زبان بلغاري

[نازخاتون]

زبان بُلغاری (به بلغاری: Български език، تلفظ: بَلگارسکی اِزیک) یک زبان هند و اروپایی و هموند شاخه جنوبی زبان‌های اسلاوی می‌باشد. بلغاری دارای ویژگی‌هایی زبانشناسانه -همانند زدودن صرف واژگان؛ گسترش حرف تعریف پسوندی؛ بی‌نیازی کارواژگان به مصدر و نگهداری و پیشبرد سامانه فعلی نیااسلاوی- می‌باشد که این زبان را از دیگر زبان‌های خانواده اسلاوی جدا می‌نماید.

بلغاری بخشی از پیوند زبانشناسی بالکان است. به جز بلغاری زبان‌های یونانی، مقدونی، رومانیایی، آلبانیایی و گویش تورلاکیایی که بخشی از زبان صربی است نیز عضو این پیوند می‌باشند که بیشتر اینان در داشتن ویژگی‌هایی که در بالا گفته‌شد یکسانند. (مانند حرف تعریف، نداشتن مصدر، دستگاه پیچیده فعلی و ...)

این زبان در کشورهای بلغارستان، اوکراین، باختر صربستان، رومانی، مقدونیه، یونان و ترکیه گویشورانی دارد. همچنین از راه کوچ انجمن‌های بلغاری زبان در سراسر جهان یافت‌می شوند. شمار گویشوران این زبان را تا ۱۲ میلیون تقریب می‌زنند.