درسنین نواجوانی و جوانی نیاز به جنس مخالف پدیدارمیشه. صد البته بروز غریزه بر کسی پوشیده نیست اما اگر فرد بخواد می تونه کنترلش کنه . ارتباط دختر و پسر در هر فرهنگ و اییین متفاوته و می تونه در چارچوبی انجام بپذیره .
از دید من در چارچوب عرف ، فرهنگ و دین تعامل اجتماعی در حد معقول اشکالی نداهر . برای مثال همکاری در انجام یک پروژه . جامعه از مرد و زن تشکیل شده و افراد باید شیوه ارتباط صحیح را بیاموزند .
ان چیزی که شما عشق نامگذاری می کنید حالات روحی و فعل و انفعالات جسمی سن شماست .
آموختن چگونگی ارتباط با جنس موافق هم خیلی در زندگی مهمه .
شما هر جا که باشید می تونید طبق فرهنگ خانوادگی و جامعه ی خودتون با تکیه بر عقل نه احساس زودگذر درست حرکت کنید .درعین حال که سن و هدفتان را به یاد دارید .






پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)