آشیانه گرگها : نگاهی به سیر توسعه پایگاه های زیر دریایی رایش سوم .

[Joseph Goebbels]

سال 1941 برای نیروی زیردریایی المان سال اوج گیری بود ، به علاوه بر بنادر فرانسوی حاشیه اتلانتیک دو بندر حیاتی برای استفاده از ناوگان زیردریایی المان در مدیترانه در اختیار این نیرو قرار گرفت . اولین بندر ، بندر ایتالیایی لااسپاسیا در نزدیکی جنوا و در خلیج لیگوریان بود ، که دارای موقعیتی عالی برای عنلیات در مدیترانه بود . این بندر به طور رسمی از 18 دسامبر 1941 در اختیار ناوتیپ 29 نیروهای رایش سوم قرار گرفت . المان ها به کمک این بندر به معدود زیردریایی که در این واحد خدمت کردند . زیردریایی های این واحد از بنادر پولادر ایتالیا و تولوز و مارسی در فرانسه نیز برای پشتیبانی بهره زیادی می بردند . از اوت 1943 مقر ناوتیپ به بندر فرانسوی مجهزتر تولوز منتقل شد .


دومین بندر مدیترانه ای ، بندر سالامیس در یونان بود . این بندر مرکز ثقل زیردریایی های مک تعداد المان در مدیترانه شرقی بود . از سپتامبر 1941 تا مه 1942 در مجموع 9 زیر دریایی مدل هفت از بندر سالامیس مقر ناوتیپ 23 رزمی دیدن کردند . این 9 زیردریایی در مجموع 12 کشتی به استعداد 50820 تن را به قعر دریا فرستادند . تنها زیردریایی u371 در دوران حضور در ناوتیپ 23 موفقیتی به دست نیاورد . اثر روانی حضور این ناوتیپ به مراتب بیش از کارکرد عملی ایشان بود . به گونه ای که در خاطرات فرماندهان دریایی بریتانیا در این دوره در مصر همواره خطر زیردریایی های ناوتیپ 23 ، در محاسبات و تحلیل ها دیده می شود .


بندر دیگری که در دوران جنگ مورد استفاده ناوگان زیردریایی الما ن بود ، بندر رومانیایی کنستانتا بود . این بندر به صورت ویژه برای جنگ با نیرو دریایی ارتش سرخ ، از زیردریایی ها سبک مدل 2 استفاده می کرد . کارنامه ناوتیپ 30 مستقر در بندر کنستانتا در مجموع موفقیت امیز براورده می شود . 6 زیردریایی این ناوتیپ پس از 2 سال نبرد از اکتبر 1942 تا 1944 ، موفقیتهای خوبی به دست اوردند .


بندر کنستانتا تنها مقر واحدهای زیردریایی المانی در دریای سیاه بود . این مقر به دلیل عدم اجازه استفاده از تنگه های بسفر و داردانل برای ناوگان زیردریایی ارزش زیادی داشت . المان ها به کمک 6 زیردریایی سبک به سادگی توانستند ، ناوگان فرسوده دریای سیاه روسیه را در جریان جنگ جهانی دوم زیر فشار شدیدی قرار دهند .


ادامه دارد...
نگارنده : مهدی یار احمدی ؛ دانشجوی دکتری تخصصی تاریخ .
منبع : ماهنامه جنگ افزار / سال 7 / ش 80