فردا (سه شنبه)، شصت وهفتمین سالروز تولد «رابرت دنیرو»، بازیگر صاحب نام سینمای جهان و برنده دو جایزه اسكار است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «رابرت دنیرو» متولد 17 اوت 1943 در نیویورك، از پدر و مادری هنرمند با نژاد ایتالیایی است.
وی یكی از بزرگترین و تأثیرگذارترین بازیگران تاریخ سینمای جهان است كه معمولا در نقشهای دشوار و سخت ظاهر میشود و روش بازیگری خاص خود را دارد.
«رابرت دنیرو» سابقه طولانی در بازی در فیلمهای «مارتین اسكورسیزی» دارد و در سال 2008 جایزهی «دوربین طلایی» برلین را بهپاس یك عمر حضور جاودانه در سینمای جهان از دستان «اسكورسیزی» دریافت كرد.
«دنیرو» برای اولینبار در سال 1963 در سن 20 سالگی با فیلم «جشن عروسی» به كارگردانی «برایان دی پالما» وارد دنیای سینما شد.

وی كه بیشتر سالهای دهه 60 را در كارگاههای تئاتر گذراند، در سال 1965 در فیلم فرانسوی «سه اتاق در منهتن» بازی كرد و در دومین همكاریاش با «دیپالما» در سال 1968 در فیلم «تبریكات» حضور یافت و در سال 1970 در فیلم «سلام مادر» را بازی كرد.
«دنیرو» در سال 1973 با بازی در نقش یك بازیكن بیسبال درحال مرگ در فیلم «طبل را آهسته بزن»، توجه اهالی سینما را به خود جلب كرد و در همان سال اولین همكاری او با «اسكورسیزی» با فیلم «خیابانهای پایین شهر» رقم خورد كه بسیار خوش درخشید.
وی یك سال بعد نقش ماندگار «ویتو کورلئونه» را در فیلم «پدرخوانده 2» به كارگردانی «فرانسیس فورد كوپولا» بازی كرد و اولین جایزه اسكار نقش مكمل را به دست آورد، هرچند در مراسم دریافت جوایز حضور نیافت و «كوپولا» از طرف او این جایزه را گرفت.

«دنیرو» اولین بازیگر سینما نام گرفت كه با فیلمی كه اكثرا دیالوگهای غیرانگلیسی داشت، موفق به كسب اسكار میشد. او به همراه «مارلون براندو» كه نقش «دون ویتو پیر» را در «پدرخوانده» بازی كرد، تنها بازیگران سینما هستند كه برای بازی در نقش یك شخصیت، جایزه اسكار گرفته اند.

پس از فیلم «خیابانهای پایینشهر»، «دنیرو» همكاریاش را با «اسكورسیزی» در فیلمهای موفقی چون «راننده تاكسی» (1976)، «نیویورك،نیویورك» (1977)، «گاو خشمگین»(1980)، «سلطان كمدی»(1983)، «رفقای خوب»(1990)، «تنگه وحشت» (1991) و «كازینو» (1995) ادامه داد.
«دنیرو» بزرگترین افتخارات سینماییاش را مرهون بازی در فیلمهای «اسكورسیزی» است. وی برای فیلم «راننده تاكسی» نامزد اسكار شد و دومین جایزه اسكار خود را با فیلم «گاو خشمگین» به دست آورد و در سال 1992 با فیلم «تنگه وحشت» برای ششمین بار نامزدی اسكار را تجربه كرد.
وی به خاطر تعهدی كه به نقشهایش داشت، در فیلمها تن به هر مشقتی میداد. برای فیلم «گاو خشمگین» 27 كیلو به وزن خود اضافه كرد، برای «تنگه وحشت» با ارتودنسی دندانهایش را به هم ریخت، در «پدرخوانده 2» سه ماه در منطقه جنایت آمیز سیسیل ایتالیا زندگی كرد و برای «نیویورك، نیویورك» نواختن ساكسوفون را به سختی آموخت.

در اواسط دهه 80 بود كه «دنیرو» برای تكراری نشدن نقشهای منفی بهعنوان اراذل و اوباش، به فیلمهای كمدی رو آورد كه از سرشناسترین آنها میتوان به «برزیل» (1985)، «گریز نیمه شب» (1988)، «این را تحلیل كن»(1999)، «ملاقات با والدین» (2000) و «ملاقات با فاكرها» (2004) اشاره كرد.
«دنیرو» در بسیاری از ژانرهای سینمایی نقشآفرینی داشته است؛ برای مثال در سینمای وحشت آثاری چون «فرانكشتاین» (1994) و «موهبت الهی» (2004) را دارد، در سینمای كمدی شاهكاری چون «سلطان كمدی» را دارد كه نقش مقابل «جری لوئیس»، كمدین بزرگ تاریخ سینما را بازی كرد، در ژانر ورزشی در فیلم ماندگار «گاو خشمگین» بازی كرد كه به عقیده برخی منتقدین بهترین فیلم ورزشی تاریخ سینما است و در ژانر گنگستری هم فیلم «رفقای خوب» و «تسخیرناپذیران» را بازی كرده است.
«رابرت دنیرو» 67 ساله تاكنون در 80 فیلم سینمایی بازی كرده و افتخارات فراوانی به دست آورده است. وی در سال 1981 برای فیلم «گاو خشمگین» بهترین بازیگر مرد جوایز گلدن گلوب شد، در سال 1993 شیر طلای افتخاری جشنواره ونیز را گرفت، در سال 2000 جایزه یك عمر دستاورد سینمایی سنسباستین را گرفت و در سال 2008 جایزه مشاركت چشمگیر در صنعت سینما را از كارلوویواری دریافت كرد.
«دنیرو» در سال 1993 وارد دنیای كارگردانی شد و اولین تجربه فیلمسازی اش را با «یك داستان برانكسی» بهدست آورد. دومین فیلم او در سال 2006 با نام «چوپان خوب» بود كه «آنجلینا جولی» و «مت دیمون» در آن ایفای نقش داشتند.
آخرین نقش آفرینی «دنیرو» در سینما بازی در فیلم «قتل عادلانه» در سال 2008 بود كه نقش مقابل «آل پاچینو» را بازی كرد.

seemorgh.com