پرولاپس دريچه قلب در واقع همان سندرم افتادگي دريچه ميترال به طرف دهليز چپ طي انقباض قلب است. در اين حالت يك يا هر دو دريچه ممكن است خوب بسته نشوند كه باعث بازگشت (پس‌زني) خون مي‌شود.
اين پس‌زني خون مي‌تواند منجر به مورمور يا سوفل قلبي (صداي غيرطبيعي در قلب كه مربوط به جريان خون غيرطبيعي است) شود. پس‌زني ميترال معمولا حالت خفيفي دارد.
دريچه ميترال بين دهليز چپ و بطن چپ قرار گرفته است و شامل دو دهانه است.


به طور طبيعي دهانه‌ها طي انقباض بطن چپ (سيستول) به وسيله تارهاي نگه‌دارنده محكم بسته نگه داشته مي‌شوند.
در پرولاپس دريچه ميترال اين دهانه‌ها بزرگ مي‌شود و به سمت داخل دهليز چپ كشيده مي‌شوند كه گاهي اوقات طي سيستول ناگهان با صدا بسته مي‌شوند و ممكن است منجر به برگشت خون به دهليز چپ (پس‌زني) شود.


علل پرولاپس دريچه ميترال (MVP)
علت اصلي اين حالت كاملا مشخص نيست اما به نظر مي‌رسد با توارث ارتباط داشته باشد. پرولاپس به دو صورت اوليه و ثانويه وجود دارد. پرولاپس اوليه به واسطه ضخيم شدن يكي از يا هر دو دهانه دريچه مشخص مي‌شود.
اثرات ديگر آن شامل فيبروز سطح دهانه دريچه ، نازك يا طويل شدن تارهاي نگهدارنده و باقيمانده‌هاي فيبرين روي دهانه مي‌باشد.
در نوع ثانويه MVP ، دهانه‌ها ضخيم نمي‌شوند بلكه علت پرولاپس وارد شده صدمه ايسكميك (ايجاد شده توسط كاهش جريان خون در نتيجه بيماري عروق كرونر) به عضلات نگهدارنده دريچه متصل به تارهاي نگهدارنده و يا تغيير عملكرد در ميوكارديوم است.
MVP ثانويه ممكن است ناشي از وارد شدن آسيب به ساختار دريچه طي انفاركتوس ميوكارديال حاد ، بيماري روماتيسم قلبي ، يا كارديوميوپاتي هايپرترونيك (بزرگ شدن بطن چپ قلب) باشد.


علائم پرولاپس
پرولاپس دريچه ميترال ممكن است نشانه خاصي را در پي نداشته باشد. شايع‌ترين علائم آن عبارتند از:

- تپش قلب كه معمولا مربوط به انقباضات ناقص بطني است ، اما ضربات مافوق بطني (ضربان غيرطبيعي كه در بالاي بطن‌ها شروع مي‌شود) نيز تشخيص داده شده‌اند. در برخي موارد نادر بيماران ممكن است تپش‌هايي را تجربه كنند بدون آن كه ناهماهنگي ضرباني مشاهده شود.

- درد قفسه سينه: اين درد مربوط به Mvp متفاوت از درد قفسه سينه مربوط به بيماري عروق كرونر است و گاهي روي مي‌دهد. معمولا درد قفسه سينه مانند آنژين صدري نيست اما مي‌تواند قابل برگشت و ناتوان‌كننده باشد.
بسته به شدت بازگشت خون به دهليز چپ طي سيستول (پس‌زني ميترال) ،‌ دهليز چپ و بطن چپ ممكن است بزرگ شوند كه اين امر منجر به علائم نارسايي قلب مي‌شود. اين علائم شامل ضعف ، خستگي و تنگي نفس است.
علائم پرولاپس دريچه ميترال ممكن است شبيه ديگر مشكلات پزشكي باشد و براي تشخيص مشورت با پزشك ضروري است.




تشخيص پرولاپس

افرادي كه دچار پرولاپس دريچه قلب هستند معمولا نشانه‌اي ندارند و تشخيص آن از طريق آزمايشات روتين صورت مي‌گيرد. يك راه تشخيص گوش دادن به صداي قلب به وسيله استتوسكپ است كه پرولاپس را تشخيص مي‌دهد. علاوه بر سابقه پزشكي كامل و آزمايشات بدني ، روش‌هاي تشخيصي براي Mvp به قرار زير است:

- الكتروكارديوگرام (ECG يا EKG): تستي است كه فعاليت الكتريكي قلب را ثبت مي‌كند ، ضربان‌هاي بي‌نظم را نشان مي‌دهد و صدمه عضلاني قلب را تشخيص مي‌دهد.

- اكو كارديوگرام: يا اكو ، يك روش غيرتهاجمي است كه در آن از امواج صوتي براي مطالعه حركت حفره‌هاي قلب و دريچه‌ها استفاده مي‌شود. امواج صوتي كه تصويري را روي صفحه مونيتور به صورت يك مبدل اولتراسوند ايجاد مي‌كنند از قلب عبور داده مي‌شود.

اكو كارديوگرافي مفيدترين روش تشخيص Mvp است.

در برخي موارد وقتي نشانه‌ها شديدتر هستند ، روش‌هاي ديگري براي تشخيص مورد استفاده قرار مي‌گيرند.اين روش‌ها شامل موارد زير مي‌باشد:


- تست استرس يا همان تست ورزش روشي است كه در حالي كه بيمار روي يك سطح متحرك راه مي‌رود انجام مي‌شود تا قلب را طي ورزش نشان دهد. تنفس و ميزان فشار خون نيز نشان داده مي‌شود.

- كاتاتريزاسيون قلبي: با اين روش،‌ تصاوير اشعه ايكس پس از تزريق ماده شفاف كننده به يك سرخرگ، گرفته مي‌شود تا محل باريك شدن، انسداد و ديگر ناهنجاري‌هاي خاص عروق را نشان دهد.

به علاوه عملكرد قلب و دريچه‌ها نيز قابل ارزيابي است.

نحوه درمان
روش درماني پرولاپس دريچه ميترال به وسيله متخصص قلب مشخص مي‌شود و بستگي به موارد زير دارد:
- سلامت كلي فرد و سابقه پزشكي او
- تحمل فرد براي داروهاي خاص ، روش‌ها يا درمان‌ها
- شدت بيماري
- نشانه‌ها و علائم
- نظر و انتخاب بيمار
به دليل آن كه Mvp ندرتا به يك مشكل جدي تبديل مي‌شود معمولا درمان خاصي نياز ندارد اما كنترل مرتب زيرنظر پزشك توصيه مي‌شود.
به دليل آن كه Mvp شايع‌ترين علت اندوكارديت باكتريايي دريچه ميترال (عفونت لايه قلب) است ، ممكن است مصرف آنتي بيوتيك پيش از انجام اعمال دندانپزشكي ، دستگاه ادراري ، روده‌اي يا جراحي عمومي به ويژه زماني كه پس‌زني ميترال وجود دارد ، توصيه شود.
افرادي كه مبتلا به ناهنجاري‌هاي ضربان قلب هستند ممكن است نياز به درمان با مسدودكننده‌هاي بتا يا ديگر داروها براي كنترل تاكي كاردي (ضربان‌هاي سريع قلب) داشته باشند.
در اكثر موارد محدود كردن محرك‌ها همچون كافئين و سيگار تنها چيزي است كه براي كنترل علائم مورد نياز است.
اگر فيبريلاسيون دهليزي يا بزرگي دهليز چپ وجود داشته باشد ، درمان با يك داروي ضدانعقادي (شامل آسپرين يا دارفارين) ممكن است توصيه شود.
براي كساني كه علائم سرگيجه يا بيهوشي دارند حفظ هيدراسيون كافي (حجم مايع در عروق خوني) با نمك زياد و دريافت مايع حائز اهميت است.

منبع: iransalamat.com