سلام دوست من
این پروژ با تناژ سازه ای بالغ بر 12000 تن و ارتفاعی حدود 100 متر دارای تیم نظارتی کاملی از جمله یک شرکت مشاور و بازرسی جوش دارای رتبه بندی است.که مظابق مقررات ملی تست های التراسونیک در تمام جوشهای نفوذی 100% و تست ذرات مغناطیسی و مایعات نافذ مطابق الزام 20 % کل جوشهای گوشه انجام شده و میشه(منظورم اینه که همینظوری بالا نرفته) .wps ها هم بر مبنای دستورالعمل های از پیش مورد قبول در مورد تک تک اتصالات بالغ بر 1000 صفحه مطابقaws d1.1تهیه شده . اما معمولاً در عمل تمام نکات wps یا ارائه نمیشه یا تغییر پیدا میکنه که این باعث میشه که بر مبنای اون استاندارد دیگه از پیش پذیرفته نمیشه محسوب بشه و لارم میشه که با شناخت مناسب و درک مهندسی راجع به بعضی از مواضع حساس pqr تهیه کرد.اما این حساسیت ها دیگه تا این درجه مورد توجه نیست یا سوادش موجود نیست (حتی در بچه های جوش و متالوژ)در ضمن روش رادیوگرافی معمولاً در صنعت ساختمان مورد استفاده نیست و معمولاً در خطوط لوله وغیره مورد استفاده قرار میگیره .
"اما بحثی که در پست های قبل مطرح کردم با روش های غیر مخرب مشخص نمیشه چون مشکل ناپیوستگی مانند ترک و تخلخل و.... نیست . بلکه معتقدم امتزاج لازم بین فلز پایه و جوش انجام نمیشه . (فقط تست مخرب مانند شکست یا آزمایش حک میتونه جوابو مشخص کنه ) اما منظور من بحث در مورد تئوری داستان است. پس توجه شما و دوستان را مجدداً به اصل بحث جلب میکنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)