پهن برگان

[*FATIMA*]

با سلام . در این بخش سعی داریم درختان پهن برگ را شرح دهیم . با امید اینکه مورد توجه قرار گیرد . یا علی

جنس افرا

Acer

Maple

جنس افرا یکی از دو جنس تشکیل دهنده تیره افرا میباشد . افراها درختانی با برگهای متقابل و بدون گوشوارک ، خزان کننده یا همیشه سبز میباشند . گلهای پنچ پر آنها تشکیل گل آذینی پرگل و با اشکال مختلف را میدهند که احتمالاً در ابتدا هرمافرودیت بوده ، اما اکنون اکثراً پلی گام یا دو پایه میباشند . عملاً گلهای نر باعث کم شدن قوه نامیه در مادگی و گلهای ماده باعث شکوفا نشدن بساک های پرچم میشوند . میوه فندقه دوتایی است که هنگام رسیدن به 2 فندقه بالدار تبدیل میشوند . بالهای نامتقارن آنها وسیله خوبی برای پراکنش افراها و همچنین کمکی برای شناسایی آنها میباشد . در حدود 150 گونه ( طبق نظر برخی گیاه شناسان بیش از 300 گونه ) افرا که اکثراً در منطقه معتدله نیمکره شمالی یافت شده اند و فقط در جاوه تا آن سوی خط استوا گسترش یافتند . در نواحی گرمسیری افراها درختان نواحی کوهستانی محسوب میشوند . نام افرا قبلاً بع پلینی – اِلدر شناخته شده بود و احتمالاً در ارتباط با کلمه لاتین آسر یعنی نوک دار و تیز میباشد که مربوط به خصوصیت برگهای برخی افراها میشود .

[*FATIMA*]

کرب

َAcer campestre L.

Field maple or hedge maple

Aceracea

کرب معمولاً به صورت درختجه خای بزرگ یا درختان کوچک گسترده با چند تنه و به بلندی 15-10 متر میباشند . به ندرت دارای تنه ای واحد است و در شرایط مناسب ارتفاع آن به بیش از 20 متر هم میرسد . تاج آن کروی و دارای انشعابات زیادی است . شاخه های جوان آن دارای شیارهای چوب پنبه ای و برجسته میباشند . برگهای خزان کننده آنها دارای 5-3 لوب هستند و 10-5 سانتیمتر طول دارند . اگر آنها فقط دارای 3 لوب مشخص باشند حداقل یک نشانی حاکی از وجود دو لوب دیگر نیز وجود دارد . لوب وسط برگ تقسیمات ثانوی دیگری به صورت سه لوب فرعی نیز پیدا نموده است (اگرچه خیلی مشخص نمیباشد) . اگر دمبرگ آن را قطع کنیم ، شیرابه ی شیری رنگی از آن خارج میشود . برگها در پاییز به زرد طلایی تغییر رنگ میدهند . گلها در اردیبهشت ماه ظاهر میشوند . هر یک از بالهای فندقه های دوتایی در حدود 3 سانتیمتر طول دارد و هر دو بال در امتداد هم و در یک راستای افقی قرار میگیرند . رویشگاههای طبیعی این افرا شامل اروپا و آسیای صغیر است که از زمینهای گذشته آنرا مورد کشت قرار میدادند . به صورت خودرو اغلب جزئی از یک جنگل آمیخته میباشد . به طور مثال در جنگلهای آمیخته بلوط و نارون مشاهده میگردد . همچنین روی خاکهای لومی – شنی سبک با بستر آهکی به خوبی رویش مییابد . واریته های زیادی ندارد . در نواحی مدیترانه شرقی واریته austriacum (Tratt.)DC و در خاور دور واریته tauricum (Kirchn.)Pax مشاهده شده است .

[*FATIMA*]

کرکو

Acer monspessulanum L.

Montpellier Maple

Aceraceae

این گونه درخت کوچکی با ارتفاع در حدود 15 متر ، شاخ و برگ انبوه و درهم میباشد . برگها به طور مشخص دارای سه لوب ، تقریباً در حاشیه صاف و با قاعده قلبی شکل ، در سطح رو سبز تیره و در سطح زیرین سبز مایل به خاکستری هستند . برگها نسبتاً دیر ظاهر میشوند ولی تا فصل پاییز به خوبی سبز باقی میمانند . برگهای آن نسبت به افراهای اروپای مرکزی غیر قابل انعطاف تر ، چرمی شکل اما خزان کننده هستند و این موردی است که با افراهای مشابه خود در جنوب اروپا اختلاف پیدا میکنند . افرای نواحی مدیترانه شرقی برگهایش خزان کننده نیست و فقط دارای 3 لوب نامشخص یا بدون لوب میباشد .
زمان گلدهی آن از اوایل اردیبهشت تا خرداد است . گلها زرد مایل به سبز و تشکیل دیهیم های کم و بیش پرگل و آویزان را میدهند . میوه ها کوچک ، بالها برخی اوقات به طول فقط 5/1-1 سانتیمتر و در اواخر تابستان مایل به قرمز میشوند . دامنه ی گسترش طبیعی این افرا ، ناحیه مدیترانه از اسپانیا تا قفقاز است . مرز شمالی آن توسط رودخانه های راین و موسل مشخص شده است . این افراها بیشتر روی سراشیبی های آفتابگیر سنگلاخی و خشک رویش پیدا میکنند .از سال 1799 این افراها را در پارکها در نواحی شمالی که خاستگاه طبیعی آنهاست کشت میدادند . در سراسر رویشگاههای آن بسیاری از تفاوت های درون گونه ای به عنوان زیرگونه در نظر گرفته شده است به طور مثال زیر گونه cinerascens(Boiss.)Yaltirk از آسیای صغیر یا واریته هایی مانند montane ، در کوهستانهای مرتفع ایران در ارتفاع بیش از 3000 متر از سطح دریا میرویند برخی از آنها بومی میباشند .

[*FATIMA*]

سفید کرکو

Acer opalus Mill

Italion Maple

Aceraceae

درختی به ارتفاع 10 تا 15 متر و به ندرت 20 متر میباشد . تاج آن گسترده و انبوه ، برگها متنوع ، عموماً دارای 5 لوب کم عمق و یا فقط دارای 3 لوب پهن و سطحی با حاشیه دندانه دار نامنظم میباشند . گلهای زردرنگ و آویخته آن حدود اواخر فروردین ظاهر میشوند . گل آذین به صورت دیهیم های پرگل و با دم گل آذین بلند است . بالهای میوه دارای زاویه حاده یا حتی قائم میباشد . هر یک از بالها در حدود 5/2 سانتیمتری طول دارند و در ابتدا سبز کمرنگ و بغد از رسیدن قرمز مایل به قهوه ای میشوند . این افرا در اروپای جنوبی و بیشتر در نقاط کوهستانی و مرتفع رویش دارد ( جنوب غربی سوئد ، جنوب شرقی فرانسه ، کوههای پیرنه) عموماً در جنگلهای نواحی کوهستانی آفتابگیر و باز میرویند . این نوع افرا را از سال 1752 مورد کشت قرار دادند .

[*FATIMA*]

کرکف

Acer Platanoides L.

Norway Maple

Aceraceae

کرکف درخت متوسطی است که ارتفاع آن معمولاً از 30 متر تجاوز نمیکند . اما عموماً در حدود 20 متر ارتفاع دارد . پوست تنه درختان جوان خاکستری روشن و صاف است ولی بعدها تیره شده و ترکهای مشبک سطحی و تقریباً منظم طولی در آن ظاهر میشود . تاج آن تخم مرغی گسترده و با انشعابات انبوه است . برگهای بدون کرک و خزان کننده ی آن دارای دمبرگ طویل ( در صورت قطع شدن مایع شیری رنگی از آن خارج میشود ) و باریک ، پنجه ای شکل ، با 3 تا 7 لوب پهن ، به عرض 18 سانتیمتر ، با نوک تیز و در هر دو سطح سبز یکنواخت ( در کولتیوارها رنگ متفاوت است ) میباشند . در پاییز معمولاً نارنجی مایل به قرمز میشوند . گلهای معطر و سبز مایل به زرد آن در اواخر فروردین تا اردیبهشت معمولاً قبل یا همزمان با برگها ظاهر میشوند . گلها پانیکولهای پرگل افراشته ای را تشکیل میدهند ( بیش از 40 گل در هر پانیکول ) بالهای فندقه بیش از 5 سانتیمتر طول دارند ، بدون کرک و سبز رنگ میباشد . محل گسترش آن از اسکاندیناوی جنوبی و سراسر اروپا تا قفقاز امتداد پیدا کرده است . افرای تروژ از زمانهای قدیم نه فقط در جنگلها بلکه توسط افراد محلی تیز کاشته شده است . تعداد زیادی از کولتیوارهایی که در طی سالها پرورش داده شدند از نظر فرم رویش یا شکل و رنگ آمیزی برگها با هم اختلاف دارند . بیش از 50 کولتیوار به طور متداول کاشته شده و برای مصارف تجاری و زینتی مورد استفاده قرار گرفته است . بیش از همه کولتیوار Globosum با تاج کروی انبوه در خیابانهای شهر مورد استفاده میباشد . کولتیوارهای دیگر مانند schwedleri یا برگهای قرمز یا کولتیوار Dissectum با شکافهای عمیق در برگها و غیره .

[*FATIMA*]

افرای شبه چناری

Acer Pseudoplatanus

Sycamore Maple L.

Aceraceae

این افرا یکی از محبوب ترین درختان بومی اروپا میباشد . درخت زیبایی است که در جنگلهای کوهستانی رشد میکند و یا در کنار خانه ها کاشته میشود . موضوع قابل توجه این است که این افراها در سر حد گذرگاههای کوهستانی اروپای مرکزی مناظر زیبایی را به وجود آوردند . افراهای شبه چناری درختان بزرگی هستند و ارتفاع آنها به بیش از 30 تا 40 متر میرسد . پوست آنها امکان شناسایی شان را حتی در زمستان زمانیکه عاری از برگ میباشند به ما میدهد . پوست آن فلسی ، خاکستری تیره ، اغلب با لکه های مایل به صورتی است و به صورت ورقه های پهن بزرگ جدا میشود که بسیار شبیه درخت چنار میباشد ( به علت همین شباهت است که نام این افرا را شبه چناری گذاشتند ) تاج آن نسبت به کرکف بلندتر و افراشته تر است اما همیشه منظم و متقارن میباشد و ترکیبی از شاخه های بزرگ اولیه بر روی یک تنه بلند همراه با انشعابات متعدد و بلندتر میباشد .در گونه ی تک و منفرد آن پهنای تاج بیشتر از ارتفاع آن میباشد . برگهای خزان کننده و متقابل آن دارای دمبرگ بلند ، پنجه ای شکل و دارای 5 لوب کند و بی نوک با بریدگی های نسبتاً کم عمق و سطحی است . در ابتدا سطح رو سبز تیره و بدون کرک و سطح زیرین سبز روشن ( برخی اوقات حتی مایل به قرمز) و کرکدار میباشد که بعدها در سطح زیربدون کرک میشود . گلهای سبز – زرد آن به صورت پانیکولهای طویل ( بیش از 12 سانتیمتر ) در اوایل اردیبهشت همزمان یا بعد از برگها ظاهر میشوند . بالهای فندقه ها زبر و ناصاف و با 3 سانتیمتر طول میباشد که مغمولاً تشکیل زاویه تندی را میدهند . افراهای شبه چناری از درختان کوهستانی و مرتفع اروپای مرکزی هستند اما حد شمالی آن تا آن سوی Harz Mtns امتداد نیافته است . گسترش آنها از طرف جنوب شرقی تا قفقاز ادامه دارد . شکل تیپیک آن از زمانهای بسیار قدیم مشاهده شده است . در قرن اخیر همچنین کولتیوارهای بسیار جالبی که از نظر شکل و رنگ آمیزی با هم اختلاف دارند یافت میشود . تعداد 60 کولتیوار تا امروز حفظ شده است . نمونه ای که در کوههای آلپ مشاهده شده است فرم خودرویی با میوه های قرمز مشخص است . بیشتر کولتیوارهای امروزه دارای اختلافاتی در رنگ آمیزی برگهایشان میباشند ( قرمز زرد ، زرد خالدار و غیره )

[*FATIMA*]

افرای تاتار

Acer tataricum L.

Tatar Maple

Aceraceae

هر بچه ای در اروپا مطمئن است که قادر به تشخیص افرا از دیگر درختان به خاطر شکل مشخص برگ آن میباشد و علاوه بر این برگ افرا نشان ملی آنها نیز هست . ملی افراهایی نیز هستند که برگهای آنها دارای لوبهای نامشخص و یا حتی با حاشیه صاف میباشند . افراهای Ginnala یکی از این موارد میباشد . بیشترین گونه اروپایی قابل توجه از این گروه تا تاریکوم است که درختچه ای بسیار بزرگ تقریباً به اندازه یک درخت میباشد . اگر از نظر اندازه به یک درخت برسد ، عموماً چندین تنه دارد و به ندرت به ارتفاع 10 متری میرسد . تاج آن نامنظم و انبوه است . برگهای خزان کننده و متقابل آن دارای دمبرگ طویل ، قلبی – دایره ای یا تخم مرغی شکل ، بدون لوب یا دارای 2 تا 4 لوب کمی مشخص در طرفین با حاشیه مضرس و 9-5 سانتیمتر طول میباشند . در ابتدا سبز و در پاییز قرمز رنگ میشوند . گلها زرد مایل به سفید ، افراشته ، به تغداد 20 تا 30 عدد در هر پانیکول و در اردیبهشت ماه یا دیرتر ظاهر میگردند . بالهای فندقه ها زاویه تندی تشکیل میدهند یا تقریباً حالت موازی دارند . وقتی فندقه ها میرسند بالهای آنها قرمز رنگ میشود . اصل افرای تاتار در جنوب شرقی اروپا و غرب آسیا تا البروس است و در جنگلهای باز و استپی رویش دارد . این افراها از سال 1759 کاشته شده اند . فرم خالدار آن با برگهای خالدار طلایی در ابتدای قرن بیستم ظاهر شده است .
نام افرای تاتار نشان دهنده این است که یک درخت اروپای شرقی میباشد . این افرا البته به زیر جنس Ginnala از جنس افرا اختصاص دارد و همه آنها افراهایی هستند که با اقلیم خشک و با تابستانهای گرم و طاقت فرسا و زمستانهای نسبتاً خشک به خوبی سازش دارند . از نظر رشد و پراکنش طبیعی افرای تاتار مشابه افرای سمنووی در جنگلهای نواحی کوهستانی آسیای مرکزی و نواحی خاصی از Ala Tau است . این گونه ها کاملاً مشابه افرای آمور (A.ginnala Maxim. ) میباشند و معمولاً در پارکهای اروپا رویش دارند . افرای آمور ، بومی نواحی مرکزی و شمالی چین و ژاپن میباشد ، درخت بسیار مناسبی برای پارکهاست و اندازه آن ( عموماً بیش از 6 متر نیست ) بسیار مناسب حتی برای باغهای کوچک میباسد . برگهایشان عموماً فقط دارای 3 لوب است و برگهایی که دارای حاشیه صاف میباشند نیز مستثنی نیستند . خصوصیت منحصر به فرد آنها فقط شکل برگ نیست بلکه باغداران و مهندسین باغبانی عموماً به علت تغییر رنگ پاییزی برگهای آنها که ابتدا قرمز روشن و بعد قرمز تیره و گاهی سفید مخطط میشود جذب آن میگردند . این افرا درختی است که آمدن پاییز را نشان میدهد . برگهایش بزخی اوقات در اوایل شهریور به قرمز تغییر رنگ میدهد و چهره ای غالب و نمایان را در پارکها و باغها در اواخر تابستان ، زمانیکه موقع شکوفایی و زیبایی درختان نیست به وجود می آورد . در اروپا از سال 1860 کاشته شده و در برخی کشورها تظیر روسیه و امریکا مورد کشت قرار میگیرد . به علت تاج انبوهش به عنوان یک سد مستحکم و مؤثر برای مقابله با فشارهای ناشی از کولاکهای برفی و بادهای شدید کاشته میشود .

[*FATIMA*]

افرای سیاه

Acer negundo L.

Box Elder or Ash-leaved Maple

Aceraceae

در بین افراها تعدادی با برگهای مرکب میباشند ، اما فقط یکی از آنها با برگهای مرکب تک شانه ای با بیش از سه برگچه میباشد و آن افرای سیاه از جنس افرا میباشد و حتی برخی از گیاهشناسان بر این باور هستند که نگوندا خود جنس مستقلی است . افرای سیاه درخت کوچک تا متوسطی است که در حدود 15 متر ارتفاع دارد . برخی اوقات با یک و یا گاهی با چندین تنه و تاجی نامنظم و بی قاعده میباشد . پوست تنه صاف و یکنواخت ، خاکستری – قهوه ای تا خاکستری تیره و شاخه های جوان از یک پوشش مومی سفیدرنگی پوشیده شده اند . برگهای خزان کننده آنها از 5 تا 7 برگچه تشکیل شدند ، در سطح رو سبز تیره و در سطح زیر سبز روشن و اغلب کرکدار میباشند . گلها در واخر اسفند ظاهر میشوند و زرد مایل به سبز و به صورت خوشه و در گروه های محوری ظاهر میگردند . این گونه درختی است دوپایه که گلهای نر آن به صورت گروه هایی با دمگل آذین بلند و گلهای ماده به صورت خوشه های آویزان میباشد . فندقه های دوتایی زرد مایل به سفید با بالهایی به طول حدود 4 سانتیمتر است که زاویه تندی را میسازند . افرای سیاه بومی شمال شرقی امریکا است . گسترش آن از ایالت اونتاریو در شمال تا فلوریدا در جنوب میباشد . عموماً در سواحل دریا رویش مییابد . در امتداد رویشگاه آن در مرز آتلانتیک چند واریته نیز از آن یافت شده است . به طور مثال واریته californicum (Torr. Et Gray) sarg در دوره مرطوب کالیفرنیای جنوبی و واریته violaceum (kirchn.) Jager در نیمه غربی امریکا . افرای سیاه بیش از 300 سال است که به خصوص در پارکها و کنار خیابان کاشته میشود بیش از 30 کولتیوار با اختلافاتی در رنگ آمیزی برگها دارند ، که معمولترین آنها زرد خالدار در کولتیوار Aureovariegatum و سفید خالدار در کولتیوار Variegatum میباشند .

[*FATIMA*]

افرای سرخ

Acer Palmatum Thunb.

Smooth Japanese Maple

Aceraceae

این افرا از سرزمین اصلی خود یعنی ژاپن و کره در اوایل قرن نوزدهم به اروپا آورده شده است . درخت نسبتاً کوجکی است که در حدود 8-6 متر ارتفاع دارد و حتی در کولتیوارها بلندتر از این نخواهد شد . عموماً نهال آنها کوتاه میباشد . بنابراین برای کاشت در گلدان مناسب است . پوست تنه صاف و یکنواخت و قرمز مایل به قهوه ای با راههای روشن میباشد ولی با بالا رفتن سن خاکستری رنگ میشود . تاج آن معمولاً بلند و افراشته ، نیمه کروی با انشعابات نامنظم که معمولاً با یک زاویه باز و گسترده و یا حتی گاهی قائم نسبت به تنه رشد میکند . برگها پنجه ای با 5 تا 7 لوب عمیق ، در حاشیه مضرس تیز ، حدود 10 سانتیمتر عرض و به رنگ سبز تیره میباشند که در پاییز به قرمز تغییر رنگ مییابند . گلها قرمز تیره و به صورت دسته های کوچکی در اوایل خرداد و بعد از پیدایش برگها ظاهر میشوند . بالهای فندقه ها کوتاه و در حدود 2 سانتیمتر طول دارند و معمولاً قرمز روشن میباشند . امروزه از این افرا بیش از 60 کولتیوار با تفاوتهایی در رنگ و شکل برگها کاشته شده است که برای کاشت در گلدان مورد استفاده قرار میگیرند .

[*FATIMA*]

جنس شاه بلوط
شاه بلوط هندی
Aesculus hippocastanum L.
Horse chestnut or Buckeye
Hippocastanaceae
شاه بلوط هندی درخت بلند و گسترده ای است که در شرایط مناسب ارتفاع آن به 25 متر میرسد . ولی متوسط ارتفاع درختان کاشته شده به ندرت بیش از 15 متر میباشد و علت آن این است که به خصوص در دهه اخیر آنها مستعد برای بیماریهای قارچی میباشند که سبب پوسیدن و از بین رفتن آنها شده و در نتیجه عمر طولانی ندارند . پوست گونه بالغ قهوه ای مایل به قرمز یا قهوه ای مایل به خاکستری و فلسی شکل میباشد . تنه معمولاً راست ، کوناه ، شاخه های اصلی آن ضخیم و به حالت اریب رو به بالا میباشد . شاخه های انتهایی بعدها به سمت پایین خم شده ولی باز به سمت بالا برمیگردند . یکی از خصوصیات شاه بلوط هندی در زمستان جوانه های بزرگ قهوه ای و چسبناک آن با فلسهای نعل اسبی شکل بزرگ و برجسته میباشد . برگهای بزرگ و متقابل آن مرکب پنجه ای است که معمولاً از 7 برگچه تشکیل شده است ، دمبرگ اغلب حدود 20 سانتیمتر و برگچه انتهایی 25 سانتیمتر طول دارد برگهای تازه روییده دارای پوشش کرکی سفید و براق هستند ولی بعدها بدون کرک میشوند . آنها سبز روشن معمولاً در پاییز به زرد تا طلایی تغییر رنگ مییابد . در مورد فنولوژی کولتیوارها اختلاف بین درختان یکسان از تظر زمان تغییر رنگ برگها در پاییز ممکن است حدود 14 روز باشد . گلها در اوایل اردیبهشت به صورت پانیکولهای مخروطی و افراشته که از گرزنهای یک سویه تشکیل شده اند ، ظاهر میگردند . آنها معمولاً سفید ، برخی اوقات با حاشیه ای قرمز یا خالدار و پیچ خورده میباشند . میوه ها به صورت کپسولهای خاردار با دانه های قهوه ای رنگ هستند . شاه بلوط هندی بومی بخشی از بالکان است . در شمال یونان (Thessaly ) آلبانی مرکزی و چند جایگاه دیگر در مناطق کوهستانی بالکان در بلغارستان مشاهده میگردد . با اینکه وجود آن در قفقاز غربی طبیعی میباشد ولی در این مورد تردید وجود داشته تا اخیراً تعلق مبدأ آن به آسیای صغیر صریحاً رد شده است . شاه بلوط هندی در حاشیه خیابانها و جاده های اروپا کاشته میشوند و در بسیاری از کشورها به نظر میرسد که یک درخت بومی باشد . همچنین دارای کولتیوارهای متعدد است مانند پاکوتاه ها یا انواعی با برگهای گوناگون و رنگارنگ . پیدایش کولتیوار Laciniata با برگچه های بی نهایت باریک و حاشیه پرمانند بسیار قابل توجه میباشد .
شاه بلوط هندی گل قرمز
Aesculus X carnea Hayne
Red Horse chestnut
Hippocastanaceae
این گونه هیبریدی بین شاه بلوط هندی و Aesculus Pavia از امریکای شمالی است . اصل آن به سال 1818 برمیگردد . درختی متوسط (در حدود 20 متر ارتفاع ) با پوست قرمز مایل به قهوه ای که بعدها خاکستری تیره میشود . تنه کوتاه با شاخه های ستبر و نه خیلی بلند و تاج تقریباً کروی میباشد . برگها عموماً از 5 برگچه تشکیل شده و تیره تر و کوچکتر از ( کمتر از 15 سانتیمتر ) شاه بلوط قبلی با دندانه های نامنظم در حاشیه میباشند . گلها افراشته و شامل پانیکولهایی به بلندی 20-15 سانتیمتر است که در نیمه اردیبهشت و دیرتر از شاه بلوط قبلی و کپسول دارای تعداد کمی خار میباشد . امروزه فقط چند کولتیوار از این گونه هیبرید وجود دارد . یک مورد با برگهای متنوع و رنگارنگ و مورد دیگر شاخه های آویخته دارند .
آیلان
Ailanthus altissima (Mill.) swingle
Tree of Heaven
Simaroubaceae
رویش درخت ایلان دلیلی بر شروع موفقیت است . اگرچه بومی جنوب شرق آسیا است ولی وجود آن در بیشتر نواحی سرد اروپا به اثبات رسیده است . این درخت آلودگی هوای شهرهای صنعتی را بهتر از درختان دیگر تحمل میکتد و چنان سازشی یافته است که حتی به طور طبیعی در چنین مکانهایی تکثیر پیدا میکند بذرهای آن جوانه زده و به خوبی حتی در شکاف دیوار یا سنگفرشها رشد مییابد . درختی تنومند با تاج گسترده میباشد . پوست آن خاکستری مایل به سیاه و شکافدار است و شاخه های جوان از کرکهای ریزی پوشیده شده اند . برگهای متناوب و خزان کننده آنها مرکب تک شانه ای با جفت برگچه های متعدد و به طول 50 سانتیمتر و بعضی وقتها تا 90 سانتیمتر میرسد . دندانه های بزرگی در قاعده برگچه های سبز تیره آن مشاهده میشود . تغییر رنگ آنها در پاییز قابل توجه نیست . برگها خاکستری و قهوه ای شده و به زمین میریزند . گلهای 5 گلبرگی کوچک و مایل به سفید آنها در پانیکولهای بزرگ پرگل و آویزان در ماه تیر ظاهر میگردد . گلهای نر و ماده معمولاً بر روی درختان جدا از هم هستند و بوی نامطلوبی دارند .
دلیل آن این است که چوب ، پوست و دیگر قسمتهای این درخت و همچنین بقیه گونه های این خانواده دارای مواد خاص تند و تیزی هستند و همین دلیل بر خویشاوندی آنها با گیاهان خانواده سداب نیز میباشد (مانند سیتروس) میوه فندقه بالدار و با بالهای پهن و مسطح مشابه زبان گنجشک است . درخت آیلان به اروپا از سال حدود 1751 آورده شد و دو کولتیوار قابل توجه و با ارزش با برگهای متنوع و گوناگون دارد که شامل cv.Aucubaefolia , cv.Tricolor میباشد .