Cumulonimbus (کومولو نیمبوس): ابرهایی هستند به شکل پف کرده و اغلب تیره رنگ که باعث بروز بارش و توفان و تگرگ شده و در امتداد قسمتهای میانی و بالای جو بشکل استوانه و همچون کوه های در آسمان تشکیل می شوند.زمان تشکیل این نوع ابرها در مناطق استوائی و حاره ای معمولا بین ساعات 14 الی 19 بعداز ظهر می باشد که بسیار سریع رشد کرد و سپس متلاشی می شوند و در مناطق معتدل و سرد این نوع ابرها در ساعات مختلف و مسافت طولانی تر بارش خواهند داشت. اشکال مختلفی این نوع ابر دارد: شکل رایج این نوع ابر به شکل سندان آهنگری است یعنی در بالای ابر مسطح و تخت و کشیده می شود :
به شکل قلمبه قلمبه که لبه های تیز آن نیز گرد شده و تا حدی شبیه Cumulus (کومولوس) شده اما پایین آن تیره رنگ و تاریک است
**************************************
ابر کومولونیمبوس:کومولونیمبوس ابری تیره و متراکم بوده و ضخامت عمودی آن نسبتا زیاد است.این ابر به شکل کوه یا برج عظیمی دیده می شود. قسمتهای فوقانی آن معمولا صاف و یا به شکل رشته ای یا مخطط دیده می شود که تقریبا در همه حالات قله آن پهن می گردد.این قسمت از ابر اغلب به شکل سندان و یک دسته پر گسترده می شود.و در اکثر مواقع خبر از یک هوای بسیار ملتهب همراه با صاعقه و باران های رگباری و عمدتا شدید را می دهد
*****************************
ابرهای کومولونیمبوس نام نوعی از ابرها است که بلند و متراکم می‌باشد و همراه با صاعقه بوده و قبل از طوفان ظاهر می‌گردند. این ابرها از توده‌های بزرگ و انبوه ابر که به شکل برج عظیمی است، تشکیل می‌گردند. کومولونیمبوس از دو واژه لاتین کومولوس به معنای انباشته و نیمبوس به معنای باران ساخته شده است. این ابرها می‌توانند به تنهایی، و یا در کنار یک جبهه هوای سرد در آسمان ظاهر شوند.[۱]
*****************************
ابرهای پایین
کومولوس نوع 2: زمانی که شرایط برای رشد کومولوس ها مهیا باشد ممکن است این ابرها به صورت عمودی رشد کنند ومانند برجهای مرتفع درآیند در این صورت آنها را " تی کومولوس" می نامند.
کومولونیمبوس نوع3: اگر رشد ابرهای کومولوسی ادامه یابد ابری بزرگ وکوه پیکر به وجود می آید که کومولونیمبوس نامیده می شود و مادر بارانهای رگباری است. این نوع از کومولونیمبوس رعد و برق ندارد. کومولونیمبوس ها تقریبا در نیمه اول سال دیده می شوند به خصوص در بعد از ظهرها، زیرا برای رشد به انرژی خورشید وابسته اند تا خود را به حد معینی از رشد برسانند و پس از آن با آزاد شدن انرژی نهان میعان بخارآب می توانند به رشد خود ادامه دهند. دیده شدن ابرهای جوششی به خصوص کومولونیمبوس ها نشان دهنده ورود جبهه هوای سرد به منطقه است.
استراتوکومولوس نوع 4: زمانی که خورشید غروب می کند ابرهای جوششی انرژی رشد خود را از دست داده وشروع به پهن شدن می کنند که به این ابرها استراتوکومولوس 4 می گویند. ابر استراتوکومولوس چیزی بین کومولوس جوششی و استراتوس پوششی است. این ابر می تواند بارش بسیار خفیفی به صورت دانه دانه داشته باشد.
استراتوکومولوس 5: این ابر می تواند به اشکال گوناگونی تشکیل شود مانند صعود ابر استراتوس، بارش ابرهای نیمبو استراتوس و اشباع کردن توده هوای زیرین، سرد شدن توده هوا در طول شب و رسیدن به حد اشباع و.... این ابر بسیار زیبا است به خصوص اگر همراه با وزش باد دیده شود در این حالت شکل امواج دریا را دارد، گویی دریا را با رنگ خاکستری نقاشی کرده باشند و آن را وارونه بالای سر شما آویزان کنند.
استراتوس نوع 6: این ابر دارای پوشش گسترده و در ارتفاع پایین است. رنگ آن خاکستری تیره است و می تواند تمام آسمان را به صورت یک دست بپوشاند و از آن بارش ریزدانه ای ایجاد می شود که در هواشناسی به آن دریزل می گویند. اگر ارتفاع این ابر به سطح زمین برسد به آن مه می گویند. این ابر نسبت به تابش آفتاب حساس است و با تابش خورشید به آن ابتدا صعود کرده و به تدریج از بین می رود. این ابر همراه با جبهه هوای گرم دیده می شود.
فراکتواستراتوس و فراکتو کومولوس نوع 7: در شرایط بارندگی در اثر تزریق رطوبت به توده هوا در برخی قسمتها، هوا به حالت اشباع می رسد و در آن ابرهایی به صورت پراکنده به وجود می آورد که به آن فراکتواستراتوس و فراکتوکومولوس می گویند. نشانه بارز این ابرها ارتفاع بسیار پایین آن و حرکت سریع و قابل ملاحظه این ابرها همراه با جریان باد است.
کومولوس واستراتوکومولوس نوع 8: اگر ابرهای جوششی در ارتفاع پایین تر و ابر استراتوکومول 5 در ارتفاع بالاتر و به طور همزمان دیده شود، در این گروه قرار می گیرند. این ابرها به شما می گویند شرایط بارندگی به پایان رسیده است.
کومولونیمبوس نوع 9: این ابر مهمترین و خطرناک ترین ابر موجود در جهان است و تمام بلاهای آسمانی از این ابر سرچشمه می گیرند. ابر جوششی بسیار بزرگی است که ارتفاع آن تا 8 کیلومتر می رسد. قسمتهای زیرین آن بسیار تیره رنگ و قسمتهای فوقانی آن سفید درخشان است. جوشش و تغییر حالت آن به وضوح قابل رویت است و قسمت فوقانی آن توسط باد هموار شده و آنرا به صورت سندان آهنگری در آورده است که همان سیروس نوع 3 است. این ابر مادر رعد و برق، رگبارهای باران و برف، تگرگ، و گربادها و توفندهاست. همراه آن همواره احتمال سیل وجود دارد و البته باید مراقب طوفانهای رعد و برق هم بود. اگرچه معمولا تمام این بلاها با هم همراه نیستند اما با دیدن این ابر بهتر است به فکر یک مکان امن باشید.
منابع:
.gif)
پاسخ : نظری دارید؟
نوشته اصلی توسط kahrupay
پاسخ با نقل قول
.gif)
.gif)
علاقه مندی ها (Bookmarks)