با فرض تایید ابتلای جنین خبر را به یکباره با مادر عنوان نمی نماییم. اول توجیه همراه و ایجاد ارتباط عاطفی با مادر و زمینه سازی.
دوم اینکه مادر قبول نمی کند ! نمی تواند بپذیرد . در هر صورت می خواهد جنین را حفظ کند و حتی او را با نقص بزرگ کند ، با در نظر گرفتن چنین شرایطی با همکاری همراهان او را به مرکز نگهداری کودکان عقب مانده برای بازدید می برم . یا ترتیب ملاقات او را با خانواده ی چنین بچه هایی می دهم .
نمیدانم کار من تا چه حدود علمی است اما می دانم اگر تصویر روشنی از آینده به مادر بدهم راضی نخواهد شد عمر خود و کودکی را به تباهی بکشاند .
http://roksana65.blogfa.com/ساناز فرهیدوش
وبلاگ خودشکوفایی
خود بچه چی؟ با نپذیرفتن واقعیت زندگی عادی رو ازش گرفتیم
در چنین مواردیی توصیه میشه به مادر که به یه متخصص و یا مشاور ژنتیک مراجعه بکنه و از شدت خطری که نوزاد رو تهدید میکنه با خبر بشه و بر اساس سن و دوره ی جنینی تصمیم گرفته بشه که بچه سقط بشه و یا بارداری ادامه داشته باشه واگه تصمیم به ادامه ی بارداری داشته باشه باید از روش درمانی که قبلا گفتم استفاده بکنه و تا یک سال پس از تولد نوزاد هم این درمان رو ادامه بدهیم.
شرایط خیلی سختی هست ...
یه سوال ، اگه مادر جنین رو سقط کنه ، بعد مادر درمان بشه ، در بارداری بعدی احتمال این که مجددا به این انگل آلوده بشه ( مادر ) چقدره ؟ این احتمال ربطی به آلودگی تو بارداری اولش داره ؟
تا تو به خاطر مني كس نگذشت بر دلم
مثل تو كيست در جهان تا ز تو مهر بگسلم ...
دقیقا همینطوره و در ارتباط با زنانی که قبل از بارداری به این بیماری مبتلا شدن و قصد باردار شده دارن ، پزشکان توصیه میکنن حداقل تا 6-8 ماه پس از بهبود و رفع بیماری برای باردار شدن اقدام نکنن تا از مصونیت اطمینان خاطر پیدا کنن و لازم به ذکره که در ارتباط با زنانی که به ضعف یا نقص ایمنی مبتلا هستن شرایط متفاوته.
ویرایش توسط Mina_Mehr : 17th August 2010 در ساعت 05:46 PM
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)