نشانه‌های بیماری اینترنتی

[h.jabbari]

ساعت 11:30 شب است. اما مگر می‌تواند بدون بررسی کردن صندوق پستی نامه‌های الکترونیک بخوابد؟ پای رايانه‌اش می‌نشيند و به اينترنت وصل می‌شود. با خود می‌گويد: “فقط نيم ساعت. بعد می‌خوابم.” چند نامه الکترونیکی را بررسی می‌کند و چندتا را هم جواب می‌دهد. دو سه نفر از دوستانش روی‌خط هستند. شروع به صحبت با او می‌کنند. هم‌زمان مشغول خواندن خبرهای روز در مراکز اینترنتی مختلف است. ناگهان به‌طور تصادفی چشمش به گوشه پايينی سمت چپ صفحه نمایش می‌افتد و ساعت سيستم را می‌بيند. ساعت 2:30 بامداد است و او هنوز بيدار است.
تا به حال اين اتفاق برای شما افتاده است؟ اگر پاسخ مثبت است، بايد بگويم که نشانه‌های يک بيماری اينترنتی يعنی اعتياد به شبکه جهانی (Web Addiction) در شما به چشم می‌خورد.
هنگامی که مشاهده صفحه‌ةای شبکه جهانی، ارسال نامه الکترونیکی، بازی، خريد، دريافت موسيقی، و گفتگوی اینترنتی، با کار و يا زندگی اجتماعی يک فرد تداخل ايجاد کنند، زمانی است که مشکل آغاز شده است. روانشناسان و محققان در نقاط مختلف جهان مشغول بررسی اين مشکل هستند، تا افراد مقدار زمانی را پشت رايانه‌هايشان به سر ببرند که مشکلی برای آنها پيش نياورد. مطابق تحقيقات جديدی که در دانشگاه فلوريدا انجام و در تاريخ 7 اوت 2012 منتشر شده است، برای آزمایش اعتياد به شبکه جهانی بايد به 5 پرسش زیر پاسخ داد:
1- گذراندن زمان بيش از زمان مورد نظر روی اينترنت،
2- غفلت از ساير مسئوليتها،
3- تلاشهای ناموفق برای کاهش مدت حضور روی شبکه،
4- ناسازگاری مهم در روابط به‌علت استفاده از اينترنت،
5- اشتياق و تفکر بيش از حد در زمان دوری از شبکه.
محققان دانشگاه فلوريدا اين نکات را پس از ارزيابی روانشناختی حضوری و رودرروی 20 داوطلبی که احساس می‌کردند دچار اين مشکل هستند و 17 دانشجو با سطوح مختلف استفاده از اينترنت، به‌دست آوردند. داوطلبان همگی افرادی بودند که در هفته بيش از 30 ساعت روی‌خط بودند و مدت زمان استفاده غيرضروری آنها از اينترنت 10 برابر بيش از زمان مورد نیاز برای کار يا تحصيل بود.
جالب است بدانيد مطابق تحقيقات انجام‌شده حدود 25 تا 50 درصد از وابستگی شديد و اعتياد به شبکه جهانی و اينترنت، در محل کار ايجاد می‌شود که اين نکته نشان می‌دهد اين عده از افراد برای شرکت در فعاليتهايی که ربطی به کارشان ندارد، حقوق می‌گيرند. بنابر اين تحقيقات، هر کارمند بيش از يک روز کامل کاری را در هر هفته به مرور صفحه‌هایی در شبکه جهانی می‌پردازد که ربطی به کارش ندارد.
شما چه فکر می‌کنيد؟ آيا به‌عنوان يک کاربر اينترنت ميزان حضور خود روی شبکه را مناسب می‌دانيد؟ به‌نظر می‌رسد در صورتی که روی‌خط بودن باعث بروز مشکل در انجام کارها و زندگی اجتماعی شود، بايد آن را کنترل کرد. زندگی در دنيای ارتباطات مجازی نمی‌تواند و نبايد جايگزين زندگی در دنيای واقعی شود.