درسته قبول دارم خیلی از بچه های رشته مون هستن که حتی نمیتونند که یه برنامه ساده رو بنویسند متاسفانه این یه ضعف هست تو رشته مون اما به نظرم مقصر اصلی خودمون هستیم میدونی چرا ؟!؟
چونکه درسته دانشگاه کم کاری میکنه استاد کم کاری میکنه اما خودمون چی ؟ ما هم باید کم کاری کنیم ؟؟؟ یادمه ترم اول برای کلاس برنامه نویسی مون دو تا استاد داشتیم یکی ترم یک هم که دست خودت نبود که بخوای اساتید رو انتخاب کنی . یکی از استادها استاد تنها بودن که فوق العاده کلاس شادی داشتن همون مولف کتابها تعداد دانشجویان کلاساشون همیشه بیشتر از اونی بود که تو لیست رد شده بود یکی هم استاد سلیمانی ایشون کاملا خشک و خیلی خیلی خشن بودن هر چقدر بگم کم گفتم طوری که همون جلسه اول تو یک ربع اول کلاس یکی رو اخراج کردن
از شانس خوب من هم من تو دوستام فقط با ایشون داشتم یادمه از شب قبل که میخواستم برم سرکلاسشون استرس داشتم چون بچه ها رو میبردن پای تخته و در حد المپیک ازشون سوال میکردن طوری که اخرش یه جا نتونی جواب بدی به قولی ضایعت کنه .
خب ما هم که اوضاع رو دیده بودیم همیشه که میخواستیم بریم سر کلاس بیشتر از اونی که استاد میخواست مطالعه میکردیم اما اخر ترم که شد ( بگذریم از اینکه دو سوم کلاس اون درس رو حذف کردند به خاطر استاد ) نتایج دو کلاس رو بررسی کردند امار قبولی کلاس ها شاید یکسان بود اما نمرات دانشجویان استاد سلیمانی خیلی بیشتر از استاد تنها بود .
پس تنها کسی که همیشه میتونه به ما کمک کنه فقط
خودمون هستیم .
( بعد از اون موقع اتنخاب واحد میگشتم ببینم کدوم درس رو استاد سلیمانی برداشتن برای تدریس که منم بردارمش ، میتونم بگم یکی از بهترین اساتیدم بودن
)
علاقه مندی ها (Bookmarks)