مراقبت از پا در بيماران ديابتي



ديابت بيماري نسبتاً شايعي است كه به مرور عوارض مختلفي را ايجاد مي‌كند. يكي از خطرناك‌ترين عوارض ديابت ايجاد زخمهاي مزمن در پا مي‌باشد كه نهايتاً مي‌تواند منجر به قطع عضو گردد. بطوريكه بعد از جراحات منجر به قطع عضو، ديابت شايعترين عامل قطع عضو اندام تحتاني است. قطع عضو يك اندام با توجه به فشاري كه به اندام مقابل وارد مي‌سازد نهايتاً مي‌تواند باعث قطع عضو اندام مقابل نيزگردد.



هزينه‌هاي وارد به فرد و جامعه چه از نظر روحي و جسمي و يا اقتصادي و امكان پيشگيري ازاين عوارض باعث ايجاد درمانگاههاي خاص جهت پيشگيري و درمان بيماريهاي پا در بيماران ديابتي در كشورهاي پيشرفته شده است.



اساس كار اين درمانگاهها آموزش بيماران است. با شناخت علل ايجاد زخمها و رعايت دستورات ساده تا حدود زيادي مي‌توان از ايجاد زخمهاي پا و نهايتاً قطع عضو بيماران ديابتي پيشگيري نمود. هدف از نگارش اين مطلب انتقال و آموزش برخي از اين موارد به افراد مبتلا به ديابت است و اميدواريم بتوانيم امكانات آموزشي بيشتري را براي اين بيماران در آينده نزديك مهيا سازيم.



از افراد مبتلا به ديابت به علل مختلفي در معرض زخمهاي پا مي‌باشند. معمولاً چند عامل دست به دست هم داده و نهايتاً باعث ايجاد زخم مي‌گردند كه در صورت عدم بررسي و درمان به موقع مي‌تواند براي فرد عوارض خطرناكي را به همراه داشته باشد. از مهمترين عوامل زمينه ساز مي‌توان به درگيري اعصاب محيطي اشاره نمود كه باعث كاهش حس در پاها شده و فرد را در معرض آسيب قرار مي‌دهد. ساير علل شامل آسيب‌هاي جزئي و مكرر، خراشيدگي‌هاي پوستي، عفونت، اختلال عروق خوني در اندام تحتاني و اشكال در بهبود زخم‌مي‌باشد. حذف يك يا چند عامل مي‌تواند باعث كاهش ايجاد زخمهاي ديابتي گردد. توصيه‌هاي زير بطور كلي براي تمام افراد مبتلا به ديابت ارائه گرديده است و بهتراست در هر مورد از پزشك خود راهنمائي‌هاي لازم را در خواست كنيد.








http://rehab.blogfa.com