اشعار زیبا در وصف حضرت زينب (س)

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

ای که بوی کربلا می آید از میلاد تو
هر گلی یابد صفا چون می نماید یاد تو

گل بخوانندت ولی گلها همه مست تو اند
سدره و طوبی بود یک شاخه از شمشاد تو

خسته بودم از سراب کاذب آزادی ام
تا اسیرت شد دلم ، گردیده ام آزاد تو

کاروان سالار عشقی ، قبله اهل دلی
با ورودت بیت عترت می شود دلشاد تو

ای گل زهرا نسب ای غنچه باغ علی
عشق و مستی هم بود در این جهان همزاد تو

مقدمت بوی بهشت فاطمیون می دهد
فخر بنماید خدا بر عالم ایجاد تو

آرزومند دعایت در نماز شب حسین
همره او اهل گیتی طالب امداد تو




http://www.ayehayeentezar.com/thread33621.html

- - - به روز رسانی شده - - -

مدینه امشب ز صفا پر شده
از می جام مصطفی پر شده

حال و هوای شهر مستان خوش است
وقت وصال یار عاشق کش است

موسم مشتاقی و مستی شده
باز شب باده پرستی شده

ساقی آسمانیان می دهد
به عاشقان جرعه پیاپی دهد

مستی میخانه ز حد گذشته
کار ز امداد و مدد گذشته

مگر عنایتی که ساقی کند
مدد از آن جرعه باقی کند

جام الستی اش لبالب کند
بر لب خود یاد ز زینب کند

زینب اگر نبود مستی نبود
عشق نبود و کل هستی نبود

نه اختران و ماه و آسمانی
نه کوکب و نه شمس و کهکشانی

بوده خدا و غیر او دگر هیچ
نبوده جز او ز کسی خبر هیچ

به رمز لولاک بگوید خدا
که خلقتی نبوده بی مصطفی

گفته نبی که من خود از حسینم
گرچه خودم باعث عالمینم

بدون زینبش حسینی نبود
چو جلوه در کرب و بلا می نمود

مرا چنین عقیده و مذهب است
هر دو جهان یکسره از زینب است