همه چیز درباره بیماری كبد چرب

[poune]

تعریف
كبد چرب غیر الكلی یك التهاب كبدی است كه در اثر تجمع بیش از اندازه ی چربی در بافت كبد ایجاد می شود.

در این بیماری تجمع بیش از حد چربی در كبد، گاه باعث اختلال در فعالیت طبیعی بافت كبد می گردد كه می تواند سیر پیشرونده پیدا كند و باعث نارسایی كبد و یا سیروز كبدی گردد.

علت بیماری
اگرچه علت اصلی بیماری كبد چرب مشخص نیست، ولی به نظر می رسد این بیماری ارتباط نزدیك با برخی بیماری های متابولیك دارد كه از آن جمله: چاقی، افزایش كلسترول و تری گلیسرید خون و دیابت را می توان نام برد. در درمان كبد چرب، كنترل این بیماری های زمینه ای بسیار موثر می باشد.

گفته می شود مصرف زیاد انرژی باعث خواهد شد كبد نتواند سوخت و ساز طبیعی را انجام دهد و در نتیجه انرژی اضافی به صورت چربی در كبد ذخیره شود.

این بیماری اغلب افراد را در سنین میانسالی مبتلا می كند. اكثر بیماران از افزایش وزن و چاقی به ویژه چاقی شكمی رنج می برند. همچنین می توانند دچار افزایش چربی های خون بوده و یا از مبتلایان به دیابت باشند.

از آنجا كه در سال های اخیر شیوع چاقی و بیماری های متابولیك در جوانان افزایش قابل توجهی یافته است، جوانانی كه با چاقی و بیماری كبد چرب به پزشك مراجعه می نمایند، كم نیستند. البته باید ذكر كرد بیمارانی هستند كه بدون داشتن هیچ كدام از عوامل خطر ذكر شده و بدون هیچ دلیل شناخته شده ای، مبتلا به كبد چرب می گردند.

افزایش چربی در بدن كه معمولا با چاقی شكمی همراه است، به همراه افزایش چربی های خون و افزایش فشار خون، همه از علائم مجموعه ای از اختلالات تحت نام "سندرم متابولیك" هستند كه این سندرم دقیقا وابسته به مقاومت انسولین می باشد.

عوامل تاثیر گذار در اختلالات كبدی
علاوه بر افزایش چربی در بافت كبد كه بر روی فعالیت طبیعی كبد تاثیر می گذارد، عوامل دیگری نیز بر عملكرد طبیعی سلول های كبدی تاثیرگذارند، از آن جمله:

- مقاومت به انسولین: بدین معنا كه بدن نمی تواند قند را به طور طبیعی مورد استفاده قرار دهد. به طور طبیعی لوزالمعده پس از خوردن مواد قندی، با ترشح هورمون انسولین سعی می نماید كه قند اضافی موجود در خون را به سلول های عضلانی و كبد وارد نماید. در وضعیت مقاومت به انسولین، حساسیت گیرنده های سلولی انسولین كاهش می یابد، در نتیجه بدن برای ثابت نگه داشتن سطح قند خون نیاز به ترشح انسولین بیشتری خواهد داشت. در صورت ادامه ی این روند، در نهایت میزان قند خون افزایش یافته و فرد مبتلا به دیابت می گردد.

- تغییر در روند تولید چربی در بافت كبد و نحوه عملكرد كبد در برابر چربی هایی كه از روده به كبد منتقل می شوند.

- عمل های جراحی كه مسیر معده ، یا روده و یا هر دو را كوچك می نمایند، از قبیل عمل جراحی بای پس روده.

- استفاده طولانی مدت از لوله های روده ای برای تغذیه كه معمولا پس از عمل جراحی استفاده می شوند.

- استفاده از برخی داروها از قبیل: آمیودارون (داروی قلبی)، كورتون، استروژن های صنعتی و بعضی از داروهای كنترل سرطان.

علائم و شیوع بیماری
از آنجا كه این بیماری سیر پیشرونده دارد می تواند در مراحل اولیه بدون علامت باشد تا زمانی كه تاثیرات منفی بر عملكرد كبد ایجاد نماید. در آن زمان علائمی از قبیل احساس ضعف، خستگی و كاهش وزن بروز می كنند.

از آنجا كه سیر این بیماری مزمن است، شاید سال ها طول بكشد تا منجر به ایجاد سیروز كبدی (جایگزینی سلول های كبدی با سلول های فیبروز) و در نهایت نارسایی كبد گردد.

در نقطه ی مقابل، در موارد نادری به دلیل ناشناخته، سیر بیماری متوقف و یا حتی به حالت طبیعی باز می گردد، بدون آنكه درمان مشخصی انجام گرفته باشد.

بین 10 تا 30 درصد بزرگسالان در كشورهای پیشرفته مبتلا به این بیماری هستند كه معمولا شامل افراد چاق در سنین میانسالی است.
با توجه به شیوه زندگی اعم از نوع تغذیه و فعالیت بدنی، شیوع این بیماری در كشورهای در حال توسعه به ویژه در جامعه شهری افزایش چشمگیری داشته است.

شیوع بیماری كبد چرب با افزایش سن، سیر صعودی می یابد. شیوع این بیماری در آقایان دو برابر خانم ها می باشد كه با افزایش سن، میزان شیوع در خانم ها به آقایان نزدیك می شود، به ویژه پس از یائسگی، شیوع بیماری كبد چرب در خانم ها سیر فزاینده ای دارد.