زیبا سلام

[marziyh]

ماه

رنگ تفسير مس بود.
مثل اندوه تفهيم بالا مي آمد.
سرو
شيهه بارز خاك بود.
كاج نزديك
مثل انبوه فهم
صفحه ساده فصل را سايه ميزد.
كوفي خشك تيغال ها خوانده مي شد.
از زمين هاي تاريك
بوي تشكيل ادراك مي آمد.
دوست
توري هوش را روي اشيا
لمس مي كرد.
جمله جاري جوي را مي شنيد،
با خود انگار مي گفت‌:
هيچ حرفي به اين روشني نيست‌.
من كنار زهاب
فكر مي كردم‌:
امشب
راه معراج اشيا چه صاف است !
سهراب سپهری

[marziyh]

اي ميان سخن هاي سبز نجومي !
برگ انجير ظلمت


عفت سبز را مي رساند
سينه آب در حسرت عكس يك باغ
مي سوزد.
سيب روزانه
در دهان طعم يك وهم دارد.
اي هراس قديم !
در خطاب تو انگشت هاي من از هوش رفتند.
امشب
دست هايم از شاخه اساطيري
ميوه مي چينند.
امشب
هر درختي به اندازه ترس من برگ دارد.
جرات حرف در هرم ديدار حل شد.
اي سر آغاز هاي ملون‌!
چشم هاي مرا در وزش هاي جادو حمايت كنيد.
من هنوز
موهبت هاي مجهول شب را
خواب مي بينم‌.
من هنوز


تشنه آب هاي مشبك
هستم‌.
دگمه هاي لباسم
رنگ اوراد اعصار جادوست‌.
در علف زار پيش از شيوع تكلم
آخرين جشن جسماني ما بپا بود.
من در اين جشن موسيقي اختران را
از درون سفالينه ها مي شنيدم
و نگاهم پر از كوچ جادوگران بود.
اي قديمي ترين عكس نرگس در آيينه حزن !
جذبه تو مرا همچنان برد.
- تا هواي تكامل ؟
- شايد.

در تب حرف ، آب بصيرت بنوشيم‌.

زير ارث پراكنده شب
شرم پاك روايت روان است‌:


در زمان هاي پيش از طلوع هجاها
محشري از همه زندگان بود.
از ميان تمام حريفان
فك من از غرور تكلم ترك خورد.
بعد
من كه تا زانو
در خلوص سكوت نباتي فرو رفته بودم
دست و رو در تماشاي اشكال شستم‌.
بعد ، در فصل ديگر ،
كفش هاي من از «لفظ» شبنم
تر شد.
بعد، وقتي كه بالاي سنگي نشستم
هجرت سنگ را از جوار كف پاي خود مي شنيدم‌.
بعد ديدم كه از موسم دست هايم
ذات هر شاخه پرهيز مي كرد.

اي شب ارتجالي !
دستمال من از خوشه خام تدبير پر بود.
پشت ديوار يك خواب سنگين


يك پرنده از انس ظلمت مي آمد
دستمال مرا برد.
اولين ريگ الهام در زير پايم صدا كرد.
خون من ميزبان رقيق فضا شد.
نبض من در ميان عناصر شنا كرد.

اي شب ...
نه ، چه مي گويم‌،
آب شد جسم سرد مخاطب در اشراق گرم دريچه .
سمت انگشت من با صفا شد.
سهراب سپهری

[mozhgan.s]

اگر روزی مردمتابوتم را سیاهکنید تاهمه بدانند سیاه بخت بودم بر روی سینه ام تکیه یخی بگذارید تا بجای معشوقم برایم گریه کند چشمانم را باز بگذارید تاهمه بدانند چشم انتظار معشوقم بودم و آخرین خواسته من از شما اینکه دستانم را ببندید تا همه بدانند خواستم ولی نتوانستم

[mozhgan.s]

ﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕـــﺮ …

ﻫﻮﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﮐﻤﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ

ﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕــــﺮ …

و ﯾﺎﺩﺵ ﺭﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﯼ !

[mozhgan.s]

امــروز بــاورم شـد
کـــه تــو خــسـتــه تــر از آن بـــودی کــه بـفـهمــی دوســت داشـتـنـم را !
از مـن کــه گــذشــت. . .
امــــا. . .
هـــرجــا کــه هســتــی
"خــستــه نبـاشــی"!

[mozhgan.s]

جآی خآلیِ تُو رآ بآ عَروسَکی پُر کَردِه اَمهَمآنَند تُوستمَرا دوست نَدآرَددِلَش بَرآیَم تَنگ نِمی شَوَداِحسآس نَدارَداَمآ هَرچِه هَست، دِلَم را نِمی شِکَنَد...

[mozhgan.s]

انـقـضای خــاص بــودنـت بـه پـایـان رسـیـد *

دیـگـه بـه تــو فکـر نـمـیـکـنـم*

گـنـاه اســت . . . *

چـشم داشتـن بـه مال غـریـبـه ها. . . .*

به یاد بچگی هامون ...

سنگ *کاغذ*هری ی ی ....

[mozhgan.s]

در آغــــوش خــــودم هستــــم

من خودم را در آغوش گرفته ام

نه چندان بالطافت

اما

وفادار...وفادار

[طلیعه طلا]

مسیر و مقصد را یکی ندانید

حتی ؛ جایگزین هم نیز ، نکنید

اگه اکنون هوا طوفانی است دلیل نمیشود که به آفتاب نمیرسید...