آية الله بهجت

[ساسي]

حضرت آیة الله العظمى آقاى حاج شیخ محمد تقى بهجت
موطن: فومن
نام پدر : محمود
تاريخ وفات: 1388شمسی


حضرت آیة الله العظمى آقاى حاج شیخمحمد تقى بهجت (رضوان الله علیه) در اواخر سال 1334 ه ق در شهر فومن واقع در استان «گیلان» به دنیا آمد و هنوز شانزده ماه از عمرش نگذشته بود که مادر بزرگوارشان رااز دست دادند . تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتبخانه فومن به پایان رساند و پس ازتحصیل ادبیات عرب در سال 1348 ه ق هنگامى که تقریبا 14 سال از عمر شریفش مى گذشت،براى تکمیل دروس حوزوى عازم عراق شد و حدود 4 سال در کربلای معلى اقامت نمود وعلاوه بر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان، از جمله مرحوم حاج شیخابوالقاسم خویى (غیر از آیت الله العظمى خویى معروف) بهره برد و در سال 1352 ه قبراى ادامه تحصیل به «نجف اشرف» رهسپار گردید و سطح عالى علوم حوزه را در محضرمرحوم حاج شیخ مرتضى طالقانى (ره) به پایان رساند و پس از درک محضر آیات عظام حاجآقا ضیاء عراقى و میرزاى نائینى (رحمة الله علیهما) در حوزه درسى آیت الله حاج شیخمحمد حسین غروى اصفهانى(قدس سره) وارد شد. همچنین از محضر آیات عظام حاج سیدابوالحسن اصفهانى و حاج شیخ محمد کاظم شیرازى (رحمة الله علیهما) صاحب حاشیه برمکاسب - و در حوزه علوم عقلى، کتاب "الاشارات والتنبیهات" و "اسفار" را نزد آیتالله سید حسین بادکوبه اى (ره) فراگرفت و در زمان تلمذ به تدریس سطوح عالى نیزپرداخت و در تألیف کتاب (سفینة البحار) با محدث کبیر حاج شیخ عباس قمى (ره) همکارىنمود و در زمینه تهذیب نفس در زادگاهش (فومن) از کودکى محضر عالم بزرگوار (سعیدى) ودرکربلا از برخى علماى دیگر بهره برد، تااینکه در نجف اشرف در سن 17 - 18 سالگى باآیت حق علامه قاضى (ره) آشنا شد و گمشده خویش را در وجود ایشان یافت و در سلکشاگردان اخلاقى - عرفانى ایشان درآمد و سرانجام در سال 1364ه ق موافق با 1324ه ش باقلبى صیقل یافته از معنویت و سینه اى مالامال ازعشق به حضرت حق و با کوله بارى ازعلم و کمال به سرزمین خویش هجرت نمود و در زادگاهش تشکیل خانواده داد و در حالى کهآماده بازگشت به نجف اشرف بود هنگام عبور از قم در زمانى که هنوز چندین ماه ازمهاجرت آیت الله بروجردى (ره) به قم نگذشته بود موقتا مقیم شد و خبر رحلت اساتیدبزرگ حوزه علمیه نجف را یکى پس از دیگرى مى شنود و درشهر مقدس قم رحل اقامت افکند . در قم از محضر آیات عظام: کوه کمره اى و بروجردى به هم رسانیده و انگشت نما مىگردد. معظم پس از ورود به قم به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و به تربیت شاگردانىبسیار همت گماشت و تدریس پر برکت درس خارج ایشان تا آخرین روزهای حیات مبارکشانادامه یافت. محل تدریس درس خارج ایشان ابتدا در حجرات مدارس و بعد در منزل شخصى خودو در اواخر در مسجد فاطمیه واقع در گذرخان تشکیل مى گردید مسجدی که محل اقامه جماعتو مراجعات عمومى ایشان نیز بود. تالیفأت آن عالم فرزانه، عبارتند از : یک دوره کاملاصول، حاشیه بر مکاسب شیخ انصارى (ره) و تکمیل آن تا آخر مباحث مربوط به مکاسب ومتاجر، دوره کامل طهارت ، دوره کامل کتاب صلاة ، دوره کامل کتاب زکات ، دوره کاملکتاب خمس و حج ، حاشیه بر کتاب ذخیرة العباد مرحوم شیخ محمد حسین غروى ، در چندینمجلد تقریبا یک دوره فقه فارسى، حاشیه بر مناسک شیخ انصارى (ره) و...