ده راه برای پرتره خوب

[LaDy Ds DeMoNa]

فرشته جعفری |
عکس گرفتن از چهره انسان هایکی از موضوعات جذاب عکاسی است. بهتر است در این زمینه کمی دقت داشته باشیم و نکات ساده اما عمیقی را به کار بریم:
۱- پرسپکتیوتان را تغییر دهید.
بیشتر اوقات سعی می کنیم دوربین را در امتداد صورت فرد قرار دهیم. در چنین وضعیتی صورت فرد در عکس تخت و بی روح خواهد بود. اما اگر وضعیت دوربین را تغییر دهیم می توانیم به تصویر عمق ببخشیم.تغییر جهت دوربین به بالا و یا پایین و یا در زاویه ای که تصویر عکس در مانیتور دوربین جذاب به نظر برسد یکی از راه های داشتن عکسی فوق العاده در زمینه پرتره خواهد بود.
۲- با نقطه تماس چشمان سوژه بازی کنید.
خیلی از مردمی که روبروی دوربین شما می نشینند به دوربین مستقیم نگاه می کنند. این راه زیبایی نیست. از دو راه می توانید عکسی جذاب داشته باشید:

• نگاه به سمت مخالف دوربین- سوژه شما می تواند توجه خود را به موضوعی خارج اشعاع دوربین معطوف دارد. این حالت می تواند حس سادگی را در ذهن مخاطب متبادر سازد و موجب یک زمینه سازی در ذهن مخاطب شود که سوژه به چه چیز می نگرد؟ مخاطب از حالت چشم ها و زمینه آن به نقاط دیگر صورت توجه می کند تا دریابد سوژه خوشحال است یا ناراحت.

• نگاه کردن در حدود قاب دوربین- ممکن است سوژه شما در هنگام گرفتن عکس به چیزی یا کسی نگاه کند که در قاب دوربین است. نگاه کودک به توپ، نگاه مادر به فرزندش، نگاه مرد به یک ظرف غذا مثال هایی از این دست هستند. بهتر است شما در این وضعیت هدف تان انداختن تصویر از صورت سوژه تان نباشد. او را با تمام چیزهای خارق العاده ای که حواس اش را معطوف خود ساخته است به تصویر بکشید. این مسئله شما را به پیشبرد ” داستان” عکس تان کمک خواهد کرد.

۳- نقش ترکیب بندی را بشکنید.
بعضی از عکاسان را عقیده بر این است که در تمامی عکس ها باید به نقش عوامل مختلف در گرفتن عکس توجه و دقت ویژه معطوف داشت. این افراد معتقدند که باید همه نکاتی را که در عکاسی مهم است باید رعایت نمود. اما عقیده من این است که در بعضی لحظات باید بعضی قواعد را نادیده گرفت. این کار باعث می شود تا عکسی جذاب و مردمی داشته باشیم.
۴- تجربه با نور
یکی از مسائلی که باعث می شود تا عکس های پرتره به صورت اتفاقی زیبا شوند تجربه کردن نور است. من به آن لقب بازی با نور می دهم. اینکه نور از یک زاویه بسته بر سوژه بتابد و بخشی از صورت سوژه در تاریکی باشد به وهم آلود شدن فضای عکاسی کمک شایانی خواهد نمود.
۵- حرکت سوژه
بهتر است از سوژه خود بخواهید برای آنکه تصویرش دارای حرکت و جنبش باشد بپرد و یا وضعیت خود را به نحوی که معنای حرکت دهد تغییر دهد.
۶- صادقانه عکاسی کنید.
بعضی اوقات افراد جلوی دوربین ژست می گیرند که دارند به موضوعی می نگرند…… ژست می گیرند. افراد خوب نگریستن به محیط اطرافشان را بلد نیستند. عکس شما می تواند به یک خانواده بیاموزد که چگونه به هم عشق می ورزند. بهتر این است که دوربین تان را در یک لحظه بیرون بیاورید و از لحظات واقعی افراد عکس بگیرید.
به عنوان یک عکاس پیشنهادم به شما این است که از لحظات بازی کودکان عکس تهیه کنید. زمانی که آنها محو شادی و بازی خود هستند و توجه شان به جایی غیر از خودشان معطوف نیست.

7- معرفی یک پایه
یک حائل یا پایه یا شمع را به موضوع خود اضافه کنید و سپس عکس بگیرید. همین یک نکته ساده به شما کمک خواهد کرد که عمق میدان را در عکس تان افزایش دهید.
۸- فوکوس را در بخش های دیگر بدن سوژه تجربه کنید. کلوزآپ بگیرید.
شما می توانید برای آنکه توجه مخاطب را برای خودتان به ارمغان بیاورید از اعضای دیگر بدن سوژه تان غیر از صورتش عکس بگیرید. کلوزآپی از دست ها، چشمان، لبها، پاها می تواند جذاب باشد.
۹- مخفی کردن بخش هایی از صورت سوژه
اگر می خواهید عکسی متفاوت داشته باشید بهتر است صورت سوژه خود را بپوشانید. این کار می تواند با کمک دست ها، روسری، بادبزن، گوشه چتر و یا هر چیزی باشد. با این روش حس تعلیق و کنجکاوی را القاء خواهید نمود.
۱۰- از سوژه خود به صورت سری عکس بگیرید.
دوربین خود را در حالت ” عکسبرداری متناوب” قرار دهید تا بتوانید در کسری از ثانیه عکس های بسیاری از سوژه بگیرید. از این طریق خواهید توانست سوژه را در حال حرکت تعقیب نمایید و هیچ حرکتی از چشمان دوربین شما پوشیده نخواهد ماند.
این روش بهترین شیوه برای عکاسی از بچه ها نیز هست. آنها آزادانه جلوی دوربین تکان خواهند خورد و عکس های خود را در پایان خواهند دید.\
منبع عکاسی آسیا

[montabi]

چه اعتماد به نفسی.
جعفری، به این میگن عکاسی ساده لوحانه، نه پرتره

[LaDy Ds DeMoNa]

چه اعتماد به نفسی.
جعفری، به این میگن عکاسی ساده لوحانه، نه پرتره

[montabi]

جسارت نشه
منظورم از حرفم اینه که عکاسی پرتره باید متناسب با خود سوژه باشه.
تکنیک، تجربه و دید مناسب رو عکاس باید داشته باشه تا وقتی که به سوژه میرسه دست به خلاقیت بزنه. شاید باید از روبرو عکس بگیره، شاید هم ژست لازم باشه. مهم اینه که توی عکاسی پرتره سوژه تجلی پیدا کنه. مهم گرفتن یک عکس قشنگ نیست که احتمالا هیچ ربطی به سوژه نداشته باشه. این جور روش ها به نظرم به عکاسی تصنعی و در حالت خوب به عکاسی اتفاقی منجر میشه. ولی واسه ی تمرین بد نیست.
به اون نوع عکاسی که مد نظر ایشونه احنمالا میگن عکاسی آتلیه ای.
کل قضیه مثل روانشناسی آنتونی رابینز می مونه.

[LaDy Ds DeMoNa]

جسارت نشه
منظورم از حرفم اینه که عکاسی پرتره باید متناسب با خود سوژه باشه.
تکنیک، تجربه و دید مناسب رو عکاس باید داشته باشه تا وقتی که به سوژه میرسه دست به خلاقیت بزنه. شاید باید از روبرو عکس بگیره، شاید هم ژست لازم باشه. مهم اینه که توی عکاسی پرتره سوژه تجلی پیدا کنه. مهم گرفتن یک عکس قشنگ نیست که احتمالا هیچ ربطی به سوژه نداشته باشه. این جور روش ها به نظرم به عکاسی تصنعی و در حالت خوب به عکاسی اتفاقی منجر میشه. ولی واسه ی تمرین بد نیست.
به اون نوع عکاسی که مد نظر ایشونه احنمالا میگن عکاسی آتلیه ای.
کل قضیه مثل روانشناسی آنتونی رابینز می مونه.

مرسی از اطلاعاتتون