چرا نیایم یه کم بالاتر فکر کنیم که اگه هفته بعدش به بیمار گفتیم و گفت اگه من می دونستم شاید یکسری کارهارو می کردم و شما این حق انتخاب رو به هر دلیل ازش گرفتین چه جوابی بهش می دین؟ میگین واست فرقی نمی کرد؟؟؟ بهت کمک نمی شد؟؟؟ حالت بد میشد؟؟؟
من میگم تا کی می خواین یه چیزیو از بیمار قایم کنین ؟؟ آخرش که چی، بالاخره میفهمه که، اونوقت چه جوابی دارین واسه عمر از دست رفته کسی که با دونستن این مسئله شاید زندگیش عوض می شد؟؟؟ من می گم اون بذاریم اون دنیا خودش جواب بده؟؟ یا لحظه مرگش پشیمون نباشه از لحظاتی که کسی یا کسانی ازش گرفتن به هر دلیل!!
علاقه مندی ها (Bookmarks)