دانشمندان موفق در عرصه کشاورزی

[*FATIMA*]

زندگی نامه واسیلی داکاچایف

واسیلی داکاچایف (Vasily Dokachaev) در سوم مارس 1846 در روستای میلیوکوف (milyukovo) در نزدیکی شهر اسمولسنک (Smolensk) روسیه متولد گردید . پدرش یک کشیش بود و تربیت اولیه او را طوری برنامه ریزی کرد که واسیلی نیز یک کشیش بشود . اما او علاقه ای به امور مذهبی نداشت و در دانشگاه سن پترزبورگ رشته علوم را انتخاب کرد . پس از فارق التحصیل شدن بلافاصله در همان دانشگاه به عنوان تکنیسین استخدام گردید و وظیفه جمع آوری نمونه سنگ ها به او محول گردید . بعداً تدریس واحدهای زمین شناسی نیز به داکاچایف واگذار شد و این وظیفه را تا سال 1897 که به علت بیماری مجبور به بازنشستگی شد ادامه داد . داکاچایف اولین مطالعه مفهومی را روی خاکهای روسیه انجام داد و نتایج کار خود را در 9 جلد ارائه کرد . او برای اولین بار در سالهای دهه 1890 دپارتمان خاکشناسی را در انستیتوی کشاورزی و جنگلداری خارکف تأسیس نمود . در کشورهای غربی داکاچایف را به دلیل فعالیت های او در طبقه بندی خاکها میشناسند . او موکداً اصرار داشت که خاک یک سازند زمین شناختی است و از همین دیدگاه مناطق جغرافیایی را گروه بندی میکرد . واژه معرف او به نام چرنوزم که خاکهای غنی از مواد آلی و هوموس میباشد در اکثر زبان های دنیا شناخته شده است . بسیاری دانشمندان داکاچایف را پدر علم پدولوژی میدانند زیرا اولین کسی است که در مورد پراکنش جغرافیای و تیپ مختلف خاکها تحقیق کرد . او همچنین روشهای تهیه نمونه های خاک را نیز تشریح کرده است . او در هشتم نوامبر سال 1903 درگذشت .

[*FATIMA*]

آلبرت اتربرگ

آلبرت موریتس اتربرگ (Albert Mauritz Atterberg) متخصص کشاورزی و شیمی دان سوئدی در 19 مارس 1846 متولد شد . وی پس از تحصیلات اولیه برای دوره عالی وارد دانشگاه اوپسالا (Uppsala) شد .و در 1872 موفق به اخذ درجه دکتری (ph.D) گردید . پس از دریافت درجه دکتری به مدت چند سال تا 1877 به عنوان مدرس شیمی تجزیه در همان دانشگاه مشغول به کار شد . او سپس توجه خود را به شیمی آلی معطوف کرد و به عنوان سرپرست مرکز شیمی و کنترل بذر انستیتوی کالکار (Kalmar) برگزیده شد . در این سمت اتربرگ بین سالهای 1891 تا 1900 مقالات زیادی را در زمینه ارقام مختلف چاودار و ذرت منتشر ساخت . در سن 54 سالگی اتربرگ در حالی که هنوز روی موضوعات مختلف شیمی کار میکرد یکباره توجه خود را به طبقه بندی و پلاستیسیته خاکها جلب نمود . دلیل معروفیت جهانی اتربرگ نیز همین موضوع بود . اتربرگ اولین کسی بود که پیشنهاد کرد رس به ذراتی گفته میشود که اندازه آنها از 002/0 میلیمتر کوچکتر باشد . وی اظهار داشت که رس عامل پلاستیسیته خاک است و در همین راستا حدود پایداری خاکها را که تا امروز هم مورد استفاده دارد پیشنهاد نمود . پیشنهادهای اتربرگ در مورد طبقه بندی خاکها براساس حدود پایداری در کنفرانس انجمن بین المللی خاکشناسی که در سال 1913 در برلین برگزار شد مورد تأیید و قبول واقع گردید . دو سال بعد سازمان استانداردهای امریکا روش اتربرگ را به عنوان یک روش ساده و قابل قبول برای طبقه بندی خاکها مورد تأیید قرار داد . اما به همین کار اتربرگ هیچگاه آنطوری که باید و شاید در زمینه کشاورزی و یا موضوعاتی مثل سرامیک سازی که به خاکها ارتباط دارد اهمیت داده نشد تا اینکه یک نفر مهندس ژئوتکنیک اتریشی به نام کارل ترزاگی که در آن زمان در انستیتوی تکنولوژی ماساچوست مشغول به کار بود به کاربردهای مفید اتربرگ در مکانیک خاک پی برد .

[*FATIMA*]

کارل ترزاگی

کارل فون ترزاگی (Karl von Terzaghi) فرزند ارشد یک سرهنگ اهل پراگ در چک - اسلوکی بود که در زمان تولد او در دوم اکتبر 1883 این شهر امپراطوری اتریش به شمار میرفت . در سن 10 سالگی ترزاگی به یک مدرسه شبانه روزی نظام فرستاده شد و در 14 سالگی در مدرسه نظام دیگری ثبت نام نمود که در انجا توانست در زمینه ریاضی و هندسه موفقیت های زیادی پیدا کند . در هفده سالگی با رتبه اول از این مدرسه فارغ التحصیل شد . در سال 1900 ترزاگی وارد دانشکده فنی گراتس در رشته مهندسی مکانیک شد . در دوران دانشکده دانشجوی چندان مرتبی نبود و حتی یک بار تا مرز اخراج از دانشکده پیش رفت . اولین شغل او پس از فراقت از تحصیل کار کردن روی پروژه های آب و سد و ژئوتکنیک بود . در سال 1907 ترزاگی به عنوان سرپرست یک کارگاه ساختمان منصوب شد . پس از اتمام این پروژه ترزاگی برای نظارت بر یک کار مهندسی دیگر به سن پترزبورگ روسیه اعزام شد و در مدت 6 ماهی که در آن شهر کار میکرد ، روش ها و جزوه هایی را برای طراحی مخازن صنعتی بصورت گرافیکی تدوین کرد که اساس و مبنای پایان نامه او برای درجه دکترای قرار گرفت .
ترزاگی سپس به عنوان استاد به استخدام فنی استامبول درآمد . در این شغل وی با علاقه مندی زیاد مطالب علمی را در زمینه خاک و ژئوتکنیک پیگیری میکرد .سپس مقالات زیادی در زمینه نفوذپذیری خاک ها و ابداع دستگاه های اندازه گیری خصوصیات خاک به چاپ رسید . در امریکا او شروع به تجهیز آزمایشگاه مکانیک خاک کرد که بیشتر وسایل اندازه گیری در آن ساخت خودش بود .
ترزاگی در 25 اکتبر سال 1963 در سن 80 سالگی بدرود حیات گفت .

[*FATIMA*]

والت ویشمایر

والت ویشمایر (Walt Wishmeier) از اهالی لینکلن میسوری است که در 1928 از یکی از دبیرستان های آن شهر فارغ التحصیل گردید و به دلیل مشکلات مالی فقط در ایام تابستان به کالج میرفت . وی طی سال های 1928 تا 1935 توانست با حضور دوره های به اصطلاح اکابری معادل 2 سال واحد درسی را بگذراند . بعد از گذراندن دوره کالج تا سال 1940 در مدارس تک کلاسه روستاهای میسوری تدریس میکرد . در سال 1940 به استخدام سازمان حفاظت خاک وزارت کشاورزی امریکا درآمد که همزمان به دلیل سیستم ادغام تحقیقات دانشگاهی و وزارت کشاورزی با دانشگاه میسیوری در کلمبیا نیز همکاری داشت . در زمان جنگ جهانی دوم به خدمت نظام فراخوانده شد و به صورت نمیه وقت در دانشگاه کار میکرد . از سال 1951 برای دوره کارشناسی وارد دانشگاه میسوری شد و در سال 1953 موفق به اخذ درجه لیسلنس شد . رشته تحصیلی خود در دوره کارشناسی تئوری آمار و احتمال بود . پس از فارغ التحصیل شدن به ایالت ایندیانا منتقل شد و در آنجا به تیمی که روی تخمین میزان فرسایش خاک کار میکردند و به اصطلاح به تیم USLD معروف بود پیوست . در آنجا در دانشگاه پردو نیز برای دوره فوق لیسانس در رشته آمار و اقتصاد کشاورزی ثبت نام و در 1957 از آن دانشگاه فارغ التحصیل شد . در پردو مدیریت تیم تحقیقاتی USLE را بر عهده داشت . ویشمایر خود را مدیون استادش دوایت اسمیت در دانشگاه میسوری میدانست که به او روش تحقیق را آموخت . در واقع آنچه ویشمایر در تیم USLE انجام داد دنباله کار و تحقیقات اسمیت بوده است . علاوه بر آن ویشمایر در هنگام کار با اسمیت به مقادیر زیادی اطلاعات و داده دسترسی پیدا کرد که دستمایه او برای توسعه معادلات فرسایش گردید . در واقع موفقیتروش معادله جهانی فرسایش که امروزه در تمامی پروژه های هیدرولوژی و آبخیزداری از آن استفاده میشود مرهون زحمات ویشمایر میباشد .والت ویشمایر در 1977 از وزارت کشاورزی امریکا بازنشست و در سال20001 دار فانی را وداع گفت .

[*FATIMA*]

فرانک ویمایر

فرانک ویمایر (Frank Veihmayer) در روز کریسمس سال 1886 در شهر واشنگتن پایتخت ایالات متحده متولد گردید . او درجات لیسانس و فوق لیسانس خود را در سال های 1912 و 1913 از دانشگاه جرج واشنگتن دریافت کرد و برای دوره دکتری به دانشگاه جان هاپکینز رفت که در رشته فیزیولوژی گیاهی موفق به اخذ درجه ph.D شد . ویمایر در سال 1918 بعنوان استادیار آبیاری در دانشگاه کالیفرنیا در شهر دیویس مشغول به کار شد و تا سال 1954 که بازنشست شد در این دانشگاه خدمت کرد . وی به مدت 18 سال مدیر گروه آبیاری دانشگاه کالیفرنیا بود . در سال 1962 ساختمان گروه آبیاری دانشگاه کالیفرنیا بنام ویمایر اسم گذاری گردید . بیشتر مطالعات دکتر ویمایر در زمینه رسوبت خاک و حرکت آب در خاک بوده است . مفاهیم ظرفیت زراعی ، نقطه پژمردگی و اب سهل الوصول که ابتدا توسط بریگز ارائه شده بود بوسیله ویمایر و همکار او دکتر هندریکسن استاد بخش باغبانی دانشگاه کالیفرنیا در شهر دیویس امریکا به صورت عملیاتی وارد مباحث آبیاری و روابط آب و خاک و گیاه گردید . دیکتر ویمایر در هیدرولوژی نیز مطالعات زایدی داشت و چندین گزارش و مقاله علمی را در زمینه تأثیر سوزاندن و از بین بردن پوشش گیاهی بر میزان رواناب در حوضه های آبریز منتشر ساخته است . در سال 1966 درجه دکتری افتخاری حقوق از دانشگاه کالیفرنیا به او داده شد . او پس از بازنشستگی نیز در دانشگاه کالیفرنیا مشغول به کار بود و حاصل عمر او بیش از 170 مقاله و گزارش علمی است که اغلب به زبان های مختلف ترجمه شده است . دکتر ویمایر تا آخرین لحظات حیات خود در اتاق کار کوچکی در بخش آبیاری دانشگاه کالیفرنیا مشغول به فعالیت بود . سرانجام وی در 90 سالگی در سال 1977 جان به جان آفرین تسلیم کرد .

[*FATIMA*]

لورنزو ریچاردز

لورنزو آدولف ریچاردز (Lorenzo Adolph Richards) که بعضاً او را LA و گاهی Ren خطاب می کردند در 24 آوریل سال 1904 در شهر کوچک فیلدینگ (Fielding) در ایالت یوتای امریکا متولد شد . او در سال 1926 به دریافت درجه کارشناسی و در سال 1927 به دریافت درجه کارشناسی ارشد از دانشگاه ایالتی یوتا موفق گردید . سپس به دانشگاه کرنل رفت و در سال 1931 در رشته فیزیک از این دانشگاه درجه دکتری را کسب کرد . عنوان پایان نامه دوره دکتری او "هدایت موئینگی مایعات در محیط های متخلخل" بوده است . بین سال های 1924 تا 1927 ریچاردز در دانشگاه یوتا و در خلال سال های 1939 تا 1935 در دانشگاه کرنل به عنوان دستیار فیزیک خدمت کرد . ریچاردز در سال 1939 به دانشگاه ایالتی آیوا منتقل شد و به عنوان استادیار و سپس دانشیار فیزیک در این دانشگاه کار می کرد تا اینکه در سال 1942 به آزمایشگاه شوری خاک در امریکا در ریورساید کالیفرنیا منتقل گردید و تا سال 1966 در این آزمایشگاه مشغول به کار بود . حاصل ازدواج او با زیلا لین فورد (Zilla Linford) سه فرزند به نام های ویلارد ریچاردز (مؤسس مهندسین مشاور سونوما در سانتاروزای کالیفرنیا) ، پال ریچاردز ( استاد فیزیک دانشگاه کالیفرنیا در برکلی) و ماری ریچاردز بوده است . ریچاردز در سال 1952 به عنوان رئیس انجمن خاکشناسی امریکا و در سال 1965 به عنوان رئیس انجمن زراعت امریکا انتخاب گردید . در خلال جنگ جهانی دوم به دلیل خدمات علمی که در ارتش انجام داد جایزه نیروی دریایی امریکا را دریافت کرد . در سال 1981 انجمن ژئوفیزیک امریکا سمیناری برپا داشت تا از نقش ریچاردز و معامدله او در حل مسائل آب و خاک قدردانی به عمل اورد . خدمات ریچاردز در حل مسائل مربوط به جریان آب در خاک ، و شناخت خاک های شور و سدیمی در ارتباط با رشد گیاه و به خصوص چاپ کتاب تشخیص و احیاء خاک های شور و سدیمی که به نام handbok No.60 معروف است از مهمترین کارهای ریچاردز است . ریچاردز از پیشگامان توسعه و ابداع دستگاه های تانسیومتر برای اندازه گیری پتانسیل آب در خاک می باشد . تانسیومتر در تعیین زمان آبیاری محصولات زراعی و باغی هنوز هم مورد استفاده قرار دارد . ریچاردز در 12 مارس 1993 در کارمل کالیفرنیا در سن 88 سالگی فوت کرد .

[*FATIMA*]

آندره سزالپینو

آندره سزالپینو ( Andrea Cesaipino ) فیلسوف ، پزشک و گیاه شناس ایتالیایی در 16 ژون سال 1519 در شهر آرزو ( Arezzo ) واقع در منطقه توسکانو ( Toscano ) در ایالت فلورانس ایتالیا چشم به جهان گشود .

سزالپینو گیاهان را به جای خصوصیات دارویی آنها برحسب نوع میوه و بذر آنها طبقه بندی کرد . او در سال 1555 به مدیریت باغ گیاهشناسی شهر پیزا ( Pisa ) انتخاب شد و شاگردان زیادی را در زمینه علوم گیاهشناسی تعلیم داد که از جمله آنها می توان به پیتر کاستیلی اشاره کرد .

سزالپینو در دانشگاه پیزا به آموزش پزشکی و گیاهشناسی و فلسفه پرداخت و سپس در همین دانشگاه مواد فوق را تدریس کرد . در سال های آخر خدمت به رم منتقل گردید و سرپرستی باغ گیاهشناسی رم را برعهده داشت .

او در سال 1583 کتاب تاریخ گیاهشناسی را منتشر کرد . سزالپینو برای اولین بار در سال های 1550-60 به تأسیس یک هرباریوم همت گماشت که هنوز هم این هرباریوم فعال بوده و به موزه تاریخ طبیعی فلورانس تبدیل شده است .

سرانجام او در 23 فوریه 1603 در سن 84 سالگی درگذشت .

[*FATIMA*]

جاستون لیبیگ

جاستون وان لیبیگ ( Justus Von Liebig ) شیمیدان آلمانی است که در 12 مه سال 1803 در دارمشتات آلمان به دنیا آمد . خدمات او به کشاورزی شایان توجه است . گرچه لیبیگ استاد شیمی دانشگاه بود اما در رشته کشاورزی بیش از شیمی معروفیت داشت .

لیبیگ پدر صنایع کود شیمیایی است . او کسی بود که ازت را به عنوان اساسی ترین عنصر غذایی گیاه معرفی کرد . قانون حداقل که بیان می دارد گیاه مواد غذایی را متناسب با عنصری که به حداقل مقدار در محیط ریشه وجود دارد جذب می کند توسط لیبیگ ارائه شد .

لیبیگ در 69 سالگی و در 18 آوریل 1873 در شهر مونیخ درگذشت .

[*FATIMA*]

هومر شانتز

دکتر هومر شانتز ( Dr. Homer LeRoy Shantz ) در 24 ژانویه سال 1876 در کنت ( Kent ) میشیگان متولد شد . ولی درجه کارشناسی را در سال 1901 از کالج کلرادو و درجه دکتری را در سال 1905 از دانشگاه نبراسکا کسب کرد . در 1926 نیز موفق به دریافت درجه دکتری علوم از کالج کلرادو شد .

شانتز در سال های 1901-1902 در کالج کلرادو به تدریس گیاه شناسی و جانورشناسی پرداخت و همین دروس را طی سال های 1904-1903 در دانشگاه نبراسکا و در سال های 1906-1905 در دانشگاه میسوری تدریس نمود . در سال 1907 به عنوان استاد گیاه شناسی و باکتریولوژی به استخدام دانشگاه لوئیزیانا درآمد .

در سال های 1908 و 1909 با وزارت کشاورزی امریکا در زمینه اصلاح نباتات و تهیه ارقام مقاوم به خشکی همکاری نمود و از 1920 تا 1926 ، مسئول بخش جغرافیای گیاهی و فیزیولوژی گیاهی با دانشگاه کلارک همکاری داشت .

شانتز در 23 ژوئن 1958 درگذشت .

[*FATIMA*]

دونالد نیلسون

دونالد رودی نیلسون تحصیل کرده و متخصص آب و خاک در 10 اکتبر 1931 در فونیکس آریزونا متولد شده است . درجه کارشناسی را در سال 1953 از دانشگاه آریزونا در رشته شیمی کشاورزی و درجه کارشناسی ارشد را در 1954 در فیزیک خاک از همین دانشگاه دریافت و سپس برای دوره دکتری در دانشگاه آیوا زیرنظر کرکهام ادامه تحصیل داد و در 1958 به این درجه نائل آمد .

نیلسون پس از فراغت از تحصیل به دانشگاه کالیفرنیا در دیویس انتقال پیدا کرد و دوره های استادیاری ، دانشیاری ، استادی را طی کرده و سرانجام با عنوان استاد افتخاری بازنشسته شد .

وی بین سال های 1970 تا 1975 سرپرست بنیاد کرنی و از 1970 تا 1980 معاون دانشکده کشاورزی دانشگاه کالیفرنیا بود . نیلسون سال های 1975 تا 1977 را به عنوان مدیر گروه منابع آب و خاک و هوا و سال های 1986 تا 1989 را به عنوان مدیر گروه زراعت این دانشگاه گذراند .

نیلسون از پیشگامان تحقیقات خاک و آب و ارتباط دادن آنها با علوم زیست محیطی است . اولین مقالات علمی در زمینه جابجایی اختلاط پذیر املاح از دکتر نیلسون می باشد .

وی نویسنده کتاب هیدرولوژی خاک و امار مکانی - زمانی است . علاوه بر آن چندین کتاب دیگر را ویراستاری نموده است . بزرگترین توانایی نیلسون در مدیریت سازمان های کشاورزی است . او برای مدتی رئیس انجمن خاکشناسی و انجمن اگرونومی امریکا بود .

در طول دوره استادی خود 15 درس مختلف را در زمینه های علوم آب و فیزیک خاک تدریس نموده و نتیجه فعالیت آموزشی او تربیت 17 دانشجوی دوره کارشناسی ارشد و 20 دانشجوی دوره دکتری بوده است .

او فردی متعهد به خانواده بوده و نتیجه زندگی 58 ساله او با جو آن سه فرزند دختر و دو پسر می باشد . جوآن در تمام سال های فعالیت علمی نیلسون در کنار او همکاری داشته است .