صندوقچه ای پر از جایزه های رنگی

[MR_Jentelman]

کنکاشی در جایزه های ادبی ایرانی و غیر ایرانی

می خواهیم تا برای شما دوستان و عزیزان تبیادی صندوقچه ی جایزه های ادبی جهان و ایران را بگشاییم و به تعریف مختصری از هریک از آن ها برای شما ادب دوستان بپردازیم! باشد که لذت برید و ما را همراهی کنید.

در ابتدای امر به جایزه ی دو میلیون ریالی ( جایزه ادبی پولیترز Pulitzer prize ) بر می خوریم :

تعریف : جایزه ادبی پولیتزر، مهم ترین جایزه ادبی آمریکاست که از نظر اعتبار به جایزه نوبل پهلو می زند. این جایزه ادبی هرسال در 21 بخش برگزار می شود و به برگزیدگان بخش های مختلف جایزه می دهد. جایزه کتاب، ادبیات، روزنامه نگاری و موسیقی پولیترز مهم ترین بخش های این جشنواره هستند.
از روزنامه «نیویورک ورد» تا دانشگاه کلمبیا.
جوزف پولیترز را از روزنامه نگاران نامدار آمریکایی ای است که از مادری آلمانی و پدری با تبار مجار به دنیا آمد. او زبان های آلمانی، مجاری و فرانسوی را می دانست؛ اما زندگی در بوستون ایالات متحده آمریکا باعث شد انگلیسی هم یاد بگیرد. اولین تجربه روزنامه نگاری او به سال 1872 و روزنامه westliche post مربوط می شود. پولیترز، پس از تسلط به زبان انگلیسی وارد بازار تالیف و نشر کتاب به زبان انگلیسی شد. مدتی بعد با جیمز وین برث – سردبیر نیویورک ورد – آشنا شد و به این روزنامه رفت. پولیترز شیوه جدیدی در خبرنویسی مطبوعاتی ابداع کرد که مورد توجه روزنامه نگاران قرار گرفت. روش مطبوعاتی و تیراژ 600 هزار نسخه ای «نیویورک ورد» باعث شد نام جوزف پولیترز سر زبان ها بیافتد. در سال 1904 کتاب « بررسی آمریکای شمالی» را چاپ کرد، که مورد توجه آکادمی روزنامه نگاری کلمبیا قرار گرفت.
این کتاب اعتباری به پولیترز داد که از این به بعد در آکادمی روزنامه نگاری کلمبیا دانشمند و روزنامه نگاری حرفه ای به حساب می آمد. در 51 سالگی به دلیل بیماری – یادگار حضور در جنگ – در گذشت و آکادمی روزنامه نگاری در سال 1912 به پاس تلاش های او جایزه ادبی پولیترز را سراسری و رسمی اعلام کرد.

پول نقد، مدال طلا و اعتبار

جایزه پولیترز از سال 1917 ، هر سال در فصل بهار به برندگان رشته های مختلف ادبی و هنری اهدا می شود. برگزار کننده رسمی این جایزه دانشگاه کلمبیاست . این برندگان علاوه بر اعتبار جایزه پولیترز، 10 هزار دلار پول نقد هم دریافت می کنند. اما در بخش روزنامه نگاری، همراه جایزه های نقدی، یک مدال طلا هم اهدا می شود که برنده آن موظف است جایزه را به روزنامه ای ببرد که در آن کار می کند. اگرچه این مدال طلا به شخص برنده تعلق دارد، اما رسم بر این است که مدال طلا به روزنامه برود و تقدیر رسمی 10 هزار دلار پول نقد برای برنده باقی بماند. معمولا کارهای فرهنگی و هنری آمریکا با حاشیه های سیاسی ای همراه است. جایزه ی ادبی پولیترز هم از این قاعده مستثنا نیست. آکادمی های تخصصی دانشگاه کلمبیا علاوه بر معیارهای تخصصی هر رشته، مسابقه سیاسی هنرمند نویسنده را هم در نظر می گیرند که گاهی امتیاز سیاسی برنده از فعالیت و اثر حرفه ای او موثرتر است.

جایزه پولیترز، پول ها و وصیتنامه جوزف:

جوزف پولیترز یک وصیتنامه رسمی به آکادمی روزنامه نگاری کلمبیا داد که در آن نوشته بود: «هر سال به بهترین های هر رشته، چهار جایزه به حوزه ادبیات و نمایشنامه، یک جایزه ادبی برای آموزش و 4 جایزه بصورت بورس تحصیلی اهدا شود. در حوزه ادبیات باید این جایزه به بهترین و جدیدترین رمان آمریکایی، کتاب درباره تاریخچه آمریکا، زندگی نامه یک فرد مشهور آمریکایی یا معرفی خدمت دولتی بوسیله مطبوعات داده شود».
در طول 92 سال، بخش نقدی جایزه و شیوه انتخاب، تغییر زیادی کرده است. پولیترز هنگام مرگ 2میلیون دلار نزد دانشگاه کلمبیا به امانت گذاشت و برای جایزه وقف کرد. هنوز بخش نقدی جایزه از سود همان 2میلیون دلار اولیه تامین می شود.



منبع:تبيان

[AreZoO]

صندوقچه جایزه های ادبی (2)





همان طور که وعده داده بودیم ( معرفی جایزه های ادبی) در این بخش به معرفی دو جایزه ی دیگر می پردازیم :
جایزه ادبی آستریدلیندگرن
جایزه ادبی آکوتاگاوا


جایزه ادبی آستریدلیندگرن
Astrid Lindgren memorial Award
خانه ایرانی ها


جایزه ادبی آستریدلیندگرن به جایزه یادبود هم معروف است. این جایزه هر سال برای ادبیات کودک سوئیس برگزار می شود.
جایزه یادبود را دولت سوئیس در سال 2002 تاسیس کرد. آستریدلیندگرن نویسنده زن سوئیسی است که کتاب هایی در زمینه ادبیات کودک دارد.
او در سال 2002 درگذشت و دولت سوئیس برای زنده ماندن نام و فعالیت های این نویسنده جایزه ادبی ای به همین نام راه انداخت.
این جایزه در فاصله هفت سال به واسطه تبلیغات دولت سوئیس و وجه نقدی آن توانسته اعتبار بیشتری به دست آورد. هرسال یکبار داوران دور هم جمع می شوند تا کتاب برگزیده را معرفی و 5 میلیون کرون سوئیس به او هدیه کنند.جایزه آستریدلیندگرن، یک جشنواره ادبیات تمام عیار است و فعالان عرصه ادبیات کودک در آن تقدیر می شوند و جایزه می گیرند. این جایزه علاوه بر داستان نویسی برای رشته های تصویرگری کتاب کودک، گویندگی و روایت داستان های کودک، ترویج دهندگان کتاب کودک در جامعه و حتی خوانندگان کتاب ها برگزار می شود و به بهترین ها جایزه می دهند.
جایزه ادبی آستریدلیندگرن به وسیله انجمن هنرمندان سوئیس اداره می شود و برخلاف بسیاری از جایزه های ادبی مشابه، از سوی دولت تامین مالی می شود. تنها نکته ای که گاهی مورد انتقاد قرار می گیرد میزان وجه نقدی این جایزه است ؛ 5میلیون کرون پول زیادی است که مالیات هم به آن تعلق نمی گیرد و این مساله موجب نارضایتی ماموران مالیاتی سوئیس شده است.
نویسندگان ادبیات کودک و نوجوان کشور ما هم تا کنون چندبار نامزد دریافت این جایزه شده اند. هوشنگ مرادی کرمانی، افسانه شعبان نژاد، ابوالفضل همتی و محمدرضا بایرامی از جمله این نویسندگان ایرانی هستند.

جایزه ادبی آکوتاگاوا Akutagawa
ادبیات چشم بادامی



ادبیات ژاپن مدیون جایزه آکوتاگاوا است. نویسنده های زیادی دوست دارند برای این جایزه قدیمی کاندید شوند و با گرفتن جایزه به ارزش و اعتبار قلمشان اضافه کنند. این جایزه ادبی سالی دوبار نویسنده و کتابی را به عنوان بهترین اثر داستانی معرفی می کند. ژانویه و جولای هر سال این مراسم برگزار می شود و تولیدهای ادبیات داستانی شش ماه گذشته را بررسی و داوری می شوند.
آکوتاگاوا را کان کیکوچی در سال 1935 تاسیس کرد و تاکنون هر سال دوبار به دو نویسنده جایزه داده است؛ کان کیکوچی سردبیر مجله بونگی شون جو بود و سرمقاله های جنجالی ای می نوشت. به عقیده منتقدان ژاپنی ، برگزاری شش ماه یک بار جایزه آکوتاگاوا و تلاش نویسندگان برای بهتر بودن ، پله ترقی ادبیات ژاپن است. با هر بار اهدای جایزه ، ادبیات ژاپن یک گام به جلو حرکت می کند.
ویژگی جالب جایزه آکوتاگاوا شرط شرکت نویسندگان در این رقابت است. تنها نویسندگانی می توانند چشم به اعتبار و وجه نقد این جایزه داشته باشند که یک داستان کوتاه در یک روزنامه یا مجله رسمی ژاپن منتشر کرده باشند. البته نویسندگان هر دوره جایزه باید تازه کار باشند. توجه ویژه به مخاطب و انتشار در مطبوعات در دسترس مردم و همچنین جوان و ناشناس بودن نویسنده ، این جایزه ادبی را از بقیه جایزه ها جدا می کند.
جایزه ؛ ساعت جیبی و یک میلیون ین

جایزه غیرنقدی آکوتاگاوا هم جالب است. هر برنده از سال 1335 تا امروز و سال های بعد یک ساعت جیبی و یک میلیون ین پول نقد دریافت کرده است. داستان های کوتاه و رمان هایی که جایزه آکوتاگاوا را می برند، اعتبار و آبروی قابل توجهی به دست می آورند، دست به کار نوشتن رمان های بلند می شوند؛ چون این موضوع در موفقیت آنها و وجهه رسانه ای کارشان اهمیت زیادی دارد. ژانویه سال 2009 شیرین نظام مافی – نویسنده ایرانی – نامزد دریافت جایزه آکوتاگاوا شد. او از سال 1999 در ژاپن زندگی می کند و رمان "کاغذ سفید" او مورد توجه قرار گرفت.