دلم گرفته

[panda12]

دلم گرفته، هوای بهار کرده دلم
هوای گریه ی بی اختیار کرده دلم


رها کن از لبِ بام آن دو بافه گیسو را
هوای یک شبِ دنباله دار کرده دلم


بیا، بیا که برای سرودنِ بیتی
هزار واژه ی خونین، قطار کرده دلم


به هر تپش که نفس تازه می کند، باری
مرا به زیستن امّیدوار کرده دلم


کنون که آخر ِ پیری نمانده دندانی
غزالِ خوش خط و خالی شکار کرده دلم


بخند ای لبِ خونین، لبِ ترک خورده
دلم شکسته، هوای انار کرده دلم

[*yas*]

کاش می شد که در باغ نگاهت
آن گل پر پر به یادت من نبودم

سینه در سوز معراج نمازت
تا افق دل بسته بی تابت من نبودم

با کلام بی کلامی در جوارت
شکوه می کردم که بی زارت من نبودم

آن شب یلدا را که از بهر نیازت
تا سپیده بود بی یادت من نبودم

کاش می شد که از آفاق کلامت
آن بیان سرد و بی جانت من نبودم

اشک ماتم با بیان پر عیانت
صحت احوال بی حاجت من نبودم

با رموز عشق و ایمان و سعادت
آن فتوح باب بی نامت من نبودم

این همه اسرار هستی در بیانت
عاقبت خسته ز درگاهت من نبودم

[*yas*]

سنگ قبرم را نميسازد کسي .
مانده ام در کوچه هاي بي کسي.
بهترين دوستم مرا از ياد برد
سوختم خاکسترم را باد برد
نمي گويم فراموشم مکن هـــــــــرگـــــــــــز
ولي گاهي به ياد آور رفيقي را که مي داني نخواهي رفت از يادش

[*yas*]

دایا ! دلم باز امشب گرفته
بیا تا کمی با تو صحبت کنم
بیا تا دل کوچکم را
خدایا فقط با تو قسمت کنم

خدایا ! بیا پشت آن پنجره
که وا می شود رو به سوی دلم
بیا،پرده ها را کناری بزن
که نورت بتابد به روی دلم

خدایا! دلم را
که هر شب نفس می کشد در هوایت
اگرچه شکسته
شبی می فرستم برایت

[*yas*]

خوش به حال آسمون كه هر وقت دلش بگيره بي بهونه مي باره ...
به كسي توجه نمي كنه ...
از كسي خجالت نمي كشه ...
مي باره و مي باره و ...
اينقدر مي باره تا آبي شه ...
‌آفتابي شه ...!!!
کاش ...
کاش مي شد مثل آسمون بود ...
كاش مي شد وقتي دلت گرفت اونقدر بباري تا بالاخره آفتابي شي ...

بعدش هم انگار نه انگار كه بارشي بوده

[*yas*]

گوش کن ... یک نفر... انطرف پنجره ی بسته...تورا میخواند!
و نسیم...لای این پرده ی آویخته رامی کاود...
تا تو را در یابد،
نورخورشید که از منزل پر مهر خدا آمده است...
لب درگاه تو در یک قدمی می ماند...
قلب این پنجره از دست غم پرده، به تنگ آمده است!
پرده را برداریم ، دل این پنجره را باز کنیم..!

[*yas*]

شبی از شبها تو به من گفتی:"شب باش"

من که شب هستم و شب بودم و شب خواهم بود

به امیدی که تو فانوس شب من باشی.

[*yas*]

گفته بودن تو این شهر دل های مهربون هست

برای گفتن درد همیشه همزبون هست

توی نگاه مردم از عاطفه نشون هست

شنیده بودم اینجا رفیق تا پای جون هست

دیدم ؛ ای داد بیــداد !!

هر آنچه گفته بودند

خیالی بود و خامی

محبت چون بیابان . . .

رفاقت چون سرابی . . .

[*yas*]

من گمان می کردم

دوستی همچون سروی سرسبز

چهار فصلش همه آراستگی است

من چه می دانستم...

هیبت باد زمستانی هست

من چه میدانستم...

سبزه می پژمرد از بی آبی

سبزه یخ میرند از سردی دی

من چه میدانستم...

دل هرکس دل نیست

قلبها صیقلی از آهن و سنگ

قلبها بی خبر از عاطفه اند

سخن از مهر من و جور تو نیست

سخن از متلاشی شدن دوستی است

و عبث بودن پندار سرور آور مهر

[*yas*]

قاصدك باز اگر برگشتي

و اگر پرسيدت ز فلاني چه خبر

تو خودت حال مرا مي داني

بوسه بر دستش زن

و بپرس...



قاصدك پر زد و رفت

بالهايش خيس

جمله هايم نصفه

و تو مأيوس شدي

كه فلاني باز نفهميد

كه در وادي عشق

حرف زدن ممنوع است !