اسپرانتو با ترجمه انگلیسی

[پژواک]

Kio estas Esperanto?


Esperanto estas lingvo. Sed ĝi ne estas la lingvo de iu lando aŭ nacio: ĝi estas neŭtrala, internacia lingvo.

Origino

La bazajn regulojn kaj vortojn de Esperanto proponis Lazaro Zamenhof, kuracisto el Varsovio, fine de la 19a jarcento. Sufiĉis kelkaj jaroj por ke estiĝu tutmonda komunumo de esperanto-parolantoj. Ekde tiam Esperanto funkcias (kaj libere evoluas) same kiel ĉiu alia lingvo.

Trajtoj

Esperanto havas tre regulan strukturon. Ofte vortoj estas faritaj de pluraj (aliaj) radikoj, kaj tiu maniere malgrandiĝas nombro de vortoj kiujn oni devas memorfiksi. La lingvo estas fonetika, kaj la prononcreguloj estas tre simplaj, tiel ke ĉiu scias kiel prononci skribitan vorton kaj male. Ĉio ĉi igas ĝian lernadon relative facila.

Plej multaj esperantaj radikoj similas al vortoj de lingvoj latinidaj, ĝermanaj aŭ slavaj. Tamen, Esperanto ne estas nura "miksaĵo" el tiuj lingvoj, sed vera kaj memstara lingvo - strukture pli simila, cetere, al lingvoj ekstereŭropaj ol eŭropaj.

Uzoj

Esperanto estas plej utila por neŭtrala komunikado. Tio signifas, ke komunikado per Esperanto ne donas avantaĝojn al la anojn de iu popolo aŭ iu kulturo, sed donas etoson de egalrajteco, toleremo kaj vera internacieco. Ĉi tion eblas vidi en multaj diversaj situacioj: internaciaj kunvenoj, libroj, gazetoj, muziko, kompreneble la interreto, kaj ofte ankaŭ en la privata kaj familia vivoj.

Gejunuloj povas enhavi tre signifajn spertojn per Esperanto: gasti senpage en hejmoj de alilandanoj kaj senpere kontakti ties kulturon; amuziĝi ĉe internaciaj festivaloj kaj trejniĝi en interesaj seminarioj; konatiĝi kun pliaj fremdaj lingvoj kaj eklerni ilin; kaj eventuale ekaktiviĝi kaj spertiĝi en TEJO.

[پژواک]

What is Esperanto?


Esperanto is a language, but not of any country or ethnic group: it is a neutral, international language.

Origins

The basic rules and words of Esperanto were proposed by L. L. Zamenhof at the end of the 19th century. Within a few years, people started learning it and formed a worldwide community. Since then, Esperanto has been in use (and freely evolving) just like any other language.

Characteristics

Esperanto has a very regular structure. Words are often made from many other roots, and in this way the number of words which one must memorise is made much smaller. The language is phonetic, and the rules of pronunciation are very simple, so that everyone knows how to pronounce a written worde and vice-versa. All this make the learning of the language relatively easy.

Most Esperanto roots are similar to words from Romance, Germanic or Slavic languages. However, Esperanto is not merely a "pot-pourri" of those languages, but a true and independent language in itself - structurally more similar, furthermore, to non-European languages than to European ones.

Using Esperanto

Esperanto is most useful for neutral communication. That means that communication through Esperanto does not give advantages to the members of any particular people or culture, but provides an ethos of equality of rights, tolerance and true internationalism. This can be seen in many diverse situations: international meetings, books, magazines, music, the Internet of course, and often also in private and family life.

Young people can have very meaningful experiences through Esperanto: being hosted free of charge in the homes of people in other countries and making contact with their culture without barriers; enjoying international festivals and training at interesting seminars; becoming acquainted with and learning more foreign languages; and becoming active and taking an interest in TEJO, as the case should arise.