امروزه بسياري از نظريهپردازان و صاحبنظران علوم ارتباطات بر اين عقيدهاند كه مهارتهاي ارتباطي نقش بسيار مهمي در موفقيت انسان چه در زندگي كاري و اداري و چه در زندگي شخصي آنان دارد.
به جرات ميتوان ادعا كرد كه يكي از مهمترين دلايل شكستهايي كه انسان در زندگي خود با آن مواجه ميشود اين است كه قبل از اتخاذ تصميم و مبادرت به انجام يك كار (انتخاب شغل، ازدواج، تربيت فرزند و امثال آن) سعي نكرده است كه مهارتهاي ارتباطي و رفتاري لازم براي انجام آن كار را كسب كند.
پژوهشهاي انجام شده حاكي از آن است كه مهارتهاي لازم براي برقراري ارتباط موثر را ميتوان از طريق آموزش و تمرين ياد گرفت و البته كسب اين مهارتها چندان آسان به نظر نميرسد، در برقراري ارتباط با ديگران چنانچه يكي از طرفين صحبت، پيام طرف مقابل را به خوبي دريافت نكند و نفهمد كه منظور طرف مقابل از اين پيام چه بوده، ارتباط برقرار شده بيحاصل بوده است.
ريشه بسياري از سوءتفاهمات، رنجشها و اختلافات و همچنين منشأ بسياري مشاجرات، اختلافات و نزاعهاي خانوادگي، عدم وجود فهم متقابل در صحبتها است.
درواقع ميتوان گفت ريشه بسياري از سوءتفاهمات، رنجشها و اختلافات و همچنين منشأ بسياري مشاجرات، اختلافات و نزاعهاي خانوادگي، عدم وجود فهم متقابل در صحبتها است، چراكه يكي از طرفين گفتگو يا بدتر از همه دو طرف گفتگو حرف يكديگر را نميفهمند و برداشت درستي از پيامهاي ارسال شده ندارند.
درست صحبت كردن و بيان متناسب يكي از مهارتهاي اساسي ارتباطي در برقراري يك ارتباط موفق و موثر ميباشد. در بيان اهميت اين مهارت ضربالمثلهاي فراواني در ادب فارسي وجود دارد. از آن جمله «تا مرد سخن نگفته باشد، عيب و هنرش نهفته باشد» يا «پسته بيمغز چو دهن باز كند رسوا شود.» و از همه معروفتر ضربالمثل قديمي فارسي: «زبان سرخ، سر سبز ميدهد بر باد.»
علاقه مندی ها (Bookmarks)