چه روشی را برای تربیت فرزندتان انتخاب می کنید؟

[نارون1]

چه روشی را برای تربیت فرزندتان انتخاب می کنید؟

دکتر فرخنده مفیدی



نظام خانواده مجموعه ای از عناصری است که با یکدیگر درارتباط هستند وهر گاه یکی از اعضای آن دچار رکود ، دشواری ومشکلاتی شود به دیگر عناصرسختی وارد می کند.

وقتی قرار است نقش های متعددی را در خانواده بپذیریم باید نسبت به نقش خود آگاهی های لازم را داشته باشیم. پایه واساس نقش ما در سیستم خانواده آرامش بخشی وکامل کردن همدیگر است . در این نقش پایه، وقتی فرزندان وارد می شوند قدری نقش ما وسعت می یابد .


برای پذیرفتن این نقش ها باید مهارتهایی را بیاموزیم. ازجمله مهارت های مهم در زندگی ،نقش تحولی در خانواده است. به عنوان مثال نوجوانی که بدون آگاهی وارد یک زندگی می شود این نقش تحولی برای او دشواری هایی را فراهم می کند،این نوجوان هنوز به مرحله خودشناسی نرسیده است که زندگی را شروع می کند وچون درک کاملی از زندگی ندارد نمی تواند خود را با دیگری تکمیل کند، در نتیجه نا آرامی وارد سیستم خانواده می شود در ادامه این روند محرک های دیگر نیز که همان فرزند است وارد خانواده می شود که این تحریک سیستم را برهم می زند. اگر زوجین 6 ماه تا یک سال را بتوانند خوب طی کنند احتمال کمتری وجود دارد که دچار آشفتگی بعدی شوند .طلاق عاطفی در خانواده نیز زمانی بوجود می آید که زوجین نتوانند نقش هایشان را در خانواده ایفا کنند.


در نقش تحولی ما باید با خصوصیات فرزندانمان آشنا شویم.این طرز فکر که حالا ببینیم چه می شود ؟یا هنوز کوچک است ؟اشتباه است.آنچه در این سن کشت می کنیم بعدها آن را برداشت خواهیم کرد .


بد نیست که بدانید فرزند پروری در 6 سال اول زندگی که شخصیت ساز است شکل می گیرد واز نظر رشد سرنوشت ساز است تا وارد دوران بحرانی تر شود ولازم است هر پله را به درستی طی کنیم.پدر مادرهایی که شاغل هستند فرزندانشان را به محیط هایی بسپارند که بتوانند نقش جایگزینی را ایفا کنند به نوعی مکمل نقش تحولی شما باشند تا کودک از این محیط با موفقیت به سطوح بالاتر برود .


در دوره دبستان کودک به تکرار وتمرین های زیادی نیاز دارد ونظم ومحوریت بیشتری را می طلبد . از 12 سالگی به بالا خواسته های زیادی در این دوره دارد که اگر درون خانواده آن را پیدا نکند در جای دیگرآن را جستجو خواهد کرد.


دوره دیگر نقش ها دوره بحران وحوادث است که خانواده ها می توانند، با مدیریت این دوره را با هنرمندی وآموزش های لازم از جمله کنترل ، نظارت ، مشاوره و تصمیم گیری های درست فرا بگیرند . با جوانان حرف بزنند ، واقعیتها را ببینند ومسیر درست را به آنها نشان دهند .


به طور کلی شیوه های فرزند پروری در خانواده ها متفاوت است. یک شیوه که می شود گفت شیوه سنتی است ورواج هم دارد ، شیوه مستبدانه وسخت گیرانه وغیر قابل انعطاف است که معمولا در این شیوه کنترل وسخت گیری زیاد و محبت وصمیمیت کم است .

در این خانواده ها باید ها ونباید های زیادی وجود دارد وارتباط از نوع عمودی برقرارمی شود.این شیوه فرزند پروری مجموعه ای را تشکیل می دهد که برسرنوشت تحصیلی ، شادی ها وغم ها تاثیر می گذارد. دراین خانواده مشورت بسیار کم است وفرزندان از همفکری ترس و وحشت دارند. همچنین در این خانواده ها اعتماد به نفس فرزندان پایین وآنها ازخود ارزشی درستی برخوردارنخواهند بود.


شیوه دوم مربوط به خانواده هایی است که سهل گیرانه با آزادی مطلق ومحبت زیاد با فرزندانشان رفتار می کنند. این شیوه در نظام تعلیم وتربیت بدترین نوع روش تربیتی است.


آخرین شیوه که بسیار مورد تایید است ،خانواده منطقی نام دارد. در این خانواده همه چیز با دلیل وبحران ودر حد فهم یکدیگر است. در این خانواده ها احترام متقابل ، تعادل ومشارکت ، اعتماد به نفس ،موفقیت تحصیلی وپختگی اجتماعی بسیار دیده می شود درنتیجه بهتر است والدین در شیوه های تربیتی یک شیوه را اعمال کنند تا در تربیت موفق باشند .





*روانشناس واستاد دانشگاه علامه طباطبایی