بازار پر رفت و آمد تلفن‌های هوشمند و تبلت‌ها به قدری گسترده شده است که زمانی که یک کاربر معمولی یا حتی حرفه‌ای به اینترنت رجوع می‌نماید، با حجم وسیعی از اسم‌ها و برندها و اعداد و ارقام روبرو می‌شود که گاهی حتی فهم مطالب و اخبار را برای او سخت می‌نماید. بنابراین اگر شما نیز در دسته افراد جستجوگر قرار دارید و دوست دارید، که به طور کامل با درون گجت‌هایی که با خود حمل می‌کنید، آشنا شوید، با ما و سلسله مقالات "با تلفن‌های هوشمند و تبلت‌‌‌هایمان صمیمی‌تر شویم" همراه شوید.


بخش اول:‌ SOC (سیستمهای تک تراشه‌ای یا System On Chip)

تلفن‌های هوشمند امروزی از نوع خاصی از چیدمان یا معماری سخت افزاری به نام «سیستم بر روی یک تراشه یا سیستم تک تراشه‌ای» استفاده می‌کنند. حال این «سیستم تک تراشه‌ای» یا "System On Chip - SOC" به چه معناست؟
این تراشه نه چندان بزرگ،‌ شامل هسته‌های پردازنده CPU، پردازشگر گرافیکی یا GPU، حافظه RAM و ROM، رابط کاربری بخصوصی برای کنترل سخت‌افزارهای دیگر همچون USB، شبکه بی سیم، شارژر و هر بسیاری از موارد حیاتی دیگر در قلب اسمارت‌فون شما می‌باشد.


دلیل اصلی به وجود آمدن سیستم بر روی یک تراشه‌ها نیز به موارد زیر بر می‌گردد:

  • اشغال فضای کمتر برای قرار دادن تمامی سخت‌افزارهای ضروری نظیر پردازنده اصلی، ‌GPU و ...
  • افزایش سرعت دیوایس
  • کاهش مصرف باتری
  • کاهش هزینه اسمبل قطعات برای کارخانه تولید کننده، چرا که تولید کننده تنها با اسمبل یک تراشه(Chip) به جای چند تراشه جداگانه سر و کار دارد.

ARM چیست؟ ARM کجاست؟ ARM چه کار می‌کند؟

ARM شرکتی بریتانیایی‌ست که در سال ۱۹۸۳ متولد شده و با ابداع معماری ARM و هسته‌هایی که در آن‌ها به کار گرفته می‌شود به شهرت رسید. لغت ARMوقتی به میان می‌آید، معنای متفاوتی را می‌توان از آن برداشت نمود:

  • 1. نوعی از چیدمان (معماری) سخت‌ افزاری مخصوص شرکت ARM
  • 2. نام نوعی از پردازنده
  • 3. نام شرکتی که دو مورد بالا را ابداع کرده است

شرکت‌های تولید کننده سخت افزار همچون سامسونگ، انویدیا و صنایع تگزاس پردازنده‌های خود را تحت لیسانس این شرکت و به گونه‌ای که معماری ARM قانون گذاری کرده است، تولید می‌کنند. (در این بین البته شرکت‌های کوالکام و اپل اندکی داستان متفاوتی دارد که در آینده به آن خواهیم پرداخت.) معماری‌های ARM با کلمه‌ V (مخفف ورژن) در کنار نام ARM نوشته می‌شود. برای مثال معماری ARM V7 ( به معنای معماری ARM ورژن هفتم) یا معماری ARM V8 (معماری ARM ورژن هشتم) است.


در مورد معماری ARM به خاطر داشته باشید که یکی بودن معماری به کار رفته در تولید پردازنده و سرعت کلاک آن‌ها ملاک کاملی برای تعیین کارآیی نهایی‌ آن‌ها نیست. واضح‌ترین مثال این موضوع زمانی اتفاق می‌افتد که با پردازنده‌هایی مواجه می‌شویم که از نظر معماری یکسان، ولی کارآیی متفاوتی دارند. این موضوع به علت به کار رفتن قطعات سخت‌افزاری متفاوت دیگر همچون GPU یا میزان RAM به کار رفته در آن‌هاست. بنابراین بدانید که معماری سخت‌افزاری نشان دهنده چینش سخت افزار در درون تراشه است و ملاک قدرت بی چون و چرا نیست.
همانطور که گفته شد، نام ARM علاوه بر اینکه برای مشخص کردن نوع معماری پردازنده تولید شده به کار گرفته می‌شود، برای نام گذاری کردن هسته‌های که توسط خود ARM طراحی می‌شوند نیز به کار می‌رود و این روزها بیشتر از سه مدل آن‌ها استفاده می‌شود. معماری رایج مربوط به هسته‌های طراحی شده توسط آرم شامل ARM Cortex A8 و ARM Cortex A9 و Cortex A-15 می‌شوند و هر سه آن‌ها براساس معماری نسل ARM V7 طراحی شده‌اند.
با کنار گذاشتن موارد فنی، ARM Cortex A8 در مدل‌های یک هسته‌ای و ARM Cortex A9 و A15 در مدل‌های چندهسته‌ای به کار گرفته می‌شود. از جمله معروفترین مواردی که پردازشگرهای ARM Cortex A9 در آن‌ها به کار گرفته شده است می‌توان به سیستم تک تراشه‌ای A5 اپل یا تگرا ۲ و ۳ انویدیا اشاره نمود.
کوالکام

هنگامی که اژدها بر می‌خیزد:
همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، تراشه‌های شرکت Qualcomm اندکی داستان متفاوتی با دیگر شرکت‌های تولید کننده در رابطه با معماری و پردازنده‌های ARM دارند. چرا که این شرکت به جای استفاده و بهره برداری کامل از معماری ARM، با تغییر در معماری هسته ها، محصولات اختصاصی خود را تولید می‌کند.
پردازنده‌های گرافیکی و پردازنده‌های اصلی این شرکت به صورت اختصاصی برای استفاده در تراشه تولید شده‌اند و به جای ARM Cortexها با نام‌های Krait و Scorpion شناخته می‌شوند. پردازنده‌های گرافیکی نیز با نام Adreno شناخته می‌شوند که در بخش گرافیک به‌ آنها توجه بیشتری شده است. این دو پردازنده در واقع مدل بهبود یافته‌ و قدرتمندتری در بخش‌های مربوط به مدیا و مصرف انرژی از پردازنده‌های ARM Cortex A8 و A9 , A15 هستند.





سیستم‌-روی-یک-چیپ‌ها یا SOCهای این شرکت نیز که مجموعه‌ای از پردازنده‌ها و دیگر قطعات حیاتی دستگاه را شامل می‌شوند، با نام Snapdragon شناخته می‌شوند و تاکنون در بیش از چهار سری که هر کدام دارای زیر شاخه‌های بسیاری هستند (اسناپدارگون ۴ دارای ۱۹ مدل متفاوت است) روانه بازار شده است.
از مزیت‌های اصلی این تراشه‌ها علاوه بر قدرت گرافیکی و پردازشی، وجود مدم LTE در درون تراشه به جای بیرون است که باعث ایجاد فضای بیشتر برای یا کاهش سایز دستگاه، کاهش مصرف انرژی و همچنین هزینه کمتر برای تولید دستگاه می‌گردد.
سیستم-روی-یک-چیپ Snapdragon S1:

هر دو سری SnapDragon S1 و SnapDragon S2 سیستم-روی-یک-چیپ هستند که در آن‌ها از معماری هسته Scorpion با نهایت فرکانس به ۱.۵ گیگاهرتز استفاده شده است.
قابلیت‌ها: استفاده از صفحه نمایش 720p، فیلمبرداری 720p و افزایش قدرت عکسبرداری تا ۱۲ مگاپیکسل اشاره نمود.
مدل‌های دارای این تراشه: در اولین سری ویندوز فون‌ها و همچنین مدل‌هایی همچون HTC Desire و HTC Droid Incredible, Nexus One و HTC EVO استفاده شدند.
اژدهای خفته،‌ سری دوم- سیستم تک تراشه‌‌ای Snapdragon S2:

سری دوم SnapDragon ‌ یا همان Snapdragon S2، با کاهش پردازش از ۶۵ نانومتر به ۴۵ نانومتر و همچنین افزایش قدرت گرافیکی در کنار مصرف انرژی کمتر اندکی بعد از سری اول به میدان رقابت وارد شد.
قابلیت‌ها: پشتیبانی از تکنولوژی HSPA+، افزایش قدرت گرافیکی
مدل‌های دارای این تراشه: مدل‌های وسیعی از خانواده اکسپریا و HTC Desire HD, HTC Desire S, HTC Thunderbolt
اژدهای خفته،‌ سری سوم- سیستم تک تراشه‌‌ای Snapdragon S3:

سومین سری از پردازنده‌های کوالکم، با جهش چشمگیر در پردازنده‌ها از یک هسته‌ای به دو هسته‌ای به همراه افزایش قدرت گرافیکی راه خود را به درون تلفن‌های هوشمند باز نمودند.
قابلیت‌ها: افزایش رزولوشن به WSXGA‌ - 1440x900، فیلمبرداری 1080p، قابلیت‌های سه بعدی با استفاده از دو دوربین، استفاده از دوربین تا ۱۶ مگاپیکسل
مدل‌های دارای این تراشه: HTC Sensation, HTC EVO 3D, HTC Rezound و Samsung Galaxy S II
اژدهای خفته،‌ سری چهارم- سیستم تک تراشه‌‌ای Snapdragon S4:

Snapdragon's S4 Plus: این سری که یکی از قدرتمندترین سری فعلی اسنپدراگون محسوب می‌شود، شامل یک پردازنده دو هسته‌ای Krait با سرعت کلاک ۱.۷ گیگاهرتز و یک پردازشگر گرافیکی Adreno 225 می‌شود. این مدل پردازنده برای کسانی که به دنبال دستگاهی قدرتمند ولی قیمت معقول‌تر می‌گردند، مناسب است.
Snapdragon S4 Pro: این تراشه شامل ترکیب قدرتمندی از یک پردازنده چهارهسته‌ای krait‌ با کلاک ۱.۷ گیگاهرتز همراه با پردازشگر گرافیکی بسیار قدرتمند Adreno 320 است. این تراشه سرعت و قدرت بسیار زیادی را به دیوایس‌هایی که از آن استفاده می‌نمایند ارائه می‌دهد. اما در بعضی مدل‌ها همچون Nexus 4 یا Optimus G در صورت استفاده از تمام قدرت پردازشگر، حرارت دستگاه به شدت بالا می‌رود.
SnapDragon 600: جدیدترین عضو موجود خانواده اسنپدارگون از پردازشگر گرافیکی adreno 320 و پردازشگر Krait 300 با سرعت کلاک بالاتر نسبت به مدل‌ قبلی (۱.۹ گیگاهرتز) بهره می‌برد که البته با تکنیک‌های به کار رفته در معماری آن سرعت بالاتری را به اجرا می‌گذارد.
SnapDragon 800: پرچمدار بعدی خانواده کوالکوم قرار است با که پردازنده فوق العاده قدرتمند Krait 400 با چهارهسته پردازشی ۲.۳گیگاهرتز و پردازشگر گرافیکی Adreno 330 که تا رزولوشن 3480*2160 را پشتیبانی می‌کند به میدان نبرد پای بگذارد.
Texas Instruments' OMAP SoCs

همانطور که تراشه‌های شرکت Qualcomm از محبوبیت بسیاری در بین تولیدکنندگانی همچون HTC‌ یا ال جی و سونی برخوردار است، شرکت صنایع تگزاس نیز مشتریان مخصوص و بزرگی همچون موتورولا دارد.





محصولات این شرکت به سیستم تک تراشه‌‌ای با نام OMAP‌، محدود می‌گردد. تاکنون پنجمین سری از این تراشه‌ها نیز طراحی و مورد استفاده قرار گرفته‌ است که البته از این بین،‌ تراشه‌های سری اول و دوم به علت قدمت و سالخوردگی بیش از حد، در محصولات امروزی دیده نمی‌شوند.
یکی از ویژگی‌های مثبت محصولات شرکت صنایع تگزاس نامگذاری ساده آن‌هاست. برای تشخیص اینکه کدام تراشه در بین محصولات این شرکت قدرتمندتر است و از پردازشگر و Ram بهتری بهره می‌برد کافیست به عدد کنار آن توجه کنید. هر چه عدد کنار نام تراشه افزایش پیدا کند شما با تراشه و قطعات بهتر و سریعتری روبرو خواهید شد. برای مثال OMAP4430 بهتر از OMAP3630 و این تراشه نیز خود بهتر از OMAP343 است.


نکته مهم دیگر در رابطه با این تراشه‌ها آن است که شرکت صنایع تگزاس برخی قطعات حیاتی همچون رادیو وایرلس را به همراه چیپ تولید نمی‌کند. این موضوع از طرفی فواید خود را دارد. در واقع این کار دست شرکت تولید کننده تلفن هوشمند را برای اضافه کردن تکنولوژی‌های دلخواه باز می‌گذارد. برای مثال بر روی این چیپ‌ها می‌توان از سخت افزار LTE‌ استفاده نمود.
یکی دیگر از ویژگی‌های محصولات شرکت صنایع تگزاس، تکنولوژی SmartReflex است که با ذخیره انرژی امکان نمایش یک فیلم 1080P به مدت ۱۰ ساعت را می‌دهد.
آخرین قابلیتی که در رابطه با تراشه‌های شرکت تگزاس قصد اشاره به آن را داریم به وجود هسته‌ای با نام ARM Cortex-M3 است که در واقع هسته‌ای در پردازشگر است که در موقعیت‌های پردازشی که قدرت زیادی نیاز ندارند،‌ با مصرف کم‌تر باتری، ‌عملیات مورد نظر را انجام می‌دهند.
تراشه‌های TI OMAP S3: این تراشه‌ها از پردازنده‌ ARM Cortex 8با سرعت کلاک ۶۰۰ تا ۱ گیگاهرتز بهره می‌برند و در بعضی مدل‌هایی که از این تراشه استفاده می‌کنند از طراحی ۴۵ نانومتری و در بعضی ۶۵ نانومتری استفاده می‌شود.
تراشه‌های TI OMAP S4: این سری شامل سه مدل با نام‌های OMAP4430، OMAP4460 و OMAP447 می‌باشد. این تراشه‌ها هر سه از معماری هسته Cortex A9‌ بهره می‌برند و با بیشتر شدن عدد کنار نام تراشه سرعت کلاک پردازنده‌ها نیز افزایش می‌یابد. در بخش گرافیک نیز، پردازشگر گرافیکی PowerVR SGX540 در مدل‌های 4430 | 4460 و PowerVR SGX544 در مدل OMAP447 به اجرای فرامین گرافیکی می‌پردازد. همچنین همانطور که پیش از این نیز اشاره شد دو هسته کمکی ARM Cortex M3 نیز برای پردازش‌های ساده و مصرف کمتر انرژی در کارهای معمولی در این تراشه جای گرفته‌اند.
OMAP5: این تراشه‌ها نسبت به تراشه‌های سری قبل به طور کامل به روز شده‌اند. پردازشگرهای Cortex A15 تولید شرکت ARM جایگزین پردازشگرهای Cortex A9 شده‌اند و هسته‌های کمکی Cortex M3 نیز جای خود را به Cortex M4 داده‌اند. همچنین با قرار دادن ورژن جدید پردازشگر گرافیکی PowerVR SGX544MP2 که شامل دو هسته پردازشی می‌باشد که این موضوع با افزایش سرعت کلاک پردازشگر، قدرتی تا دو برابر بیشتر به واحد گرافیکی دستگاه می‌دهد.
Samsung's Exynos

به طور کلی تراشه‌های اکسینوس سامسونگ را می‌توان در قلب محصولات رده بالای این شرکت جستجو نمود. البته این بدین معنا نیست که تمامی محصولات سامسونگ دارای این SOC‌ هستند. معمولا در محصولاتی که قرار نیست در آن‌ها از تکنولوژی‌هایی همچون LTE‌ استفاده شود و یا قیمت چندان بالایی داشته باشند،‌ سامسونگ به استفاده از تراشه خود می‌پردازد.

سری اول: Hummingbird یا Exynos 3310

اولین سری از تراشه‌های اکسینوس ۳۳۱۰ سامسونگ که با نام مرغ مگس خوار شناخته می‌شود در Galaxy S به کار رفت. این تراشه ۴۵ نانومتری‌ است و از یک پردازشگر ARM Cortex 8 با قدرت ۱ گیگاهرتز و قدرت‌دهنده گرافیکی PowerVR SGX540 استفاده می‌نماید. این پردازنده که در زمان خود بسیار قدرتمند محسوب می‌شد،‌ با پشتیبانی از 1080P تنها تراشه‌ای شناخته مي‌شود که با پردازنده یک هسته‌ای این امکان را فراهم میاورد.
سری دوم: Exynos 4210

تراشه‌های نسل دوم سامسونگ که از پردازشگر دو هسته‌ای ARM Cortex-A9 و پردازشگر گرافیکی قدرتمند ARM Mali-400 MP4 استفاده می‌نماید. این تراشه برای سرعت کلاک ۱ گیگاهرتز تولید شده بود ولی با سرعت ۱.۲ گیگاهرتز در Galaxy SII‌ و ۱.۴ گیگاهرتز در Galaxy Note ظاهر شد. از جمله ویژگی‌های این تراشه وجود یک قطعه جداگانه GPS برای کاربرد بهتر این قابلیت است. همچنین لازم به ذکر است که این تراشه به نسبت Nvidia Tegra 3 در زمینه پردازش گرافیکی بهتر عمل می‌کند و در زمینه پردازش عمومی دارای عملکرد یکسانی است.
قابلیت‌ها:‌1080P با پشتیبانی از HDMI، رزولوشن WXGA - 1280x800
سری سوم: Exynos 5

این سری شامل دو نوع کاملا مجزا می‌شود. نوع اول که تاکنون تنها در دو مدل Nexus 10 و ChromeBook ARM به کار رفته است از پردازشگر دو هسته‌ای ARM Cortex A15 که سریعترین پردازنده در بین تمامی دستگاه‌های دارای پردازنده ARM‌ محسوب می‌شود بهره می‌برد . این پردازشگر قدرتمند در کنار GPU قدرتمند Mail-T604 که بهترین پردازشگر گرافیکی در بین محصولات اندرویدی محسوب می‌شود قرار گرفته است . تنها ایراد این زوج قدرتمند مصرف بالای باطری به نسبت تراشه‌هایی است که از پردازنده‌های Cortex A9 استفاده می‌نمایند.


Exynos 5 Octa: این تراشه‌ها که بخاطر وجود هشت هسته پردازشگر دچار محبوبیت و شهرت بسیاری هستند اولین بار در ستاره درخشان کهکشان سامسونگ دیده شد. اما نکته اصلی اینجاست که هر هشت‌ هسته پردازشگر یکسان نیستند. این تراشه دارای چهارهسته پردازشی از نوع Cortex A15 با قدرت و سرعت بسیار بالا است. در طرف دیگر چهارهسته از نوع Cortex A7 وجود دارد که به نسبت چهارهسته دیگر از سرعت و قدرت بسیار کمتری برخوردار است. بنابراین فرامین ساده با هسته‌های ضعیف Cortex A7 و پردازش‌های با نیاز قدرت بالا به چهارهسته دیگر واگذار می‌شود. متاسفانه امکان فعالسازی هر هشت هسته در آن واحد و دستیابی به قدرت هر هشت هسته وجود ندارد. بنابراین شما در هنگام اجرای عملیات‌های پردازشی باز هم با یک تلفن چهارهسته‌ای روبرو هستید نه هشت هسته‌ای.
این تراشه همچنین از پردازشگر گرافیکی شرکت Imagination Technologies‌ مدل PowerVR SGX 544MP3 بهره می‌برد که قدرت مشابهی با پردازشگر گرافیکی A6 شرکت اپل به Exynos Octa می‌دهد. البته از آنجایی که فرکانس کاری پردازنده استفاده شده در اکتا بالاتر از همتای A6 است بازده نسبتا بالاتری را ارائه می‌کند.
NVIDIA's Tegra

در حال حاضر تگرا ۲ و تگرا ۳ محبوبترین سیستم بر روی یک تراشه‌های شرکت بزرگ سخت افزار، انویدیا هستند. هر دو این تراشه‌ها از پردازنده‌های ARM Coretx-A9 با سرعت کلاک ۱ تا ۱.۴ گیگاهرتز برخوردارند، با لیتوگرافی ۴۰ نانومتری تولید می‌شوند و از پردازشگرهای گرافیکی کم مصرف GeForce استفاده می‌نمایند.
صرف نظر از مسائل پیچیده تخصصی، تفاوت پایه این دو به دو هسته‌ای بودن تگرا ۲ و چهارهسته‌ای بودن تگرا ۳ باز می‌گردد. تراشه‌های تگرا ۳ از پردازشگر گرافیکی قدرتمندتری استفاده می‌کنند و نسبت به تگرا ۲ از برتری‌هایی دیگری همچون وجود یک هسته کمکی با مصرف بسیار پایین برای پردازش‌های کوچک و ابتدایی بهره می‌برد.
مشکل دیگر تراشه‌های تگرا ۲،‌ عدم استفاده از کد نئون در آن‌هاست(کد نئون باعث مصرف بسیار پایین‌تر انرژی در پخش فایل‌های موسیقی و مکالمه بر بستر شبکه GSM می‌شود)
از مزایای تگرا ۲، قدرت پردازش 1080P و رمز گذاری فایل‌های صوتی و تصویری‌ست. همچنین وجود سه هسته پردازشی برای پردازش فایل‌های صوتی و تصویری به جای یک هسته، نشان از قدرت تگرا در پردازش این دسته از فایل‌ها دارد.
تگرا ۳: پردازنده‌های به کار رفته در تراشه تگرا ۳، از سرعت ۱.۲ گیگاهرتز به ۱.۳ گیگاهرتز در چهارهسته افزایش یافته‌اند. همچنین قدرت پردازشگر گرافیکی و مموری به کار رفته در این تراشه‌ها افزایش قابل توجهی یافته است که قدرت پردازش‌های سنگین‌تری را به دستگاه می‌دهد. به علاوه وجود یک هسته کمکی به ازای هر هسته برای پردازش‌های معمولی سبب مصرف انرژی بسیار کمتری می‌شود. در این تراشه‌ها همچنین از پردازشگر گرافیکی مخصوص Nvidia اسنفاده می‌شود که قدرت گرافیکی بسیار بالایی را برای دستگاه‌های دارای این تراشه به ارمغان می‌اورد.
تگرا۴: پرچمدار بعدی Nvidia، با چهارهسته پردازشی بسیار قوی‌تر Cortex A15 که با یک هسته کمکی برای پردازش موارد سبک همراه شده‌ است به میدان قدم می‌گذارد. این تراشه همچنان از پردازشگر گرافیکی مخصوص Nvidia استفاده می‌کند. همچنین انویدیا قصد ارائه تراشه‌های Tegra 4i را با پردازشگر چهارهسته‌ای Cortex A9 R4 با سرعت کلاک ۱.۷ تا ۲.۳ گیگاهرتز نیز دارد.
سیستم-روی-یک-چیپ‌های اپل


تراشه‌های اپل به معنای واقعی کلمه اختصاصی هستند و تنها در محصولات این شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند. نکته مهم در مورد سیستم‌های محصولات اپل آن است که این شرکت با وجود استفاده از سخت افزار به نسبت پایین‌تر از رقبای اندرویدی، هیچ ضعفی در اجرای برنامه‌ها و بازی‌ها نسبت به آن‌ها ندارد. این موضوع ناشی از اکوسیستم بهینه iOS و همکاری نزدیک با توسعه دهندگان نرم‌افزاری برای استفاده بهینه و روان از تمام قوای سخت افزاری در بخش نرم‌افزاری است.
سیستم-روی-یک-چیپ A4: تراشه A4 قدیمی‌ترین تراشه این شرکت محسوب می‌شود که در قلب آیفون ۴ و آیپاد تاچ تا نسل چهارم و اولین آیپد مورد استفاده قرار گرفت. این چیپ شامل یک پردازنده تک هسته‌ای ARM Cortex A8 که سرعت کلاکی معادل ۸۰۰ تا ۱ گیگاهرتز دارد می‌شود. همچنین پردازشگر گرافیکی PowerVR SGX535 که یک GPU تک هسته‌ای است به عنوان مغز متفکر بخش گرافیکی در این تراشه حضور دارد. این تراشه با پردازش ۴۵ نانومتری تولید می‌شود و در مدل‌های مختلف آیپاد یا آیفون از ۲۵۶ تا ۵۱۲ مگابایت رم در آن جای گرفته است. همانند بسیاری از تراشه‌های دیگر از کد نئون استفاده می‌نماید.
A5: سیستم-روی-یک-چیپ A5 از پردازشگر دو هسته‌ای ARM Cortex A9 با سرعت کلاک ۸۰۰ تا گیگاهرتز و پردازشگر گرافیکی دو هسته‌ای PowerVR SGX543MP2 استفاده می‌کند.
بسیاری از موارد به کار رفته در این تراشه همچنان شباهت زیادی به تراشه‌های قبلی یعنی A4 دارد. البته بر خلاف تراشه A4که از یک RAM در خارج از تراشه استفاده می‌نمود، این تراشه از ۵۱۲ مگابایت RAM در داخل خود تراشه استفاده می‌نماید.
این تراشه در طیف وسیعی از محصولات اپل از جمله آیپد ۲، آیپد مینی، ایفون 4S‌ و نسل پنجم آیپادتاچ مورد استفاده قرار گرفته است.
A5X: این تراشه تقریبا از تمامی امکانات سخت افزاری مدل قبلی استفاده می‌کند منتها با رم بیشتر (۱ گیگابایت به جای ۵۱۲ مگابایت) و GPU قوی‌تر. این تراشه در آیپد جدید (آیپد سوم) مورد استفاده قرار گرفته است.
A6: این تراشه حاصل ادغام تکنولوژی Swift هسته‌های پردازشگر، با یک پردازشگر گرافیکی با نام PowerVR SGX 543MP3 و یک گیگابایت رم است. کارآیی این تراشه به نسبت A5 از هر لحاظ دو برابر شده است و در حال حاضر در آیفون ۵ استفاده قرار گرفته است.
A6X: این تراشه نیز مدل بهبود یافته تراشه قبلی برای به کار گیری در آیپد نسل چهارم است که از پردازشگر گرافیکی قوی‌تر (GPU چهارهسته‌ای) و حافظه بزرگ‌تر است.
مزیت تراشه‌های به کار رفته در محصولات اپل آن‌ است که برای مثال در تمامی مدل‌های آیفون ۴ یک تراشه A4 با پردازنده مشخص به کار رفته است. در حالی که در بعضی محصولات دیگر مثل Galaxy SII‌ سامسونگ با چندین تراشه متفاوت روبرو هستیم که در بعضی از آن‌ها مربوط به شرکت کوالکوم و بعضی دیگر اکسینوس سامسونگ هستند. (در واقع هر یک از مدل‌های محبوب بعضی کمپانی‌ها همچون سامسونگ، در چند دسته با سخت‌افزارهای متفاوت تولید و روانه می‌شوند.)