قمرهای عظیم

[ارگان]

قمرهای عظیم

قمرها (ماه ها)معمولا به اندازه ی خود سیارات پر اهمیت نیستند اما بعضی از حد معمول بزرگترند. در واقع هفت قمر در منظومه ی شمسی وجود دارد که از سیاره ی پلوتون بزرگترند و دو تای آنها حتی ازعطارد هم بزرگترند .
گالیله موفق شد با تلسکوپ خود چهار قمر مشتری را ببیند . بعد ها با ساخت تلسکوپ های قوی تر قمرهای بیشتری کشف شدند .
تا سال 1986 فقط 5 تا از قمرهای اورانوس دیده شده بودند اما در این سال سفینه فضایی ویجر 2 ده قمر دیگر هم کشف کرد و در سال 1999 به کمک تلسکوپ های بسیار قوی دو قمر دیگر به 15 قمر قبلی اضافه شد . در سال 1999 نیز با آزمایش مجدد تصویرهای ویجر2 در سال 1986 قمر هجدهمی نیز یافت شد . 15 قمر اول را به نام هنرپیشه های تئاترهای شکسپیر نام گذاری کردند .
زمین 1 قمر: ماه .

مریخ 2 قمر: فوبوس ، دیموس .

مشتری 16 قمر: متیس ، آدراسته آ ، آمالته آ ،تب ، آیو ، اروپا، گانیمد ، کالیستو ، لدا ، هیمالیا ، لیسی تئا ، الارا ، آنانکه ،کارمه ،پارسیفه ، سینوپ .

زحل 18 قمر: پان ، اطلس ، پرومته ئوس ، پاندورا ، اپی مته ئوس ،جانوس ، می ماس ، انسلادوس ، تتیس ، تله ستو ، کالیپ سو ، دیونه ، هلن ، رآ ، تیتان ، هیپریون ، لاپتوس ، فوبه .

اورانوس 18 قمر: کوردلیا ،اوفلیا ، بیانکا ، کرسیدا ، دزدمونا ، ژولیت ، پورتیا ، روزالیند ، بلیندا ، پوک ، میراندا ، آریل ، اومبریل ، تیتانیا ، اوبرون و سه قمر بدون نام دیگر.

نپتون 8 قمر: نائیاد ، تالاسا ، دسپینا ، گالاتئا ،لاریسا ، پروتئوس ، تریتون ، نرئید .

پلوتون 1 قمر: شارون .

منبع:
سایت علمی نخبگان جوان