فرازنای کلام آن که:
یادمان باشد، روز ملّی خلیج فارس فرا میرسد، امّا بلندای این روز را نباید محدود به بامدادان تا شامگاهان دهم اردیبهشت کرد؛ بلندای این روز، همپای حیات ۵ هزارسالهی تمدّن یک ملّت و دیرینگی تاریخ است. بلندای این روز، حرمتی برابر با خون تمام شهیدان و اشک تمام مادران و شیون تمام کودکانی دارد که برای ماندگاری این بوم و بر مقدس از شیرینترین و عزیزترین بخش زندگیشان گذشتند و رنج آوارگی و غم فراغ بهترین کسانشان را با خویش حمل کردند.
خلیج فارس میتواند و باید که نشانهی اقتدار و شوکت و امید ایران و ایرانی باشد و بماند.
پس در آیینهای گرامیداشتش، نه فقط برای نام زیبای ایرانیاش که برای حفظ توان بومشناختی و حیات زیستمندانش هم پیمان شویم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)