پرم از تنهايي ...

[آسد مرتضي]

پرم از تنهایی

کوهی از آتیشم

عکستو می بینم

تا یکم خالی شم

تو دلم آشوبه

ذهن من آشفته س

بی تو بازم جاده

بی تو بازم بن بست

حسرتم آب شد و روی آئینه نشست

بغض من لرزید و دل آئینه شکست

خسته از کابوس و خسته از تکرارم

من از این تنهایی به خدا بیزارم

ساعت دیواری از نفس افتاده

نیستی،تنهایی کار دستم داده

از ‌: صابر قدیمی