پرندگان

[آبجی]

طوطی برزیلینام علمی: Agapornis roseicollis) طوطی کوچکی با بدن سبز و کله نارنجی از راستهطوطی‌سانان (Psittaciformes) از خانوادهطوطی‌ها (Psittacidae) و از جنسمرغ عشق (Agapornis) است.

طوطی برزیلی را خیلی‌ها به عنوان پرنده خانگی نگه می‌دارند و رام کردنآن نسبت به دیگر مرغ‌های عشق آسان است. هوش او به سطح پرنده بزرگتری مانندطوطی دم‌بلند آمریکای جنوبیطوطی مکو macaw می‌رسد. در صورتیکه مرغ برزیلی تنها پیش صاحبش نگه داشته شود به او خو می‌گیرد بویژه هنگامی که با دست به او غذا داده شود.

برخلاف نامش، این پرنده بومیصحرای نامیبیا در حنوب باختری آفریقا است. بتازگی این طوطی‌ها جمعیت چشمگیری در منطقه کلانشهریفینیکس، مرکز ایالت آریزونای آمریکا تشکیل داده‌اند. آب‌وهوای آریزونا نیز بیابانی است و به صحرای نامیبیا شباهت دارد

.

طبقه‌بندی علمی

فرمانرو:

جانوران

شاخه:

طنابداران

رده:

پرندگان

راسته:

طوطی‌سانان

خانواده:

طوطی

نام علمی

Agapornis roseicollis

[آبجی]

طوطی بزرگ اسکندرنام علمی: Psittacula eupatria پرنده‌ای از خانواده طوطیان است که در ایران آن را به نام "شاه طوطی" میشناسند. طول این پرنده ۵۸ سانتیمتر و زیستگاهش از شرق افغانستان، شبه‌جزیره هندوستان، برمه، تایلند تا ویتنام است. رنگ اصلی اش سبز است و در جنس نر آن نوار سیاهی از بخش زیرین منقار منشعب شده و در پشت گردن به نوار قرمزی ارتباط می‌‌یابد. اگر از جوجگی با انسان باشند استعداد یادگیری واژه‌ها را دارند. تکثیر این طوطی در درون نورخان پاسیو میسر است. طوطی بزرگ اسکندر طرفداران چندانی ندارد.

طوطی کوچک اسکندر نام علمی Psittacula krameri پرنده‌ای از خانواده طوطیان است و در ایران به نام "ملنگو" مشهور است. طولش 40 سانتیمتر و زیستگاهش در آسیا بویژه هندوستان و سریلانکا و در افریقا از سودان تا غرب افریقا است. برای نگهداری در نورخان پاسیو مناسب است. رنگ پرها عمدتآ سبز است در نرها حلقه سیاهی از بخش زیرین منقار منشعب و تا پشت گردن ادامه دارد که در آنجا با نوار قرمزی ادغام می‌گردد.

[آبجی]

عقاب

عقابسلطان پرندگان، عقاب یکی از بزرگترین ونیرومندترینپرندگان جهان است. عقابها منظری مغرور وترسناک وقدرت شکارگری بسیار دارند. برخی از عقابها حین پرواز شکار خود را صید می‌کنند. عقاب طلائی را گاهسلطان پرندگان گفته‌اند. البته عقابها همیشه درنده خو به نظر نمی‌رسند. عقابها سخت از خطر، مخصوصاً انسان گریزان هستند وبندرت به آدمی حملهمی‌کنند. عقاب توانائی بلند کردن یک آدم کوچک اندام را دارد.

مشخصاتعقاب معمولاً از ۷۶ تا ۸۹ سانتی متر از نوک منقار تا انتهای دم طول،واز ۳ تا ۶ کیلو وزن، وبالهایش دومتر بلندی دارد. سر عقاب بزرگ وپوشیده ازپر است. چشمانی درشت دارد که هریک ازآنها در یک طرف سرش قرار دارد. ازقدرت بینائی فراوان بهره مند می‌باشد. عقابها می‌توانند از فراز آسمانهاشکار خود را ببینند واز نقاط بلند همچون صاعقه بر سر شکار نگون بخت فرودآیند. منقار نیرومند وتندی دارند. منقار عقاب طلائی به پنج سانتی مترمی‌رسد. برخی از عقابها منقاری بزرگتر دارند. رنگ وبال وطول وشکل عقابهااز منطقه تا منطقهٔ دیگر اختلاف دارد به طوریکه در عقابهای آسیائی واوروپائی وآمریکائی تفاوت آن نمایان است. عقابها باپاهایی نیرومند و بهرنگ زرد و روشن دارند. عقابها برای درهم شکستن شکار خود از منقار وچنگالپاهای خود استفاده می‌کنند. پاهای عقاب طلائی پوشیده از پر (ریش) است، اما
قسمت پائین پاها بدون پر می‌باشد.
محل زندگی
محل زندگی عقابها:علفزار و جنگلهای زمین‌های پست وبر فراز کوه‌های بلند ونا هموار، ودر نقات دورد دست، ودر نقات تقریبا دست نخورده انسان زندگی می‌کنند. باپرها وبالهای بلند، عقاب می‌تواند به آسانی پرواز وشکار خود را از زمین بلند کند. عقاب گاه، با بالهای خود به شکار ضربه می‌زند. اما نمی‌تواند با بالهایش بجنگد. عقاب هنگام جنگ از منقار وپاهای نیرومند خود استفاده می‌کند، بیشتر عقابها قهوه‌ای رنگ و یا سیاه رنگ هستند. جوجه عقابها تا سن بلوغ خود که چهار سال طول می‌ کشد پر وبال کامل ندارند.
سّن عقاب
عقابها معمولاً از ۲۵ تا ۳۵ سال تقریبا عمر می‌کنند، البته گاه تا ۴۵ سال و حتی بیشتر هم عمر کرده‌اند. قلمرو عقاب از پنجاه تا ۱۷۰ کیلومتر مربع پیش بینی کرده‌اند. آشیانه عقابها بیشتر بر فراز بلندی‌ها، بالای درختان بلند وشکاف صخره‌ها وکوه‌های مرتفع وپرتگاه‌ها می‌باشد.

[آبجی]

فلامینگو پرنده‌ای است باپاهای دراز ومنقاری منحنی وگردنی بلند خمیده، آبچر بابدنی بسیار کشیده وپر وبالی به رنگهای سفید وصورتی است. در برواز‌ها با‌ها وکردنش کشیده وقدری بائین تر از سطح بدن قرار می‌کیرد. بالهایش ترکیب زیبائی از رنکهای سرخ زسیاه نشان می‌دهد. برنده نابالغ قهوه‌ای مایل به خاکستری جرک است. فلامینکو به آرامی راه می‌رود ودر حالیکه سر ومنقار خودرا در آب کم عمق فرو برده تغذیه می‌کند. فلامینکو از ۹۰/۰ تا ۵/۱ متر بلندی دارد. بیشتر فلامینکو‌ها حلزون وکیاهان آبی را می‌خورند. این برندکان یصورت کله لی که به هزاران می‌رسد زندکی می‌کنند.
//جفتگیری
سالی یکبار جفتگیری می‌کند. ولانه‌ای گلین برای تخمگذاری می‌سازد. بیشتر فلامینگو‌های ماده یک تخم در سوراخ لانه می‌گذارند ونر و ماده هردو به نوبت روی تخم می‌خوابند. بس از سی روز جوجه از تخم بیرون می‌آید. جوجه فلامینگو بعد از ۵روز لانه را ترک می‌گوید وبه گروه فلامینگو‌های حوحه می‌بیوندد. اما برای تغذیه به لانه‌ای که درآن تولد یافته و پدر ومادر برایش خوراک آماده کرده‌اند باز می‌گردد. بعد از دوهفته خود به جستجوی خوراک می‌پردازد. فلامینگو در محیط طبیعی از ۱۵ تا ۲۰ سال زندگی می‌کند. بیشتر پرنده‌شناسان فلامینگو‌ها را به چهار گونه تقسیم کرده فلامینگو‌های بزرگ در آفریقا، جنوب آسیا و اروبا وجنوب آمریکای جنوبی وهند غربی زندکی می‌کنند. فلامینگو‌های کوچک در دره کریت ریفت کنیا و تانگانیکا در آفریقا به سر می‌برند. فلامینگو‌های دیگر دو گونه هستند. گونه کمیاب فلامینکو‌های آندی وجیمس می‌باشند که در کرانهٔ دریاجه‌های بلند کوههای آند در آمریکای جنوبی به سر می‌برند. فلامینگو‌های وحشی روزگاری در فلوریدای جنوبی می‌زیستند، اما مردم آنها را به خاطر برهای زیبایشان کشتند.
زیستگاه
مردابهای ساحلی کم عمق. ماندابهای حاصل طغیان در یاجه‌ها، لجین زارها و غیره به سر می‌برند.
پراکندگی
در دریاچهٔ ارومیه و در تابستان در فارس به سر می‌برند وممکن است در خوزستان زاد و ولد کنند.

[آبجی]

قرقاول

قرقاول با نام علمي‪Phasianus Colchicusاز جمله پرندگان ميباشدقرقاول پرنده‌اي بسيار زيبا و جالب است كه بواسطه داشتن دم بلند و راهرفتن باشكوهش از ساير ماكيان متمايز مي‌شود. اینپرنده یکی از عجیب‌ترین پرندگان جهان است. در 2 یا3 هفته اول زندگی یک جفت پنجهروی هر بال این پرنده وجود دارد. قرقاولها روی درختان زندگی می‌کنند وانواع بالغ از برگهای درختان، حشرات ،تمشك ، دانه‌ها و ميوه هاي جنگليتغذيه كرده ، افزايش و كاهش ميوه‌هاي جنگلي و حشرات در جمعيت اين پرندهموثر است. بعد از خوردن یک غذای کامل، وزن آنها آنقدر سنگین می‌شود، کهپرواز برایشان بسیار مشکل می‌شود. زيستگاه اين پرنده در جنگلهاي مرطوب،بوته‌زارهاي تمشك و درختان پهن‌برگ يا خزان‌كننده بوده كه در زير بوته‌هايآنها آشيانه مي‌كند.

این پرنده سالانه 12 تخم در اواسط اردیبهشت ماه بجا می گذارد و مدت نشستن روی تخمها نیز 20 روز است .

[آبجی]

جغدها

جغدها به راسته بوفیان (Strigiformes) تعلق دارند. برای این راسته در فارسی نامهای زیادی پیشنهاد شده است مانند شب شکران ، چون اغلب در شب شکار می‌کنند، جغد شکلان چون اغلب شبیه جغد هستند و جغدها گروه بزرگی از این راسته را تشکیل می‌دهند. این پرندگان دارای صورتی مسطح و چشمانی درشت می‌باشند. پرهای بسیار نرم و پر پشت دارند. پرواز آنها بدون صدا انجام می‌شود.

این پرندگان گردن کوتاهی دارند. گوشهای راسته بوفیان از پرهایی که تغییر شکل یافته است پوشیده شده است و نسبت به گوش سایر پرندگان بزرگتر است. در بعضی نواحی حتی در ایران در زمان قدیم جغد را شوم می‌دانستند در صورتی که این پرندگان بسیار زیبا و حتی مفید هستند و چون از موشها تغذیه می‌کنند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت می‌باشند و در بعضی نقاط به این پرنده نگهبان شب باغ ما نام گذاشته‌اند.

نحوه تغذیه

غذای این پرندگان از موشهای کور و جوندگان مضر می‌باشد که اغلب به مزارع خسارات فراوانی وارد می‌آورند. پرندگان بزرگتر این گروه از خرگوشها و سنجابها تغذیه می‌کنند. زمانی از حشرات تغذیه می‌کنند. اگر این گروه از پرندگان نباشند موشها و جوندگان مضر مصیبت بزرگی برای مزارع و جنگلها ایجاد می‌کنند. روش تغذیه این پرندگان جالب است و بی‌شباهت به سایر پرندگان شکاری می‌باشد.

این پرندگان شکار خود را تکه تکه نمی‌کنند بلکه آن را اگر کوچک باشد با پوست و یا پر و پشم فرو می‌برند. اگر بزرگ باشد ابتدا کله و سپس سایر اندامهای آنها را می‌خورند و اگر شکار خیلی بزرگ باشد ممکن است آن را قطعه قطعه کنند. مواد غیر قابل گوارش را به صورت توده‌های فشرده و سفت از گلو خارج می‌نمایند.

نحوه زندگی

بوفیان به ساختن لانه علاقه‌ای ندارند و اغلب از مکانهایی مانند شکافها در کوهها ، تنه درختها ، ساختمانهای کهنه و خراب ، برجها ، غارها برای آشیانه استفاده می‌نمایند. تخمها روی زمین آشیانه بدون هیچگونه پوشش گذاشته می‌شوند. تخمها تقریبا گرد یا کمی تخم مرغی شکل است. تعداد تخمها 3 الی 4است. اگر غذای آنها فراوان باشد به 12 تا می‌رسد.

این پرندگان با پیرامون خود سازش دارند و در زمستان جوجه‌دار می‌شوند و این امر در زمانی خواهد بود که بچه موشهای صحرایی فراوان باشند. جوجه‌ها کور و بسیار پر خورند و بدنشان از کرکهای ریزی پوشیده شده است و برای پر در آوردن باید دوره زیادی بگذرد. اغلب این پرندگان نر و ماده باهم از جوجه‌ها نگهداری می‌کنند و در مقابل دشمن جسورانه از جوجه ها دفاع می‌کنند.

جنسهای بوفیان

جنس بوفها

این جنس دارای گونه‌ها و زیر گونه‌های فراوان است و در اکثر نقاط دنیا به جز در استرالیا وجود دارد. از ویژگیهای این گروه این است ک پرهای ناحیه گوش بزرگ شده و به این پرنده منظره شاخ‌داری می‌دهد. معمولا رنگ چشم نارنجی زیبایی دارند. گونه بوف بزرگ یکی از گونه‌های این جنس است. صدای این پرنده بسیار در نیمه شبها ناراحت کننده می‌باشد و در تمام شب در محل زندگی آنها شنیده می‌شود.

جنس جغد

این جنس دارای جثه کوچک و سبکی است و اثری از پرهای گوشی در این جنس دیده نمی‌شود. پیشانی آنها کوتاه و جمجمه نسبتا مسطح می‌باشد. رنگ چشم آنها زرد روشن است. جنس نر و ماده یک رنگ و یک اندازه می‌باشند. این پرندگان از جوندگان و بعضی پرندگان کوچک و حشرات تغذیه می‌کنند. سر این پرنده دارای حرکات جالبی می‌باشد و اصولا پرنده ناآرامی به نظر می‌رسد. این جغدها به آسانی اهلی می‌شوند. جنس نر و ماده از جوجه‌ها نگهداری می‌کنند اما معمولا جنس ماده روی تخمها می‌خوابد.

جنس مرغ حق

این جنس شامل تعداد زیادی جغدهای کوچک هستند و تنها جغدهای کوچکی هستند که دارای پرهای گوشی می‌باشند. دارای دو دوره پرریزی هستند. سر نسبت به سایر اندامهای بزرگ و نوک آنها کوچک است. نر و ماده بهم شبیه هستند. دارای صدای ناموزونی هستند که شبها دیده می‌شود. این پرنده به سرعت یک خفاش پرواز می‌کند و پیش از غروب آفتاب تغذیه می‌کند و هنگام روز دیده نمی‌شود.

جنس ماهیبوف

این پرندگان نوکی قوی و بلند دارند. پنجه‌های آنها بزرگ و خمیده است. بالهای آنها نسبتا کوتاه و مدور می‌باشد. پر و بال بخش بالای بدن قهوه‌ای متمایل به سرخ است که دارای رگه‌های طولی سیاه است. این جغد بزرگ در کنار آنها دیده می‌شود و غذایش بطور عمده ماهی و خرچنگ است به علاوه از پرندگان و پستانداران کوچک نیز تغذیه می‌کند.

جنس بوم

اندازه جثه این جنس متوسط می‌باشد. در تمام دنیا به جز استرالیا و نیوزالاند و اغلب نواحی جنوبی به جز هاوایی پراکنده می‌باشند. رنگ آمیزی پر و بال و خطوط و لکه‌های موجود در پرها او را همرنگ شاخ و برگ درختان می‌سازد و در نتیجه مانع از دیده شدن جغد می‌شود. از نظر کشاورزی این پرنده یکی از مفیدترین پرندگان است.

غذای آنها در محیط طبیعی خودشان از جانوران موذی است. این پرنده خیلی به سختی از آشیانه خود خارج می‌شود حتی اگر محل آشیانه او را تغییر محل بدهند. این جغدها در اغلب ممالک وجود دارند. این پرنده از انواع پرندگان کوچک و سوسکها نیز تغذیه می‌کند. هنگام روز روی شاخه‌ای خود را پنهان می‌کند و شبها فعال است.

جنس کوف

پرندگان این گروه عموما دارای قدی متوسط و یا بزرگ می‌باشند. چشمهای آنها بزرگ و عنبیه آنها سیاه رنگ است. این پرنده در دهات ، شهرها ، باغها و پارکها دیده می‌شود. در روز این جغد در بین شاخ و برگ درختها باقی می‌ماند و بدن خود را به تنه می‌چسباند و هم آهنگی رنگ و پر و بالش با محیط مانع از دیدن این جغد می‌شود. غذای این جغد اغلب موشها و خرگوش می‌باشد ولی از پرندگان کوچک نیز تغذیه می‌کند. این جغد اکثر محلهایی را که دارای درختهای بلند و انبوه باشد برای زندگی انتخاب می‌کند. این جغدها مهاجرند و گاهی به انسان حمله می‌کنند و باعث ناراحتی انسان می‌شوند.

جنس بوف سفید

این جنس از نظر بزرگی و جثه شبیه جنس بوف می‌باشد. چشمها نسبت به جثه پرنده کوچک است. انگشتان آنها بوسیله پوشش ستبری از پر پوشیده شده است بطوری که چنگالها مخفی است. رنگ عمومی بدن سفید است و در نقاط مختلف بدن کم و بیش لکه‌ها و رگه‌های تیره رنگی وجود دارد. این جنس دارای دو گونه است که در نواحی قطبی زندگی می‌کنند.

[آبجی]

غاز

غازها (geese) پرندگانی باهوش و زیبا هستند. جثه غازها متوسط و گردن آنها نسبتا دراز است. پاهای آنها بلند است. دم غازها بلند و نوک آنها نسبت به جثه آنها باریک می‌باشد. رنگ گونه‌های این جنس تقریبا یکسان است و گردن آنها نسبت به قوها کوتاه‌تر و ستبر است. غازها پرندگان ویژه نواحی دوشمالگان می‌باشند و پرندگانی مهاجرند. در جلگه و یا در جنگلهای قطب شمال زاد و ولد می‌کنند.

غازها چراگاهها را به محیط آبی ترجیح می‌دهند. سر غازها بزرگ است و ناحیه بین دو چشم و نوک آنها پوشیده از پر می‌باشد. رنگ بدن آنها قهوه‌ای شتری است و بعضی‌ها رنگ سفید دارند. نوک در گونه‌های گوناگون به رنگ زرد ، نارنجی و یا صورتی است. غازها در سن دو سالگی بالغ می‌شوند. این پرندگان به صورت گروهی در علف‌زارها تغذیه می‌کنند.

نحوه زندگی

پرندگانی گروهی هستند و در فصل مهاجرت گروههای بزرگی را تشکیل می‌دهند. بسیار باهوش می‌باشند و در موقع تغذیه یک پرنده سایرین را از خطر باخبر می‌کند. خطر را خیلی زود حس می‌کنند. گروهی که در حال مهاجرت هستند شبها را در سواحل ، نیزارها و دریاچه‌ها می‌گذرانند و صبح زود به سوی مزرعه برای تغذیه می‌روند. در نیمه روز به سوی آب بر‌می‌گردند و پس از آب خوردن به استراحت می‌پردازند و بعدازظهر مجددا برای تغذیه می‌روند.

در تاریکی با جنجال و سر و صدا به محل استراحت می‌روند و در حین پرواز حرکات جالبی نشان می‌دهند. شناگرند و به فرو رفتن در آب سازش ندارند ولی هنگام احساس خطر در آب فرو می‌روند. کمتر غذا از آب می‌گیرند. در موقع اضطراب و هیجان گردن را بطور افقی در امتداد بدن می‌کشند و سر را بسوی بالا نگهداشته و تولید صدای ویژه‌ای می‌کنند سپس با سر و صدا به سوی دشمن خود حمله می‌کنند.

آشیانه غازها در مجاورت آب در کنار تخته سنگها و روی زمینهای علفی است و در لانه‌سازی مهارت ندارند. شکل و اندازه لانه بر حسب گونه فرق می‌کند. پرنده نر از آشیانه نگهداری می‌کند و در نگهداری جوجه‌ها به پرنده ماده کمک می‌کند. غازها همیشه یک نر و یک ماده باهم زندگی می‌کنند. دوره روی تخم خوابیدن 30 - 24 روز است. غازها عمر درازی دارند و سن آنها را تا 50 سال ذکر کرده‌اند.

غاز خاکستری

غاز خاکستری یا (Anser anser) ،‌ نر و ماده این غازها در زمان بالغ شدن به رنگ قهوه‌ای متمایل به خاکستری است. نوک آن صورتی و بدون علامت سیاه است. این پرنده 7 - 4 عدد تخم می‌گذارد. تخمها به رنگ سفید و شبیه تخم مرغ است. این غاز در نواحی معتدله نیمکره شمالی زندگی می‌کند. صدای آنها شبیه غاز اهلی است. این پرنده در مجاورت آب در پناه بوته‌ها و نیزارها آشیانه‌ای از جنس مواد گیاهی می‌سازند و از گیاهان نورسته تغذیه می‌کنند. در جزایر کوچک گروه این پرندگان دیده می‌شود.

غاز پیشانی سفید

پرنده نر و ماده غاز پیشانی سفید (Anser albifrons) دارای جثه‌ای ظریف تر و کوچکتر از غاز خاکستری است. در ناحیه تاج ، پیرامون گونه ، در پایه نوک و پیشانی بخش سفید رنگی دیده می‌شود، به این جهت غاز پیشانی سفید خوانده می‌شود. نوک آنها صورتی رنگ است و رنگ بدن آنها قهوه‌ای مایل به خاکستری است و از غاز خاکستری پررنگ‌تر است. این غازها در زمینهای جلگه‌ای ، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و برفراز تپه‌های علفی کوچک لانه‌سازی می‌کنند و فعال‌تر از غاز خاکستری و غاز باقلا هستند. حیطه تخم‌گذاری آنها شمال روسیه تا جنوب سیبری است.

غاز باقلا

غاز باقلا (Anser fabalis) دارای 6 گونه است که فقط یکی از آنها در ایران یافت می‌شود. این غاز را غاز پازرد نیز نامیده‌اند. علت آنکه به این غاز ، غاز باقلا می‌گویند این است که هنگام برداشت محصول باقلا به انگلستان می‌رسد واز دانه باقلا تغذیه می‌نماید. این غاز از نظر محل زندگی به دو گروه تقسیم می‌شود. عده‌ای که در جنگلهای نیمکره شمالی زندگی می‌کنند و به اسم غاز باقلای جنگلی نامیده می‌شوند. در حالی که نژاد دوم در زمینهای توندرا و جلگه‌های نیمکره شمالی زندگی می‌کنند و به آنها غاز باقلای جلگه‌ای نام نهاده‌اند.

[آبجی]

پرندگان آبی
بیشتر پرندگان منقارهای تیز با لبه تخت دارند که برای گرفتن ماهی خیلی مناسب می باشند بعضی از پرندگان آبی در نزدیکی سواحل زندگی میکنند اما دیگران در مسیر اقیانوس سفر می کنند و برای تولید مثل مجددا" به خشکی باز می گردند پرندگان آبی همچنین در خشکی و روی آبگیرها دریاچه ها و رودخانه ها زندگی می کنند گاهی این آبگیرهاو دریاچه ها یخ می زنند و بسیاری از پرندگان آب شیرین مجبور می شوند که زمستان را روی ساحل یا نواحی گرم دنیا بگذرانند.

مرغابی گشت زن (سرگردان) دریایی دارای طول بالهای تقریبا" 7/3 متر (12 پا) می باشد که از تمام پرندگان دیگر بیشتر است او در نزدیکی سطح آب پرواز می کند و می تواند به دنبال غذا کرهزمینرا به طور کامل دور بزند.
گروههای لانه ساز:

تمام پرندگان آبی برای لانه سازی مجبورند به خشکی باز گردند آنها معمولا" روی صخره ها یا جزایر دور دست جایی که بتوانند دور از دسترس شکارچیان قرار گیرند لانه می سازند روی سواحل سنگی معمولا" کمبود فضا وجود دارد در بعضی جاها هزاران پرنده در کنار همدیگر جمع می شوند که توده بزرگ و پر سر و صدایی را تشکیل می دهند در نتیجه جنگ بین همسایگان برای تصاحب فضای بیشتر بسیار رایج است.

شیوه تغذیه:

مقدار خیلی زیادی از غذا در دریا موجود است اما مشکل پرندگان پیدا کردن این غذا است قره غازها٬ پافینها و پنگوئنها در زیر آب به تعقیب ماهیها می پردازند غازهای دریای شمال و پلیکانهای قهوه ای از بالا به روی سر طعمه خود شیرجه می زنند پرنده اسکیمر سیاه غیر معمولی است و از طریق جارو کردن سطح آب(تماس با سطح آب) شکار می کند.

پرندگان آبی در همه نقاط جهان از اقیانوس شمالی تا خط استوا یافت می شوند بیشتر از 300 گونه مختلف از پرندگان غذای خود را از دریا بدست می آورند دیگر پرندگان در خشکی و روی آبگیرها دریاچه ها و رودخانه ها زندگی می کنند.

از انواع گونه های پرندگان آبی:

اسفرود بی دم معمولی

مرغ ماهیخوار رنگی

چلچله اقیانوس شمالی

جغد قهوه ای استرالیا

قره غاز بزرگ

غاز دریای شمال

پافین اقیانوس اطلس

مرغ باران حلقه دار

منبع:

• DK multi media

[آبجی]

اسفرود بی دم

این پرنده بزرگ ماهیخوار دارای صدای بلند و حزن انگیزی می باشد و قبل از آنکه بتوانید پرنده را ببینید صدایش را می شنوید پاهای پرده دار او در قسمت عقبی بدنش قرار گرفته و حرکت بر روی خشکی را برای او مشکل کرده است او با شیرجه از سطح آب غذای خود را به دست آورد اسفرودها در نزدیکی کناره های آب لانه می سازند.

[آبجی]

مرغ مینا بیشتر در جنوب آسیا یافت میشود (اندونزی وهندوستان)
متاسفانه مرغ مینا بیشتر از دوازده سال عمر نمی کند !
مرغ مینا که پرواز کننده خوبی هست صاحب خود را با پرواز همراهی میکند.
مینا بیشتر به پریدن این طرف و ان طرف علاقه دارد ( برای همین هم بهتر است برای ان ها قفس های بزرگتر بهتر است بیشتر از پهنا یعنی به صورت مستطیل باشد)
مرغ مینا زیاد پرنده باوفایی نیست ! برخلاف کاسکو و طوطیهای دیگر.

جیره غذایی مرغ مینا:
مرغ مینا یک همه چیز خوار است اما کمتر دیده میشه دانه بخورد که به این گونه پرنده ها منقار نرم میگویند یعنی غذاهای نرم میخوردند به طور مثال بیسگویت نرم شده با آب . اما نوعی دانه هست با نام دانه پارس (پلت) که غذای اصلی مرغ مینا محسوب میشود و زمانی که جوجه است هم همین دانه پارس را با اب یا آبمیوه قاتی می کنند و با قطره چکان به خوردش میدهند که اشتهای زیادی هم از خود برای خوردن نشان میدهد.
مرغ مینا موقع غذا خوردن طبق عادت خیلی ریخت و پاش میکند چه در قفس و چه بیرون قفس. قفس مینا باید کمی بزرگ باشد.
مرغ مینای نر را انتخاب کنید زیرا جنس نر این پرنده باهوش تراست و قدرت تقلید صدای خیلی بیشتری نسبت به ما ده دارد.
تعیین جنسیت در مرغ مینا بسیار راحت است و کافیست به دهان باز پرنده نگاه کنید و داخل دهان پرنده نر سیاه رنگ است که اصطلاحا می گویند سقش سیاه است.
مرغ مینا را باید از وقتی خیلی کوچک است و تازه به دنیا امده خریداری کنید زیرا اهلی کردن مینای مسن دشوار است و قدرت یادگیری کمتری دارد.
مرغ مینایی که به دست انسان بزرگ شده بسیار فعال و جسور است و مرغ مینا برخلاف بسیاری از طوطی ها اصلا خجالتی نیست و در برار غریبه ها هم به راحتی صحبت میکند!و از اینکه مورد توجه جمع واقع بشه بسیار خوشحال میشود .