازه تو دانشگاه بهترین موقعیت برا آدم پیش میاد که کمی به بالا بردن روابط اجتماعیشون کمک می کنه بویژه در خانمها ).
من دیدم تو دانشگاه که یکی از دوستام8دختر رو دوست داشت خودشم نمیدونست میخواد باهاشون ازدواج کنه یه نه!!!!واسه همینه که باید دختر پسر باهم درس بخونن تا وارد دانشگاه میشن اگه چشمشون به یه دختر خورد سریع عاشق نشن.چون این عشق نیست.(چنین آدمی بیشتر جزء دسته ادمای بی جنبه قرار میگیره، همه که وارد دانشگاه میشن که مثل این آقا نمیشن...این میتونه مربوط به جو و تربیت و فرهنگ خونوادگیش باشه ...تازه اگر فرهنگ سازی بشه البته نه با اجبار خیلی میتونه کمک کننده باشه که متاسفانه جامعه ما در امر فرهنگ سازی خیلی ضعیف است یا شاید هم ضعیف عمل میکنه بیشتر رو دور اجبار کار میکنه)
به نظر من این دوستی هیچ ایرادی نداره ولی هر چیزی حدو حدود داره.اگه حدود رعایت نشه وابستگی به وجود میاد و آدم چشمش رو روی همه چی میبنده که آخر خوشی هم نداره.اگه کسی هم قصد ازدواج داره باید از راه شرعیش وارد شه.(در این مورد هم چون نمیدونم قضیه چیه نظری ندارم هرچند که حرفاتون منطقیه)![]()
علاقه مندی ها (Bookmarks)