آیا می دانید داستان اشعه ایکس (X) بیشتر از یکصد سال پیش آغاز شد؟ درنیمه سده ی نزدهم مردی به نام هاینریش گایسلر کشف کرد که اگر لوله ای که فاقد هواست تحت ولتاژ بالا تخلیه ی الکتریکی شود نورهای زیبایی درون لوله تولید خواهد شد. مدتی پس از آن ویلیلم کروس اثبات کرد که علت درخشندگی ذرات الکتریکی است. پس از آن هاینریش هرتز نشان داد که این اشعه می تواند از لایه های نازک طلا و یا پلاتین عبور کند. شاگرد وی به نام لنارد پنجره هایی از مواد ساخت بطوری که اشعه توانست از راه پنجره باز لوله خارج شود. اکنون به کشف اشعه ایکس می پردازیم :
در سال 1895 ویلهم رونتگن با یکی از این لوله ها که بدون پنجره بود آزمایشی انجام می داد وی متوجه شد که بلورهای نزدیک لوله درخشیدند. جون او می دانست اشعه ای که قبلا کشف شد (اشعه کاتدی ) از شیشه عبور نمی کند تا چنین اثری داشته باشد. گمان برد باید نوع دیگری از اشعه وجود داشته باشد. چون این اشعه نامرئی که از نور و اشعه دیگر بسیار متفاوت بود قابل تشریح نبود. آن را اشعه ایکس ( به معنی اشعه مجهول ) نامید. بعد ها دانشمندان آن را اشعه رونتگن نام نهادند و اکنون نیز این نام را بسیاری از دانشمندان به کار می برند.

اشعه ایکس در لوله ی اشعه ایکس و بدین روش تولید می شود :


1- هوای درون لوله باید به مقداری زیادی تخلیه شود.
2- دو قطب الکتریکی در دو سر لوله تعبیه می کنند
3- یکی از قطب ها به شدت جریان مثبت و آن دیگری به جریان منفی وصل می شود
4- الکترون ها میان دو قطب حرکت می کنند
5- بیشترین مقدار انرژی الکترو نها به گرما تبدیل می شود ولی بخشی هم به اشعه ایکس تبدیل می شود
اشعه ایکس می تواند از جامدات عبور کند چون طول موج آن بسیار کوتاه است هر چه طول موج اشعه کوتاهتر باشد قدرت نفوذ آن در اشیا بیشتر است

منبع : - هوپا www.hupaa.com