آشیانه گرگها : نگاهی به سیر توسعه پایگاه های زیر دریایی رایش سوم .

[Joseph Goebbels]

تاسیس نیروی زیر دریایی :

در سپتامبر سال 1935 ناخدا یکم کارل دونیتز ، فرمانده ناوشکن امدن ( Emmden ) و از فرماندهان زیردریایی المان در جنگ جهانی اول ، از سوی سرفرماندهی نیروی دریایی المان احضار گردید تا به فرمان هیتلر و به وسیله دریاسالار ریدر فرمانده نیروی دریایی ، دونیتز به فرماندهی نیروی زیر دریایی و ناو تیپ یکم منسوب گردید . دونیتز از این زمان مامور تاسیس نیرو دریایی زیر دریایی المان بود . او توانست ، با موفقیت این نیرو را به مخوف ترین و موفق ترین نیروی زیردریایی جهان تبدیل کند . دونیتز سال به سال با توسعه بیشتر نیروی زیردریایی ترفیع می گرفت ، تا اینکه در نهایت با درجه دریابدی و جانشینی هیتلر ، از خدمت منفصل گردید .

یکی از نقاط قوت نیروی زیردریایی های المانی در تعدد پایگاه های زیردریایی ان بود . از نظر نگارنده ، پایگاه های زیردریایی های المانی که در انها زیردریایی ها طیف وسیعی از امکانات پشتیبانی را دریافت می کردند ، از نظر جغرافیایی به چند گروه قابل تقسیم بندی هستند .

1- پایگاه های مرکزی : زیردریایی مستقر در خاک اصلی المان ( کیل ، نوی شتادت ، ویلهلم شافن ، کونیسبورگ و ... )

2- پایگاه های شمالی : در حاشیه جنوبی قطب شمال و در سرزمین نروژ مانند ( برگن ، تروندهیم ، نارویک ، کرکینز و هامرفلد )

3- پایگاه هیا غربی : مستقر در فرانسه ( سن نازر ، برست ، لاروشل ، بردو ، تولوز و ... )

4- پایگاه های جنوبی : عمدتا در ایتالیا و فرانسه ( لا اسپاسیا در ایتالیا ، تولوز در فرانسه ، پولا در ایتالیا و سالامیس در یونان .

5- پایگاه های شرقی : پایگاه های زیردریایی های المان در بندر کنستانتا رومانی .

6- پایگاه های شرق دور : پایگاه دریایی پنانگ در اندونزی برای 2 یگان زیردریایی مستقر در اقیانوس هند و ارام .

ادامه دارد...
نگارنده : مهدی یاراحمدی ؛ دانشجوی دکتری تخصصی تاریخ .
منبع : ماهنامه جنگ افزار /سال 7 / ش 80