درسته که نباید دینداری و تقوا رو فقط در این مسائل دونست و با قربانی کردن فکر کنیم که دیکه حله همه چیز ، و خدا ما رو دوست داره و زندگی خوبی خواهیم داشت...
نه
قربانی کردن هم جا داره ، اقتضاهای خاص خودش رو داره
اما متاسفانه این مسئله رو به نوعی تغییرش دادند که داره تبدیل به خرافه گرایی می شه.
بله نذر کردن خوبه، قربانی کردن خوبه
اما باید اولویت ها رو سنجید...
و نباید دینداری و تقوا و خوشبختی رو در گرو ریختن خون دانست.
علاقه مندی ها (Bookmarks)