اجازه دهید بزرگترین شکست های گوگل را جشن بگیریم!

[آبجی]

“ما شکست هایمان را جشن می گیریم”، این جمله ایی بود که اریک اشمیت روز قبل در کنفرانسی، درباره ی تخته شدن غیر منتظره ی Google Wave عنوان کرده بود. البته جشن های این مدلی گوگل بیشتر از آن چیزی است که تصور می کنید.
برخی معتقدند که گوگل هر آنچه را لمس کند، طلا می شود. خب! روز قبل که پرونده ی Google Wave مختومه اعلام شد، یادآوری بود بر اینکه چرا نظر اینها صحیح نیست.
در زیر می توانید، تعدادی از محصولات مهم گوگل که در نیمه ی راه تعطیل شدند را ببینید.
Google Wave (می ۲۰۰۹ تا اوت ۲۰۱۰)

Google Wave را شاید بتوان مهیج ترین محصول گوگلی دانست، محصولی که با سر و صدای زیادی در کنفرانس گوگل در می ۲۰۰۹ معرفی شد. اما برخلاف آن تغییر انقلابی که گوگل از آن به قدمی فراتر از ایمیل و پیغام فوری یاد کرده بود، Google Wave به مرحله ایی رسید که گوگل دیروز به ناچار اعلام کرد که می خواهد آن را تعطیل کند.
Google SearchWiki (نوامبر ۲۰۰۸ تا مارس ۲۰۱۰)

SearchWiki به هر کسی این اجازه را می داد تا نتایج جست و جویش را به صورت دستی تغییر دهد. شما با استفاده از این سرویس گوگلی می توانستید نتایج جست و جویی را که خوشتان نمی آمد، حذف کنید و یا نتایجی را به بالای لیست بفرستید.
SearchWiki در نوامبر ۲۰۰۸ کارش را توسط گوگل آغاز کرد و در مارس ۲۰۱۰ تعطیل شد. گوگل در بیانه ی مربوط به جشن تخته کردن SearchWiki اعلام کرد: “در آزمایش مان، متوجه شدیم که کاربران علاقه ایی به تغییر رتبه بندی نتایج جست و جو ندارند.”
Google Audio Ads (ژانویه ۲۰۰۶ تا فوریه ۲۰۰۹)

در ژانویه ۲۰۰۶، گوگل، dMarc Broadcasting که پلتفرم آگهی تجاری مبتنی بر رادیو بود را به قیمت ۱۰۲ میلیون دلار خریداری کرد که البته خرجی که گوگل برای این محصول کرد به بیش از ۱٫۱ میلیارد دلار رسید.
محصول جدید گوگل، Google Audio Ads معرفی شد. اما پس از ۳ سال گوگل به این نتیجه رسید که حاصل امیدوار کننده ایی از این سرویس عایدش نمیشود و پرونده ی آن را هم مختومه اعلام کرد.
نکته ی جالب اینکه، در نیمه ی راه توسعه این سرویس، نیویورک تایمز پرده از این مطلب برداشت که بنیانگذار dMarc چند ماه پس از خرید پلتفرمش توسط گوگل، عطای Google Audio Ads را به لقایش بخشیده و از این کار خارج شده بود!
گوگل در جشن شکستش عنوان کرد که، “ما در گوگل، هرگز از پروژه های با ارزش و با ریسک بالا نترسیده ایم.”
Dodgeball (می ۲۰۰۵ تا ژانویه ۲۰۰۹)

حقیقتا، ژانویه ۲۰۰۹، ماه پر جشنی برای گوگل بود. همان زمانی که گوگل به دلیل خرید یوتیوب، در حال محدود کردن Google Video بود، ناگهان خبر از جشنی دیگر برای شکستی نو رسید: Dodgeball
Dodgeball در می ۲۰۰۵ خریداری شد. بعضی احساس کردند که این محصول می تواند، سرویسی مشابه Foursquare برای گوگل باشد.
Dodgeball توسط Dennis Crowley و هم کلاسی اش (در دانشگاه نیویورک)، تاسیس شد. اما Crowley در آوریل ۲۰۰۷ گوگل را ترک کرد و گفت: “کل تجربه به شکل باور نکردنی ایی برای ما ناامید کننده بود.”
Crowley از گوگل رفت و سرویس Foursquare را توسعه داد. سرویسی که هم اکنون به واسطه ی کاربران گسترده اش، رتبه ی زیر ۷۰۰ دارد.
گوگل در جشن شکستش گفت: “بعضی از شما با Dodgeball.com آشنایید… ما تصمیم گرفتیم که Dodgeball.com را ادامه ندهیم…”
Jaiku (اکتبر ۲۰۰۷ تا ژانویه ۲۰۰۹)

برخی فکر می کنند که Jaiku می توانست توییتر گوگلی باشد. گوگل، در اکتبر ۲۰۰۷، سرویس میکروبلاگینگ Jaiku را خریداری کرد. اما گوگل در ژانویه ۲۰۰۹، به مانند چند سرویس دیگر، Jaiku را تخته کرد. هرچند که سرویس هنوز وجود دارد اما گوگل دیگر به شکل فعال از آن پشتیبانی نمی کند.
به نوعی، این اتفاق به Evan Williams باز می گردد. Williams یکی از بنیانگذاران بلاگر بود که گوگل در فوریه ۲۰۰۳ آن را خریداری کرده بود اما بعدا Williams گوگل را ترک کرد. گوگل یکی از افراد با استعداد خود را از دست داده بود چرا که Williams در جولای ۲۰۰۶ به واسطه ی خلاقیتش توانست سرویس میکروبلاگینگ تویتتر را به همراه دو فرد دیگر تاسیس کند. او هم اکنون مدیر ارشد اجرایی توییتر است.
اما این پایان داستان غم انگیز گوگل در از دست دادن ها نبود. چرا که گوگل Costolo را که در زمان خرید فیدبرنر به خدمت گرفته بود را نیز اندکی بعد از دست داد. Costolo گوگل را ترک کرد و در سپتامبر ۲۰۰۹ به یکی از مدیران ارشد توییتر بدل شد.
این بود که Jaiku نیز به گِل نشست. گوگل مطابق معمول در جشن شکستش نطقی ارایه کرد.
Google Notebook (می ۲۰۰۶ تا ژانویه ۲۰۰۹)

دیگر جشن گوگل در ژانویه ۲۰۰۹، به تعطیلی Google Notebook باز می گردد. سرویسی که راهی برای ذخیره ی نتایج جست و جو و تصاویر در نوت بوک های آنلاینی بود که با دیگر افراد می توانست به اشتراک گذاشته شود. گوگل در ژانویه ۲۰۰۹ تصمیم به تعطیلی این سرویس گرفت. البته یکی از جایگزین هایی که قرار بود “به شکل فعالی بهبود داده شود”، SearchWiki بود. هرچند همانطور که در بالا دیدید، اندکی بعد این جایگزین نیز به سرنوشت Google Notebook دچار شد.
گوگل در جشن تعطیلی Google Notebook گفته بود که دیگر ویژگی های جدید به این سرویس اضافه نخواهد شد و به کاربران جدید نیز پیشنهاد داده نخواهد شد.
Google Catalogs (دسامبر ۲۰۰۱ تا ژانویه ۲۰۰۹)

Google Catalogs موتوری برای جست و جو در چند هزار کاتالوگ بود که در اواخر سال ۲۰۰۱ کارش را آغاز کرد اما بعد از مدتی همه از جمله گوگل آن را فراموش کردند. در طول این ۷ سال، شاید یک یا دو مرتبه به روز شده بود که نهایتا در ژانویه ۲۰۰۹، عمرش خاتمه یافت.
گوگل در جشن شکستش، از Google Catalogs به عنوان تجربه ایی بزرگ یاد کرد.
Google Print Ads (نوامبر ۲۰۰۶ تا ژانویه ۲۰۰۹)

درست همانطوری که گوگل نتوانست، تبلیغات رادیویی را دگرگون کند، همچنین در زمینه ی دگرگون سازی تبلیغات در روزنامه نیز شکست خورد. Google Print Ads در نوامبر ۲۰۰۶ کارش را آغاز کرد اما محصول در تولید منفعت بیشتر شکست خورد. بنابراین در ژانویه ۲۰۰۹ کارش به انتهای خط رسید.
گوگل در این جشن گفت: “همیشه خداحافظی کردن با محصولات سخت است. خیلی از افراد در گوگل به سختی بر روی Google Print Ads کار کردند.”
Google Answers (آوریل ۲۰۰۲ تا نوامبر ۲۰۰۶)

Google Answer که در آوریل ۲۰۰۲ کارش را آغاز کرده بود، در نوامبر ۲۰۰۶ به پایان راه رسید. به نوعی آن زمان، زمان احیای سرویس های پرسش و پاسخ بود که با Yahoo Answer جدید و موفق در جلب توجه و ترافیک بیشتر همراه شده بود. اما گوگل به جای ایجاد تغییر در محصولش، آن را از دم تیغ گذراند.
در جشن شکست، گوگل از Google Answer نیز به عنوان تجربه ی بزرگ دیگری یاد کرد.
اما داستان جشن شکست های گوگل به همین ها ختم نمی شود. شکست محیط مجازی Lively گوگل در اواخر سال ۲۰۰۸ یا به گِل نشستن پروژه ی Google Page Creator نمونه های دیگر از این دست هستند.