بحث داغ هفته :آیا زیبایی،ملاکی صحیح برای انتخاب همسر هست ؟

[kamanabroo]

درود بر همه دوستان...

توجه به این نکته ضروری به نظر میرسه که هم زیبایی و هم اخلاق نسبی هست و انتظارات افراد مختلف با هم متفاوته...

برای انتخاب همسر به طور قطع شخصیت و طرز فکر از بالاترین اهمیت برخورداره...

ولی اینکه میگیم اخلاقش خوب باشه کاملا اشتباهه, چون معیار قطعی ای برای سنجش اخلاق وجود نداره و درست تر اینه که بگیم اخلاقش با اخلاق ما همخونی داشته باشه...

اگه به زبان عامیانه بخوام توضیح بدم احتمالا تا حالا شده دو نفر رو (مثلا تو فیلم) دیده باشین که هردو خیلی بیرحم باشن و پیش خودتون فکر کرده باشید که "این دو تا فقط به درد همدیگه میخورن"
شما در واقع با گفتن این حرف همین مسئله رو تایید کردین...

درسته که رفتار هیچ کدوم از اونها مورد تایید شما و احتمالا اکثریت اطرافیانتون هم نیست ولی مورد تایید خودشون هست و احتمالا بتونن با هم زندگی خوبی رو در کمال بی رحمی داشته باشن!!!!

پس دنبال کسی نگردید که رفتارش در جامعه بیشتر مورد پسنده بلکه دنبال کسی بگردید که بیشتر شخصیتش مورد علاقه ی شماست...

ببین دوست من
چند تا مسئله تو حرفاتون تا اینجا هست:

انتظارات مختلف مردم از همدیگه
اخلاقیات
زیبایی
همخوانی طرف مقابل با ما


گفتین زیبایی نسبی هست ؛ خوب این رو تقریبا همه قبول دارن. اما از اونجایی که فطرت انسان زیباجوی و زیبا دوست هست اکثر زیبایی ها در چشم همه زیبا هستن.
و اینکه انتظارات مردم متفاوته؛ خوب این هم درسته
و اینکه همسر باید شخصیتش مورد علاقه ما باشه؛ این هم میشه گفت درسته ( جای بحث هم می تونه داشته باشه)

اما اینکه اخلاق رو در کنار زیبایی گذاشتین و هر دو رو نسبی می دونین، در واقع اینطور نیست!
بلکه اخلاق و اخلاقیات نسبی نیستند.
شما پیدا نمی کنید شخصی رو که از خوبی بدش بیاد
یا اینکه از اخلاق خوب متنفر باشه
شما پیدا نمی کنید شخصی رو که از بدی خوشش بیاد
حتی شخصی که خودش اخلاق خوبی نداره اگر کسی مثل خودش با او رفتار کنه ، ناراحت میشه!
و بر فرض اگر کسی دزد باشه و دزد دیگری از او دزدی کنه،به نظر شما او خوشحال میشه یا ناراحت؟ و از این اتفاق راضی میشه؟ حتی دزد ها هم برای اینکه آخر کارشون به جای خوبی ختم بشه دم از مرام و اعتماد می زنن!‍ یعنی قبول دارن که مرام داشتن و اعتماد داشتن خوبه و ارزش حساب میشه!

و جالبه که بدونین
اگر شخصی رو پیدا کردین که بگه از آدم های خوب متنفرم و از خوبی بیزارم
علتش می تونه این باشه که:
در یک کلام، از فطرتش دور شده
اگر پای حرف همین شخص هم بنشینین می بینین عقل او هم اخلاقیات رو تایید می کنه
نمونه اش به نوشته ها و حرف های لحظه های آخر حیات کسانی که اخلاق درستی نداشتند مراجعه کنین...

بگذریم..
اخلاقیات نسبی نیست چون از عقل انسان گرفته میشن
و حکم عقل سلیم در اخلاقیات در همه انسان ها یکی هست و تفاوتی نداره
مثال: عدالت .................. همه دنبالشن

و اینکه گفته میشه اخلاق رو ملاک زندگی قرار بدیم ، منظور تایید شخصی نیست بلکه تایید عقلی هست.
یعنی اصل حرف اینه که طبق عقل و دین دنبال انتخاب همسر بریم...
نه فقط طبق شخصیت های فردی...
تا اینجوری ارزش رو هم به دیگران نشون بدیم
هم اون رو در اجتماع به نحوی نهادینه کنیم....



در ضمن این سخنان شما، تاییدی ضمنی بر عقلی بدون اخلاق ( و نسبی نبون اون) هست:
یعنی حتی خودتون هم بصورت ناخود آگاه بر این تاکید دارین که
دنبال اخلاق باشیم... کدوم اخلاق..... همونی که ما همه می دونیم خوبه
چی خوبه؟
همونی که عقل ما می گه...
پس اخلاق نسبی نیست.

ولی پیدا کردن کسی که در کل بشه اون رو خوب عنوان کرد فکر نمیکنم سخت باشه
ظاهری خوب, ضریب هوشی بالا و متعاقبا شغلی خوب, وضعیت مالی خوب و موقعیت اجتماعی مطلوب, دارای اخلاق متعادل و زندگی سالم...
.
.
.
.

و خب یه اندوخته ی "معقول" برای شروع زندگی ضروریه!

هر چند اخلاق رو آخرین ملاک قرار دادین ....